ارتباط صمیمانه با کارمندان‌مان تا کجا؟

یکی از چالش‌ های عمده ‌ای که مدیران با آن روبه‌رو هستند، تعیین حد و مرزها و روابط دوستانه با کارمندان است.

هرچند هیچ قانون تدوین ‌شده ‌ای ممانعتی برای دوستی شما با کارکنان نوشته نشده است اما اگر قصد دارید با کارمندان خود صمیمی شوید، بهتر است این نکات را در نظر بگیرید، پس در ادامه با الی گشت همراه باشید.

مطالب مرتبط:
چگونه به کارکنان با کارایی پایین انگیزه بدهیم؟
توصیه هایی برای سلامت محیط کار

• عملکردی بجا و درست: امکان دارد، بخواهید قانون شماره یک را نقض کرده و با یکی از کارمندان خود، رابطه ‌ای دوستانه ‌تر برقرار کنید. شما مدت زمان زیادی را با کارمند خود گذرانده و فکر می ‌کنید که او می ‌تواند دوست خوبی باشد. زمانی که به این مرحله رسیدید، عجله نکنید. کمی صبر داشته تا او را بهتر بشناسید، او را از تمام زوایا بسنجید و ببینید آیا رابطه با او می‌تواند به یک دوستی بلندمدت تبدیل شود یا خیر.چند سال پیش کارمندی را استخدام کردم که به نظرم فوق ‌العاده بود. با یکدیگر مشکلی نداشتیم و او نیز وظایفش را تمام و کمال انجام می‌داد. برای آنکه با خصوصیات اخلاقی او بیشتر آشنا شوم، چند بار او را به همراه سایر کارمندان به جمع ‌های غیرکاری دعوت کردم. متصور بودم که برای ارزیابی او، همان چند جلسه کافی است و از آنجا که در آن مدت از او رفتار ناشایستی ندیدم یک روز پس از پایان ساعات کاری او را به شام دعوت کردم.اما ماجرا در اینجا تمام نشد. هنوز مدت کوتاهی از دوستی ما نگذشته بود که عملکرد او در محل کار به شدت پایین آمد. نمی ‌دانستم چگونه این موضوع را با او مطرح کنم. حس خوبی نداشتم. پس از آنکه با او در رابطه با عملکرد ضعیفش صحبت کردم، رابطه ما خراب شد تا جایی که دیگر نمی ‌توانستیم در محل کار همدیگر را تحمل کنیم. بنابراین اگر این حس را داشتید که یکی از کارمندان می‌ تواند دوست خوبی برای شما باشد، برای ارزیابی او به اندازه کافی زمان گذاشته و پیش از آنکه رابطه خود را از محدوده کار فراتر ببرید، عملکرد و رفتار او در محیط کار را بیازمایید. رفتار دوستانه، مادامی که در محیط کار و در رابطه با مسائل کاری باشد، مشکلی بوجود نمی آورد. اما اگر مایل هستید، تعاملات اجتماعی خود را با یکی از کارمندان گسترده‌ تر کنید، بهتر است این تغییرات به‌تدریج و به مرور زمان صورت گیرد.
•  صمیمیت زیاد تا حدامکان ممنوع: ‌طبیعی است اگر به ‌عنوان یک مدیر گاه احساس تنهایی کنید. در چنین مواقعی داشتن یک دوست که بتوانید با او صحبت کنید، واقعا دلگرم‌کننده است. اما حتی اگر با یکی از کارمندان خود رابطه‌ای دوستانه برقرار کردید، جایگاه خود را فراموش نکنید. شما مدیر سازمان هستید و مسوولیت سنگینی بر دوشتان است. نخستین روزهای فعالیتم به‌عنوان یک مدیر را خوب به خاطر می آورم. تازه در ابتدای راه بودم، جوان و کم ‌تجربه. تمام سعی خود را می‌کردم تا کارکنان را شاد و راضی نگه‌ دارم. تیمی از بهترین کارمندان را در کنار خود داشتم بنابراین چیزی نگذشت که همه با هم صمیمی شدیم.تا چند ماه اول همه چیز خوب به جلو می رفت تا اینکه یک روز به خودم آمدم و دیدم که نقش خود را از یاد برده ‌ام. من مدیر بودم و وظیفه یک مدیر، مدیریت سازمان و کارکنان است. به محض اینکه تصمیم گرفتم از دوست کارمندان، به مدیر آنها تبدیل شوم، با چالشی بزرگ مواجه شدم.من که تا دیروز با کارمندانم دوست بودم، حالا باید مدیریت می‌کردم. دیگر نمی‌توانستم بخش زیادی از اوقات خود را با آنها گذرانده یا با آنها به کافه و رستوران بروم. به‌عنوان یک مدیر باید سیاست‌ گذاری می‌کردم، قوانین سازمان را به کارکنان گوشزد می‌کردم، با آنها درباره عملکردشان صحبت می‌کردم و از آنها گزارش سالانه می‌خواستم. به علت این تغییر رویه، با واکنش تند کارکنان روبرو شده چرا که آنها به این «من جدید» عادت نداشتند. می‌دانید چرا؟ چون در ابتدای کار، بیش از حد با آنها صمیمی شده بودم. پس از آن تجربه ناخوشایند آموختم که برای روابط دوستانه ‌ام با کارکنان حد و حدود تعیین کنم. در مناسبت‌ها و دورهمی ‌های غیرکاری شرکت کرده اما سعی می ‌کردم حضورم در جمع ‌های دوستانه کوتاه باشد. طبیعتا نمی ‌توانستم مثل سابق خوشگذرانی کنم اما در سایه این تغییر رویه، زندگی من به ‌عنوان یک مدیر روال عادی به خود گرفت.
• خودتان را برای هر دردسری آماده سازید: شاید کمی بدبینانه به نظر آید اما اگر قصد دارید با یکی از کارمندان خود ارتباط دوستانه داشته باشید، بهتر است ذهن خود را برای هر پیامد ناگواری آماده کنید.به خاطر می آورم که چند سال پیش با یکی از کارمندانم که اتفاقا معاون من بود، طرح دوستی ریختم. پیش از آنکه رابطه ما عمیق شود، تمامی احتمالات و هر موقعیتی که امکان داشت دوستی یا همکاری ما را با خطر مواجه کند، در نظر گرفتم. ما حتی درباره پیامدهای این رابطه آزادانه صحبت کردیم و من این مسائل را با او مطرح کردم: «اگر روزی ناچار شوم نکته‌ ای را به تو تذکر بدهم چه عکس ‌العملی بروز می ‌دهی؟ واکنش تو نسبت به رفتارهای غیررسمی من خارج از محل کار چیست؟» و سناریوهایی از این قبیل. ما پس از بررسی زوایای مختلف و تصور تک تک سناریوها، وارد رابطه ‌‌ای دوستانه شدیم که تا همین امروز ادامه دارد. از اینکه هیچ کدام از آن سناریوها در عمل اتفاق نیفتاد خوشحالم، همین‌طور از اینکه کارمند من، یکی از دوستان خوب من است. اگر خوش‌شانس باشید و کارمندان شما افرادی باهوش و با اخلاق باشند، طبیعی است که تمایل داشته با آنها دوست شوید. رابطه دوستی باید خوشایند باشد پس پیش از ایجاد هر رابطه ‌ای، حد و مرزهای خود را مشخص کنید. با رعایت نکات ذکر شده می‌ توانید با کارمندان خود تعاملی بجا داشته باشید.