یک فرهنگ خدماتی اغلب توسط شخصیت های داخل یک شغل هدایت می شود. این فرهنگ از بالا می آید و در سرتاسر شرکت به پایین نفوذ می کند. سر ریچارد برانسون، میلیاردر و قهرمان جانی سرمایه گذاری مخاطره آمیز به سبک و شیوه خودش، بهترین های هر چیزی را مجسم می نماید. وی با اندیشه شخصی «از زندگی ات تمام و کمال بهره ببر» صنایع را به هر وسعتی که می خواهد، می کشاند؛ از تجارت ویرجین تا خطوط هواپیمایی، تلفن ها و به تازگی گردشگری فضایی با شرکت ویرجین کهکشانی. البته با وجود این شیوه زندگی سریع و حتی خرید جزیره خصوصی، باز هم با یک هواپیمای شخصی سفر نمی کند. او سعی دارد به حقایق نزدیک باشد و از طریق سفر با خط هوایی خودش و گذراندن ۶ ساعت در هر پرواز و اختلاط با مسافران و بهره بردن از واکنش های آنان، با مصرف کنندگانش در تماس باشد.
طی ۲۵ سال گذشته، وی برند ویرجین خود را به صورت قلمرویی پهناور از انواع گوناگون خدمات درآورده است که شامل خدمات تلفن همراه، خدمات حمل و نقل، خطوط راه آهن و حتی لباس های مخصوص جشن عروسی و نیز صفحه گرامافون اصل و خطوط هواپیمایی ارزان قیمت می شود. تصویر شخصی وی بیانگر یک روحیه بی قید و شرط، پر از شور و انرژی جوانی، اهل ریسک و فکرهای بزرگ است و او این امتیاز برندش را در تمام محصولات خود به کار می گیرد. در سال ۲۰۰۵، مجله فوربس دارایی های وی را با وجود تمام فراز و نشیب های مالی طی یک دهه گذشته بیش از ۴ میلیارد دلار تخمین زد. در حال حاضر وی هدایت بیش از ۲۰۰ شرکت را با «پیدا کردن راه سخت در جنگل، درس گرفتن از اشتباه ها، فراگرفتن نکته های خوب و فراگرفتن هنر بقا و زنده ماندن» برابر دانسته است. وی نخستین شغلش را از سن ۱۶ سالگی در یک مجله ملی به نام دانشجو آغاز کرد.
برانسون با وجود توانگری شخصی اش، شخصیت یک «فرد عادی» را برای خود حفظ کرده است و سبک پوشش غیررسمی، رفتار فروتنانه و توجه او به عرف نمایانگر این شخصیتش می باشد. وی نگرانی ها و نیازهای مصرف کنندگان و کارمندانش را درک می کند و همانند مجرایی برای سیراب نمودن این نیازها عمل می نماید. ممکن است به نظر برسد او فقط جهت سرگرمی به یک تجارت جدید دست می زند، اما در واقع برای این کار حساب و کتاب های بسیاری انجام می دهد. او می گوید: «زمان وارد شدن به یک تجارت وقتی است که احساس می کند دیگران توان انجام دادن این کار را ندارند» و زمانی است که وی احساس می کند ویرجین می تواند یک تجربه بسیار بهتر برای مصرف کننده فراهم نماید.
به تازگی اندیشه پرواز به فضا عطش برانسون را برای ماجراجویی و پیشگام بودن سیراب کرده است. ویرجین گالاکتیک در سال ۱۹۹۱ تأسیس شد و بعدها با برنده جایزه X انصاری به نام کرت روتان از اسپیس شیپ وان شریک شد. این شرکت مشغول ساخت یک فضاپیما با ۷ صندلی برای پرتاب به فضا از سال ۲۰۰۸ می باشد. به گفته برانسون، این «سرحد نهایی» وی می باشد. او در رقابت با شرکت پلنت اسپیس که انشعابی از تیم کانادین ارو است، به سرعت در حال راه اندازی نخستین سفر گردشگری در فضا با هزینه ای بیش از یک میلیارد دلار می باشد که به ۲۰۰ دارنده بلیت های ۲۳۶ هزار دلاری امکان تجربه ۳۰ دقیقه بی وزنی در فضا را طی یک سفر سه ساعته می دهد. وی همچنین با مقامات نیومکزیکو پیرامون ایجاد نخستین و تنها ایستگاه فضایی تجاری شخصی مذاکراتی انجام داده است و ۴۰ هزار نفر برای پروازهای آتی ثبت نام کرده اند.
برانسون همچنین طرح وفاداری نهایی را برای کسانی که به تکرار با ویرجین آتلانتیک پرواز می کنند، در دسامبر ۲۰۰۵ به کار گرفت. وی پیشنهاد یک سفر رایگان به فضا در سال ۲۰۰۸ را برای آن دسته از اعضای کلوپ داد که بتوانند دست کم ۲ میلیون مایل با ویرجین آتلانتیک پرواز کنند. او همچنین قصد دارد درآمد حاصل از سفرهای اولیه را دوباره به این کار بازگرداند تا با ارزان کردن هزینه سفر در آینده، فرصت مسافرت به فضا را برای همگان فراهم نماید. هدف وی ایجاد شرکتی است که می تواند آرزوها را محقق سازد.
در سپتامبر ۲۰۰۶، برانسون تمام سود به دست آمده از خط هواپیمایی و تجارت راه آهن خود را که حدود ۵/۳ میلیارد دلار طی ۱۰ سال آینده برآورد می شد، در مبارزه با گرم شدن جهان خرج نمود و به فهرست رو به رشد میلیاردرهایی پیوست که مبالغ هنگفتی را صرف امور با ارزش می نمایند.
