آبشار لاتون، مرتفع ترین آبشار ایران

آبشار لاتون در آستارا

بودن در طبیعت آنقدر آرامش بخش است که می تواند حسابی خستگی کارهای روزمره را از تن بیرون کند و انرژی زیادی را به ما بدهد. اگر می خواهید یکی از شاهکارهای طبیعت ایران را ببینید بدون اینکه وقت تلف کنید بار سفر ببندید و راهی شمال ایران و استان گیلان شوید. اینجا طبیعت بهشت گونه ای در انتظارتان است، بیشتر جلوه های طبیعت را می بینید و تا می توانید در آغوش طبیعت گشت و گذار می کنید. روی صحبتمان امروز با آبشاری حیرت آور است، آبشاری در دل کوه که شکوه آبشارهای بلند و واقعی را کاملا به شما نشان می دهد و با صدای جوش و خروشش شما را مهمان موسیقی ای طبیعی می کند. می خواهیم درباره آبشار لاتون در آستارا حرف بزنیم، در ادامه الی گشت را همراهی کنید.

مطالب مرتبط:
معرفی آبشار نوژیان در خرم آباد
آبشار شوی، بزرگ ترین آبشار طبیعی خاورمیانه

برای دیدن آبشار لاتون و طبیعت بکر اطرافش در مسیر جاده شمال به سمت آستارا بروید. شاید با شنیدن اسم آستارا بیشتر یاد بازارهای ارزان قیمت بیفتید اما در این شهر طبیعت بکری را پیدا می کنید که اگر کمی ذوق طبیعت گردی داشته باشید حتما این شهر به یکی از بهترین مقاصد سفرتان تبدیل می شود. بعد از رسیدن به آستارا مدتی را استراحت بین راهی داشته باشید و دوباره دل به جاده بزنید و مستقیم به سمت شهر لوندویل و روستای کوته کومه بروید. با رسیدن به این روستا خیال نکنید به آبشار رسیده اید چون برای اینکه شکوه این آبشار را ببینید باید تن به طبیعت گردی ۴ ساعت در میان جنگل های انبوه گیلان بدهید. حدود ۶ کیلومتر طبیعت گردی باعث می شود تا در این سفر نه فقط آبشار که طبیعت بکر جنگلی، رودخانه ای زیبا و چشمه هایی با آب خنک و گوارا را هم در کنار خود می بینید. هر وقت احساس خستگی کردید در گوشه ای در کنار این چشمه ها مدتی بنشینید، هم آب خنکی بنوشید و هم طبیعت را با دقت بیشتری تماشا کنید. در ادامه مسیر می روید و می روید، از تپه های جنگلی بالا می روید و حتی به روستایی قدیمی و تقریبا خالی از سکنه ای می رسید که در گذشته افراد زیادی در آن زندگی می کردند اما امروز دیگر اثری از آن ها نیست. همانطو ر که در حال پیاده روی و لذت بردن از طبیعت هستید به ارتفاع ۷۰۰ متری می رسید، کم کم به انتهای مسیر نزدیک می شوید و ناگهان در چند متری خود پرتگاهی خطرناک و هولناک را می بینید همینجاست که صدای جوش و خروش آب خبر از نزدیک شدن به آبشار را می دهد. خودتان را آماده کنید چون چند قدمی دیگر که به جلو بروید شکوه آبشار در مقابل چشمانتان ظاهر می شود. شما الان در مرز استان اردبیل، در ۱۵ کیلومتری جنوب آستارا هستید و آبشاری را در مقابل خود می بینید که با ۱۰۵ متر ارتفاع بلندترین آبشار ایران است.

آب این آبشار بسته به میزان بارش ها در طول سال تغییر می کند اما هیچ وقت بدون آب نمی ماند و همیشه در آن آب جریان دارد. با وجود اینکه در منطقه ای بکر قرار دارید اما در نزدیکی آبشار می توانید بوفه ای پیدا کنید و بعد از این پیاده روی کمی خوراکی های خوشمزه برای خود بخرید. کمی دورتر از اینجا حتی اتاق های کرایه ای هم وجود دارد و می توانید چند روزی را در دل این طبیعت بکر بمانید و شب ها به این اتاق ها بروید. هر چند که برای ماندن در این طبیعت می توانید کمپ هم بزنید و ماندن در طبیعت را جور دیگری تجربه کنید. در کنار این آبشار، جنگلی بکر و دست نخورده را می بینید که پر از درختان میوه است حتما به داخل این جنگل بروید و میوه های درختان گلابی، آلو، به، ، فندوق، گردو، سیب وحشی را بخورید مطمئنا بعد از این پیاده ر وی ۴ ساعته خوردن این میوه های شیرین و خوشمزه خیلی می چسبد. این جنگل حیوانات متنوعی مثل جوجه تیغی، گاو، اسب، گراز و .. دارد و در ۹ ماه از سال سرسبز و تماشایی است.

آشار لاتون و این جنگل بکر تمام جاذبه های طبیعی این منطقه نیستند؛ در ۱۰ متری آبشار اصلی آبشار دیگری را می بینید که هرچند با ۶۵ متر ارتفاع از آبشار لاتون کوتاه تر است اما آب بیشتر و عریض تری دارد. کمی بالاتر هم سه حوض بزرگ طبیعی با سه آبشار ۱۰ متری هست که اینجا را مثل بهشتی بینظیر برای طبیعت دوستان کرده است. حتی اگر اهل کوهنوردی هستید می توانید راهی قله اسپیناس و قلعه لاتون شوید هرچند که برای این کار باید آمادگی بدنی خود را هم در نظر بگیرید و تجهیزات کافی همراه خود داشته باشید. کوه اسپیناس همان کوهی است که این آبشار زیبا از دامنه های شرقی آن سرچشمه می گیرد. این آبشار در ادامه به رودخانه می ریزد و از آنجا به سمت روستای کوته کومه و شهر لوندویل می رود و در نهایت هم به دریای خزر می ریزد. تماشای این آبشار بینظیر فقط نصیب کسانی می شود که تن به طبیعت گردی در دل جنگل بدهند و تماشای این آبشار چشم نواز را از طبیعت هدیه بگیرند.

اگر با شنیدن وصف زیبایی های این آبشار دلتان هوایی شده تا حتما از آن دیدن کنید خوب است نیمه اول بهار را برای این سفر انتخاب کنید چون در این زمان از سال رطوبت کمتر و هوا معتدل است و بدون اینکه رطوبت زیاد در هنگام بالا رفتن از تپه شما را اذیت کند می توانید به قله برسید. فصل تابستان هوا شرجی و گرم است که مطمئنادر حین بالا رفتن از تپه ناراحتی ها را برایتان ایجاد کند. از طرفی در هنگام بهار با جنگلی تر و تازه هم روبرو می شوید که صدای چه چه پرندگان،  زیبایی خیال انگیزی را به آن می دهد.