مروری بر سمبل های حیوانی کشورها

یکی از مهمترین روش های بازاریابی مقاصد گردشگری تعریف و توسعه یک سمبل به عنوان نماد برند آن مقصد است. برای مثال شما هرگاه عکسی از برج ایفل ملاحظه بفرمایید، به یاد شهر پاریس می افتید. بعضی از این سمبل ها حیوانی می باشند که برخی از کشورها نظیر چین و استرالیا در برند سازی مقصد خود، با اجرای برنامه های مؤثر، بسیار موفق عمل کرده اند. در این مقاله قصد داریم به معرفی مهمترین سمبل های حیوانی کشورها بپردازیم:

«خروس» یکی از نمادهای کشور فرانسه و پرتغال است. البته شهرت خروس های فرانسوی بیشتر است. در فرانسه خروس اشاره ای تاریخی به سقوط امپراتوری رم غربی و ظهور دوباره سرزمین گل «فرانسه قدیم» است. در پرتغال خروس نماد ایمان و عدالت است. از دیگر نشانه های خروس وابستگی به خورشید، چالاکی، غرور، دنیای مردگان، شجاعت و برتری است. همچنین «اژدها» دیگر نماد کشور پرتغال است که به معنای قدرت روحانی و معنوی، روح زندگی، قدرت، معجزه، دانش و آگاهی و محافظت است.

«کانگورو» نماد کشور استرالیا است و حدود شصت و سه گونه این جانور کیسه دار در کشور استرلیا زندگی می کنند. در عین حال زیستگاه برخی از گونه های کانگورو در کشور گینه نو است. از دیگر نمادهای حیوانی کشور استرلیا «شترمرغ» و «کوآلا» است.

«سگ آبی» نماد کشور کانادا است و درتاریخ توسعه این کشور به دلیل تجارت پوست در دوره استعمار بریتانیا نقش دارد. تصویر سگ آبی بر روی برخی از سکه های کانادا و نیز تمبرهای پستی این کشور مشاهده می شود. این حیوان همچنین نشانی از تدبیر و کاردانی، سازندگی و جمع آوری است.

«شیر» نماد رسمی کشور انگلستان بوده و تصویر آن به روی نشان ها و علائم سلطنتی و برخی از سکه های واحد پول این کشور نقش بسته است. همچنین کشورهایی مانند ایران، بلغارستان، چک، دانمارک، اتیوپی، فنلاند، مقدونیه، مونته نگرو و چند کشور دیگر شیر را نماد کشور خود می دانند و دلیل آن، گونه خاص شیر در آن منطقه است. این حیوان همچنین معرف شجاعت، عدالت، شکوه، و جلال، قدرت، نجابت است و در رأس همه، او را نماد سلطنتی می خوانند.

چین مرکزی زیستگاه «پاندا» است و نام پاندا مترادف با نام کشور چین بوده که این جانور را به عنوان یک گنجینه ملی خود تلقی می کند. همچنین پرنده رسمی این کشور «گنجشک» است.

«پوما» یا یوزپلنگ آمریکایی جنوبی نماد کشورآرژانتین است. «جاگوار» یا پلنگ خالدار آمریکایی نیز نماد کشورهای برزیل و گینه بوده و نمادی از پیغام آوری، روح جنگل و قدرت است.

«لاما» نماد کشور بولیوی است و تصویر آن روی پرچم این کشور و نیز نشان های رسمی آن مشاهده می شود. «کندور» که زیستگاهش سلسله جبال آند در آمریکای جنوبی است یکی از نمادهای اصلی کشورهای شیلی، اکوادور و کلمبیا است.

«ببر بنگال» یکی از نمادهای ملی کشور هند است که گونه سلطنتی آن نماد ملی کشور بنگلادش است؛ دیگر نماد ملی کشور هند «طاووس» است. علاوه بر این «ببرسیبری» نیز نماد کشور کره شمالی و «ببر مالزیایی» نماد کشور مالزی است. ببر نمادی از قدرت روحانی و نیروی غیر مادی است. این حیوان نمادی از موجودی خلاق، قدرتمند، وحشیگر و مخرب است، نمادی از انجام اعمال در زمان مناسب، تجزیه و تحلیل آنی و از خود گذشتگی. «قمری» نیز به عنوان نماد جهانی صلح و بی گناهی به شمار می رود. در روزگاران گذشته و در افسانه های یونانی آن را پرنده آتن خوانده و نشانه زندگی مجدد می دانستند .

