ورود به این پارک در نامیبیا ممنوع است!

اسپرگیبیت: پارک ملی ای که نمی توانید از آن دیدن کنید

در جنوب غربی نامیبیا ناحیه وسیعی وجود دارد که ورود به داخلش بیش از یک قرن است که ممنوع شده، این ناحیه به طول ۳۲۰ کیلومتر در سواحل نامیبیا قرار دارد و از مرز آفریقای جنوبی شروع می شود و تا حدود ۷۲ کیلومتری شمال لودریتز ادامه دارد. به این ناحیه «اسپرگیبیت» می گویند که کلمه آلمانی «منطقه ممنوعه» است. اینکه چرا کسی حق ورود به این ناحیه را ندارد دلیل جالبی دارد که در ادامه آن را می فهمید، الی گشت را همراهی کنید.

مطالب مرتبط:
نامبیا، سرزمینی با حیات وحش بینظیر
نامبیا، سرزمین پیوند بیابان و اقیانوس

ناحیه اسپرگیبیت (Sperrgebiet) را امپراتور آلمان در ابتدای قرن بیستم به وجود آورد، در آن زمان آلمان جنوب غربی آفریقا را تصرف کرد تا یک شرکت الماس آلمانی بتواند دسترسی نامحدودی به منابع عظیم الماس این ناحیه داشته باشد و با خیال راحت هر چقدر می خواهد الماس استخراج کند. بعد از اینکه آلمان در طول جنگ جهنی اول کنترل این ناحیه را از دست داد و آن را به آفریقای جنوبی واگذار کرد حقوق استخراج معدن تا دهه ۱۹۹۰ به شرکت «دی بیر» واگذار شد تا اینکه دولت نامیبیا ۵۰ درصد سهام آن را خریداری کرد.

در سال ۲۰۰۸، اسپرگیبیت که حدود ۲۶ هزار کیلومتر مربع از بیابان های نامیب را پوشش می دهد به پارک ملی تبدیل شد. اما همچنان هیچ کس حق بازدید از بیشتر قسمت هایش را ندارد، گروه های گردشگری فقط می توانند از بخش کوچکی از این پارک که شامل دو شهرک معدن متروک است دیدن کنند آن هم به شرط اینکه اجازه مخصوص از وزارت محیط و گردشگری داشته باشند و یک راهنمای تور مجاز آن ها را همراهی کند. مسئولان دوست ندارند که گردشگران این منطقه را جست و جو کنند چون اسپرگیبیت بیابانی بکر، حساس و شکننده است و هنوز هم الماس زیادی در گوشه گوشه اش وجود دارد. اسپرگیبیت یکی از غنی ترین منابع الماس دنیاست، الماس هایی که فوران آتشفشان در حدود ۳ میلیارد سال قبل آن ها را به سطح زمین آورده است. با فرسایش آتشفشان ها، الماس ها شکسته و با جزو مدهای قوی در سواحل پراکنده شدند برای همین است که شرکت دی بیر همچنان هر سال بیش از یک میلیون قیراط الماس از سواحل و دریا جمع آوری می کند.

امروز از این منطقه به شدت محافظت می شود و هر کس که به صورت غیرقانونی سنگی را از این پارک جدا کند با ۱۵ سال زندان روبرو می شود، در هنگام ورود و خروج به داخل این پارک بازدید کنندگان و کارگران توسط ماموران بازدید بدنی و از اشعه ایکس رد می شوند. برای ایکه هیچ کس الماس ها را درون دستگاهی پنهان نکند همه ابزارهایی که به داخل این پارک می روند نباید از داخلش به بیرون آورده شوند و به همین دلیل است که هر کامیون و ماشین حفاری که از دهه ۱۹۲۰ به اسپرگیبیت رفته اند همچنان آنجا مانده اند.

با وجود اینکه ورود به کل این ناحیه ممنوع است اما در واقع فقط حدود ۵ درصد آن برای استخراج الماس حفاری می شود و بقیه قسمت ها بکر و دست نخورده باقی مانده است. نبود انسان ها در این محل کمک می کند تا تنوع زیستی طبیعی این ناحیه که پر از حیوانات و گیاهان عجیب است حفظ شود. پارک ملی اسپرگیبیت از هر جای دیگر نامیبیا تنوع زیستی بیشتری دارد و از حیواناتی مثل تیزشاخ کالاهاری، غزال جهنده، کفتار قهوه ای، گونه های پرندگان مثل قناری سرسیاه، صدف خوار، چکاوک خاکریز محافظت می کند. حدود ۶۰۰ هزار فوک خزپوش قهوه ای در این پارک زندگی می کنند که ۵۰ درصد جمعیت فوک دنیا را شامل می شوند. جذاب ترین بخش این پارک شهرک های معدنش مثل پومونا، الیزابت بیی، کولمانسکوپ و … است  از بین این شهرک ها کولمانسکوپ به دلیل مناظر تماشایی و خانه های ماسه ای اش از همه محبوب تر است و سوژه های زیادی برای عکاس ها دارد.

دیگر جاذبه های این پارک روستای پومونا است که گفته می شود پرسرعت ترین بادهای آفریقای جنوبی را دارد. دره «فیری تیل» هم از دیگر جاذبه های اینجاست که آنقدر الماس دارد که به راحتی می توانیدآن ها را به کمک یک بیلچه جمع آوری کنید!

انتظار می رود زمانی که شرکت دی بیر کنترل کامل این ناحیه را به وزارت محیط وگردشگری واگزار کند گردشگران بتوانند به قسمت های بیشتری از این پارک دسترسی پیدا کنند.

منبع: amusingplanet.com