هنگامی اثرگذاری بعنوان درجه ای از دست یابی هدف قابل قبول است که سودآوری در بین شرکت های تجاری بی معنا شود. شرکت ها با توجه به بازگشت سرمایه و دارایی ها اغلب به دلیل درجه سودآوری و تفاوت های ریسک بین صنایع، اهداف متفاوتی را دارند. با تعریف اثرگذاری بعنوان کارآیی، مشکلات مقایسه ما بین سازمان ها به طور عمده کاهش می یابد. خصوصاً هنگام مقایسه شرکت ها، که در بسیاری از جنبه ها با هم مشابه هستند. توسعه و استفاده از تجزیه و تحلیل داده های پوششی امیدبخش است. در ادامه با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: وظایف مدیریتی و تأمین نیروی انسانی با این روش ها مسیر خود مدیریتی را برای خود آسان سازید
DEA (تجزیه و تحلیل داده های پوششی) برای مطالعه بر کارآیی مدیران استفاده می شود. در مدیریت بازرگانی، سودآوری را می توان به عنوان یک معیار اساسی از اثرگذاری برای شرکت های خصوصی در نظرگرفت. عملکرد، تنها ورودی است. (فروش، میزان تولید، تعداد عملیات). عملکرد بالا، ممکن است به سمت درجه پایین اثرگذاری هدایت کند. فرق میان اثرگذاری و عوامل اثرگذاری بعلاوه، فرق میان عملکرد و اثرگذاری، واجب و اساسی است. هنگامی که رابطه شخصیت بر مدیریت تشخیص داده می شود.
کدامیک از ویژگی های شخصیتی مدیر یا رهبر را موفق می گرداند؟ در پژوهش های کلاسیک، Gibb، نتیجه گرفت که هیچ پایه علمی برای رابطه میان شخصیت رهبر و اثرگذاری وجود ندارد. Bass، ادعا کرد هنگامی که مراجعه می کنیم به بازنگری های Stogdill که بین سالهای ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۰ منتشر شد که نتایج را برای نتیجه گیری این مطلب که ویژگی های شخصیتی رهبران موفق را از ناموفق متمایز می نماید. قابل قبول می کند این اشهار نظر هنگامی سؤال برانگیز شد که تحقیقات ۱۹۷۰ از ثبت تمام یافته های منفی خود بازماند و این احتمال وجود دارد که بسیاری از آن نتایج منفی چاپ شده باشد.
Hogan و دیگران، اعتقاد دارند که شخصیت رهبر اثرات قابل پیش بینی بر عملکرد تیم دارد. برای یک اظهار نظر، نظری معتبر باشد. دو نیازمندی را باید دارا باشد. اظهار نظر باید منطقی باشد و از نظر تجربی نیز پوشش داده شود این فرضیه که یک رابطه بین شخصیت رهبر و اثرگذاری سازمانی است غیرمنطقی است.
رهبری تعریف و درک شده بعنوان اثرگذاری بر دیگران تا اینکه وظایف را انجام دهد و به اهداف سازمانی و گروهی دست یابد. برای اینکه رهبرانی بر دیگران اثر بگذارند باید عمل کنند. آیا ممکن است با داشتن بعضی از ویژگی های شخصیتی به راحتی بر دیگر افراد اثر گذاشت. عمل رهبران می تواند:
آنچنان که ما مشاهده کردیم زنجیره ای طولانی از علل شخصیت رهبران، که بر تأثیرگذاری وجود دارد بعنوان نتیجه نهایی این دلیلی است که چرا شخصیت نزدیک به ۵۰ سال پیش رها شد و چرا رفتار و عمل رهبر مورد توجه قرار گرفت. دنیای مدیریت دنیای عمل است. Elster، بیان کرد که عمل انفرادی انسان، واحد اساسی تفاسیر در علوم اجتماعی است. عمل همیشه، الزام مدیریتی است با توجه به Nahria , Eccles. هنگامی که بیشتر محققان توافق کردند که ویژگی ها، اثر دارند از طریق عمل چرا آنها پافشاری می کنند بر اهمیت بیشتر ویژگی ها نسبت به رفتار در تحقیقات خود؟!
شخصیت اثر می گذارد بر رفتار. عوامل دیگر نیز بر رفتار اثر می گذارند و این نکته باقی می ماند مانند:این عمل است که نتیجه می دهد، نه شخصیت هر چند خوشایند و مطلوب باشد. امروزه هیچ تئوری رهبری نمی تواند به طور منطقی و تجربی متقاعد کننده نشان دهد که چرا یک رهبر موفق می شود، در حالی که دیگران شکست می خورند به طور کلی.
اگر ما ویژگی های شخصیتی را که با اثرگذاری مرتبط هستند طبق دست آوردهای بالا، به دقت بررسی کنیم ما در می یابیم که آنها به طور متفاوت گزارش داده اند که با رابطه بین متغیرهای شخصیتی و اثرگذاری توافق دارند. Yoki بیان می کند که صدها مطالعه بر ویژگی ها، اعمال شد اما ویژگی ها فردی، از این که یک رابطه قوی با اثرگذاری رهبری داشته باشد بازماند.