گاو

گاو نر قدرت و نیروی تولید مثل است. پرستش گاو نر رسمی عمده در مصر، خاورمیانه باستان، شرق مدیترانه، و هندوستان بوده که بعدها به یونان و رم و بخش هایی از اروپا نیز سرایت کرد. در بین النهرین و مناطق مجاور تصاویر گاوهای نر با حاصل خیزی و تجدید حیات در ارتباط بود و در ادوار بسیار کهن گاو نر معمولاً نماد خدای قیم شهر به شمار می رفت.

گاو نر دارای سر آدمی و بال نقش حفاظت و نگهبانی را به ویژه در تندیس های نو آشوری داشت. در دورازه شرقی کاخ ملل تخت جمشید همچنین چیزی مشاهده می شود. از نظر عبرانیان و بعد ها از دیدگاه رومیان به منزله میثاقی با یکی از خدایان به شمار می رفت. رسم قربانی در سال نو و جشن های بهاری در بین النهرین و نقاط دیگر با میترا، که گاو را می کشد، خوشه های گندمی را نشان می دهد که از خون این حیوان جوانه می زند. بسیاری از ریتون ها را به شکل سر گاو درست می کردند و عقیده داشتند که قدرت درون آن به کسی که آن را می نوشد، منتقل می شود. علامت گاو با نام ثور یکی از صورت های فلکی به شمار می آید و احیای بهار را نوید می دهد.

نماد گاو در فرهنگ های مختلف

مصر: گاو ماده دو سر مظهر مصر است و پاهای گاو ماده آسمانی، نوت بانوی آسمان و چهار بخش زمین است و ستارگان فلک زیر بدن او قرار دارند. مراسم سالانه ممفیس با شرکت فرعون و یک گاو نر مقدس زنده به معنای تجدید نیروی حیات بر پا می شد.

هندو: گاو مظهر باروری و حیوانی مقدس است و ماده گاو برآورنده آرزوهاست.

سومری و سامی: نماد گاو نر در همه ادیان سومری و سامی مشترک است.

عبری : گاو نر، مظهر قدرت یهود است.

مسیحی: منسوب به مقدسین دین عیسوی است.

میترایی: قربانی گاو، نقطه تمرکز مراسم دینی در آیین میتراست. مظهر پیروزی بر طبیعت حیوانی انسان و حیات به واسطه مرگ است. گاو نر و شیر با هم نماد مرگ هستند. در داستان مهر پرستی داریم که گاو از دست مهر فرار می کند. مهر به دنبال گاو می دود وگاو را به چنگ می آورد و سر او را می برد تا برکت حاصل شود.

آسیای غربی: گاو را قربانی می کردند، تا مزارع و آدم ها، انرژی وقدرت گاو را به دست بیاورند. برای هند وایرانی ها، گاو مقدس بوده و گوشت گاو را نمی خورند و دین زرتشتی هم مخالف خوردن گوشت گاو بود. ولی با این حال کشتن گاو به معنی عمل آفرینش تعبیر شده است.

گاو در تخت جمشید: نقش گاو در سر ستون های تخت جمشید و هم در درگاه کاخ ملل به کار رفته است. در نقش شیر گاو شکن هم نقش گاو دیده می شود.

نبرد شیر و گاو: گاو در هنر هخامنشی پاینده و نگهدارنده به شمار می رفته و به همین دلیل در ستون ها و در درگاه ها به کار رفته است. اما از طرفی گاو به ماه هم مربوط می شد و به حاصلخیزی و باروری هم ربط دارد. گاو نماد ماه وشیر نماد خورشید است. شاید فائق آمدن خورشید بر ماه و روز بر شب و روشنایی بر تاریکی است.