اینجا سوباتان است، بهشت ایران

اینجا سوباتان است!

اینجا سوباتان است، قسمتی از بهشت که گویی خداوند آن را بر روی زمین انداخته است. مراتع و چمنزارهای سرسبز و خرم، چشمه های پر آب، رودخانه های خروشان، آبشارهای بزرگ و کوچک، چشم اندازهای رویایی و هوایی بس مطلوب و دلپذیر، کمترین چیزیست که در ییلاق سوباتان انتظار شما را می کشد. با الی گشت همراه شوید تا با هم سری به این بهشت ایران زمین بزنیم.

سوباتان کجاست؟

منظره مراتع سرسبزی را تصور کنید که گله های اسب های وحشی در میان آن می چرند. کلبه های چوبی که که از دودکش آن ها دود آتش شومینه بیرون می آید. و نسیمی که گل های شقایق دشت را به رقص در می آورد. مگر می شود این همه زیبایی در جایی جمع شوند؟! پاسخ مثبت است. تمام این مناظر در سوباتان دور هم جمع شده اند. مردمانی خونگرم و غذاهایی بسیار جذاب و خوشمزه را هم به جمع آن ها اضافه کنید.

ییلاق سوباتان در استان زیبای گیلان و در ۲۰ کیلومتری غرب لیسار در نزدیکی تالش قرار گرفته است. این تکه از بهشت، خود در میان بهشت هایی دیگر محصور شده است، به طوری که سمت شمال آن رودخانه خروشان لیسار واقع شده است و از غرب به دریاچه زیبای نئور و ییلاقات اردبیل می رسد. جنوب سوباتان، مناطق ییلاقی آسبومار جا خوش کرده اند و شرق آن، جنگل های تالش قرار دارند.

روستای زیبای سوباتان در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است و دارای آب و هوای بس خنک، در فصول گرم سال است. اگر در فصل بهار به این منطقه سفر کنید، چشم انداز دشت هایی مملو از گل های وحشی و شقایق چشم انتظار شما خواهند بود. به واقع در همان لحظه های اول ورود به روستا، نفستان تازه و شش هایتان لبریز از اکسیژن و هوای پاک می شود.

این منطقه در زمستان ها، به دلیل سرمای شدید هوا و بارش سنگین برف تقریبا خالی از سکنه می شود و به هنگام بهار، رفته رفته کلبه هایش دوباره رنگ زندگی به خود می گیرند. به دلیل ارتفاع بالا و قرارگیری این منطقه در مسیر بادهای شمالی، در تابستان هم هوای آن بسیار معتدل و مطلوب خواهد بود.

زیبایی های تمام نشدنی سوباتان

مناظری که در سوباتان خواهید دید را در کمتر جای دیگری از ایران می توانید مشاهده کنید. یکی از نمادها و زیبایی های اصلی سوباتان، کلبه های چوبی آن است که به طور پراکنده در دشت های خرم آن پراکنده شده اند و برای اقامت شما آماده اند. کلبه هایی از جنس چوب بلوط و ملات کاهگل. در گوشه و کنار دشت های این منطقه، گله هایی از اسب های وحشی مشاهده می شوند که مشغول چرا هستند و مناظر زیبایی را برای علاقه مندان به عکاسی از طبیعت ایجاد می کنند.

مدارک زیادی وجود دارد که ثابت می کند سوباتان از گذشته هایی دور محلی برای تجمع انسان ها بوده است. گردنبندهایی از جنس طلا، نقره و مفرغ، انگشتر، ظروف سفالی و مهم تر از همه کوزه برنزی کشف شده ای که ساخت آن را به دوره هخامنشیان نسبت داده اند، قدمت بالای این منطقه از گیلان را بازگو می کنند.

اطراف سوباتان، آثار طبیعی و تاریخی چشم نواز زیاد است. آبشاری به نام ورزان در حدود ۴ کیلومتری این روستا و در ارتفاع ۱۹۴۵ متری از سطح دریا قرار گرفته است. پیاده روی از روستا تا این آبشار از مسیرهای جالب طبیعت گردی در این منطقه است. آب این آبشار از چشمه های اطراف تامین می شود و در نهایت به رودخانه لیسار می ریزد. در مناطق اطراف این آبشار دشت وسیعی وجود دارد که محل برگزاری بازی های محلی و مسابقات بومی است. بازی هایی همچون طناب کشی و اسب سواری که توسط بومیان این منطقه انجام می شود.

پارک جنگلی آلچالیق از تفرجگاه های سوباتان است که طبیعت گردان زیادی را به سمت خود می کشاند. درختان وحشی گلابی، سیب، گوجه و ازگیل در این جنگل ها به وفور یافت می شود و عصر هنگام مردم محلی برای جمع آوری قارچ خوراکی به این منطقه سرازیر می شوند.

