آژانس های مسافرتی، مهمترین واسطه های صنعت گردشگری

واسطه های بازاریابی، کانال های توزیعی هستند که شامل آژانس های مسافرتی، برگزارکنندگان تورها، متخصصان سفر و اینترنت می شوند. هدف آن ها کمک به تولیدکنندگان خدمات است. یک شرکت با استفاده از واسطه های کانال توزیع می تواند قدرت شبکه توزیع خود را گسترش دهد و به موقعیت بهتری در بازار مورد نظر دست پیدا کند. در نتیجه، تلاش های مختلف بازاریابی شبکه توزیع باعث افزایش تعداد مشتریان استفاده کننده از خدمات می شود و بدین ترتیب، درآمد کلی افزایش می یابد.

آژانس های مسافرتی از مهمترین بازیگران صنعت گردشگری می باشند که خدمات متنوعی را به مشتریان بخش گردشگری عرضه می کنند. این خدمات شامل برنامه های حمل و نقل، بسته های گردشگری، خدمات بیمه و اقامتگاه می شود. آژانس های مسافرتی بیشترین استفاده را در صنعت گردشگری دارند. یک آژانس مسافرتی بابت فروش هر یک از محصولات کارمزدی را دریافت می کند که میزان این کارمزد به نوع محصول فروخته شده بستگی دارد. ارائه پکیج های تعطیلاتی با انقلاب صنعتی و ساخت ریل های قطار شروع شد. در جولای ۱۸۴۱ توماس کوک، کابینت سازی که عضو کلیسای پروتستان بود، برای سفر یک گروه ۵۰۰ نفره از شهر لیسستر به شهر لافبورو بلیط قطار رزرو کرد.

امروزه رقابت چشمگیری در بازار آژانس های مسافرتی وجود دارد. مشکلات برای ورود به بازار کاهش یافته است، در نتیجه، تازه واردان بسیاری به بازار آمده اند. این مسئله به خصوص درباره بخش در حال رشد آژانس های آنلاین صدق می کند. آژانس های مسافرتی مستقل نه تنها از طرف آژانس های الکترونیکی تحت فشار هستند، بلکه فروش های مستقیم توسط برگزارکنندگان تور نیز آن ها را تحت فشار قرار می دهد. بنابراین، سعی می کنند متفاوت عمل کنند و جهت توجیه خود در زنجیره ارزش و حفظ سهم بازار ارزش بیشتری برای محصول خود تعیین می نمایند. آژانس های مسافرتی ۴ وظیفه متمایز درباره سیستم توزیع شرکت دارند که عبارت اند از:

1. شبکه توزیع و فروش: آژانس های مسافرتی نقشی کلیدی در توزیع و فروش محصول یک شرکت، با عنوان سیستم توزیع غیرمستقیم دارند. آژانس های هواپیمایی ضرورتاً به عنوان واسطه فروش تورهای گردشگری عمل می کنند که فروشندگان و خریداران محصولات مسافرتی را گرد هم می آورند. این آژانس ها به شبکه گسترده ای از تولیدکنندگان و مشتریان دسترسی دارند و قادرند تعامل بین مشتریان و تولیدکنندگان را به واسطه شناخت نیازهای هر گروه تسهیل کنند.
2. رزروها و فروش بلیت: رزرو کردن و سفارش بلیت دو نقش سنتی تر آژانس های مسافرتی می باشند. آژانس های مسافرتی با استفاده از سیستم های توزیع جهانی مانند گالیلئو، اباکوس یا سیبر می توانند رزروهای بسیاری را برای مکان های مختلف در جهان ثبت کنند. با این حال، با ورود سیستم های مسافرتی بدون بلیت در دهه ۹۰م.، نقش آژانس های مسافرتی در صدور بلیت ها (به ویژه بلیت های هوایی) به تدریج در حال کم رنگ شدن می باشد.
3. ارائه اطلاعات و مشاوره مسافرتی: آژانس های هواپیمایی گنجینه ای از اطلاعات را در اختیار خود دارند. آن ها دانش گسترده ای از مقاصد گردشگری دارند و آماده ارائه مشاوره به مسافران بی تجربه هستند. آژانس های مسافرتی می توانند کمک بسیار بزرگی به مشتری بکنند؛ فرقی ندارد که مشتری به دنبال پروازی سریع در سرار کشور باشد یا این که قصد داشته باشد به سفری بزرگ به سراسر جهان برود.
4. طرح برنامه های مسافرتی فردی: ماهیت فردی کار آژانس های مسافرتی باعث می شود آژانس های مسافرتی برداشتی دقیق از نیازهای مسافرتی مشتری داشته باشند. با شناخت نیازهای خاص یک مشتری، آژانس ها می توانند یک برنامه سفر شخصی را ارائه دهند. آژانس های مسافرتی می توانند ترانسفر، محل اقامت، بیمه، فعالیت ها و تورها را با نیت برآورده کردن نیازها و توقعات خاص مشتریان ترتیب دهند.

با وجود مزایایی که آژانس های مسافرتی به سیستم توزیع عرضه می کنند، ورود ابزارهای توزیع جدید و ارزان تر مانند اینترنت، نقش آتی آژانس های مسافرتی را در هاله ای از ابهام قرار داده است. به همین دلیل، تعداد زیادی از آژانس های مسافرتی جهت حفظ جایگاه خود در بازار گردشگری به دنبال راهبردهای جایگاه سازی جدید هستند. در دهه گذشته، بیشتر خطوط هواپیمایی کارمزدهای پایه آژانس های مسافرتی را حذف کردند، بنابراین، بسیاری از آژانس ها هزینه خدمات را از مشتریان دریافت می کنند. در گذشته، آژانس های مسافرتی ۱۰% از میزان فروش بلیت های خطوط هوایی را دریافت می کردند و به طور تقریبی یک سوم از هزینه آژانس از فروش بلیت های زمان بندی شده تعرفه ای تأمین می شد. آژانس های مسافرتی علاوه بر دریافت هزینه از مشتریان به دنبال روش های دیگری برای جبران کارمزدهای پرداخت نشده توسط خطوط هوایی هستند. این روش ها شامل فروش پکیج تورها، سفر با کشتی های بزرگ یا کروزها و تمرکز بر ارائه تخصص خود می شوند.

درحالیکه آژانس های هوایی سنتی به دلیل خریدهای آنلاین سهم خود را در بازار از دست داده اند، مشاوره تخصصی به عنوان خدمتی حیاتی جایگاه خود را در بازار گردشگری حفظ کرده است. آژانس های مسافرتی، به ویژه برای بازاریابان تجملی اهمیت دارند. بر اساس گزارشی در سال ۲۰۰۵، از هر ۹ مسافر ثروتمند اوقات فراغت، سه نفر (۲۸%) جهت جمع آوری اطلاعات و رزرو سفر از آژانس های مسافرتی استفاده می کنند. اکثریت این افراد جهت رزرو یک هتل یا اقامتگاه تفریحی یا یک رزرو پرواز از آژانس های هوایی استفاده می کنند. یک سوم از این افراد از خدمات آژانس مسافرتی جهت رزرو یک پکیج تعطیلاتی استفاده می کنند. مسافران تجاری نیز کاربران عمده آژانس های مسافرتی هستند؛ گرچه یک نظرسنجی از ۴۰۰۰ مسافر تجاری در انگلستان نشان داد که میزان استفاده از آژانس های مسافرتی جهت رزرو کارها به دلیل افزایش استفاده از اینترنت، از ۳۱% در سال ۲۰۰۵، به ۲۸% در سال ۲۰۰۶ کاهش یافته است.