تماشای طلوع و غروب خورشید از بلندای صخره گنج نامه و تماشای گله های گوسفندان هنگام بازگشت به روستا لذتی توصیف ناپذیر دارد. از دیگر مکان های دیدنی سوباتان می توان غاری در شرق روستا که مردم محلی اعتقاد دارند طلسم شده است، ساری داش (سنگ زرد)، منطقه باغداگول (معروف به بهشت گل ها)، باتمان بولاق و داش باشی و هاچاداشی را نام برد.

شکم گردی در سوباتان رونق زیادی دارد.

بازار سوباتان هم قدمت زیادی دارد. تقریبا هرچیزی که مورد نیازتان باشد را می توانید در بازار سوباتان پیدا کنید. از شیر مرغ تا جون آدمیزاد، از لوازم منزل تا مواد غذایی خوشمزه و کبابی های جذاب! صحبت از کباب شد! غذاهای محلی سوباتان را فراموش نکنید. شاید معروف ترین این غذاها که بوی آن هم در بازار شدیدا به مشام می رسد، کباب بره آن باشد.

سوجا دیله غذای بسیار جذاب دیگریست که می توانید در اینجا امتحان کنید. مخلوطی از ماست محلی و گوشت گوسفند. علاوه بر این دو مورد، غذاهای بسیار خوش طعم دیگری هم در رستوران های این ناحیه سرو می شوند که اگر بخواهید هر کدام را امتحان کنید، مطمئن باشید بعد از سفر چندین کیلو به وزنتان اضافه شده است!

در کل اگر قصد سفر به ییلاق سوباتان را دارید، زیاد نگران امکانات آن نباشید. در اینجا آب آشامیدنی وجود دارد، سوپرمارکت و رستوران های محلی هستند، برق از طریق موتور برق تامین می شود، آنتن دهی موبایل ضعیف است و در مکان های مرتفع امکان برقراری تماس وجود دارد، و مسافرخانه هایی برای اقامتو کلبه هایی برای اجاره کردن در جای جای آن یافت می شوند.

سوغات سوباتان

سوغات معروف این روستا، پنیر معروف آن، کره و ماست محلی آن است. در خیاطی های این روستا هم می توانید لباس های محلی پشمی و گرم را تهیه کنید.

وجه تسمیه

سوباتان از دو کلمه ترکی “سو” و “باتان” تشکیل شده است که در مجموع به معنای محل فرو رفتن آب یا فرو رفتگی های آب است. گفته می شود که دلیل این نام گذاری وجود چشمه ای در این روستا بوده است که آب آن پس از جوشیدن از دل خاک، دوباره به درون زمین باز می گشته است! بومیان این منطقه شهادت می دهند که تا چند سال پیش صدای خر خر آبی که به درون زمین می رفته، تمامی بازدیدکنندگان را به آن منطقه می کشانده است.

بهترین زمان سفر به سوباتان

ییلاق سوباتان! از اسمش پیداست که زمستان های سرد و پر برفی دارد. بنابراین بهترین زمان سفر به این منطقه در فوصل گرم سال یعنی بهار و تابستان می باشد.

نحوه دسترسی به ییلاق سوباتان

برای عزیمت به سوباتان ۴ مسیر وجود دارد که مشخصات و فاصله هر یک از آنها بشرح زیر است :

لیسار به سوباتان = فاصله لیسار تا ییلاق سوباتان از طریق راه قدیمی حدود ۲۰ کیلومتر است . این را مالرو بوده و مسیر راه جنگلی است در بعضی نقاط شیبهای تند و نفس گیری دارد و طی این مسیر حدود ۱۰ ساعت طول می کشد . این مسیر به دلیل سخت بودن به افراد غیر حرفه ای پیشنهاد نمی شود . داشتن غذای مناسب و آب برای حدود ۱۰ ساعت پیاده روی در این مسیر الزامی است و به دلیل متروکه شدن این مسیر داشتن راهنمای محلی ماهر پیشنهاد می شود.
تالش به سوباتان = این مسیر به فاصله ۴۳ کیلومتر بوده و ماشین رو است . البته ماشینهای سواری به سختی می توانند در این جاده تردد کنند و اکثر مسافرین با ماشینهای کمک دار و وانت نیسان این جاده را طی می کنند . مسیر تالش تا سه راهی کیش دیبی و تا نزدیکی روستای رزه حدود ۱۵ کیلومتر آسفالت بوده و بقیه راه خاکی می باشد .

تالش – آق اولر – سوباتان = فاصله تالش تا منطقه تاریخی آق اولر حدود ۳۵ کیلومتر جاده آسفالته است و از آق اولر تا سوباتان حدود ۱۲ کیلومتر جاده خاکی دارد که البته ماشینهای کمک دار و شاسی بلند می تواند این مسیر را طی کند . دشت شقایق ” لوراهونی ” در این مسیر قرار دارد .
اردبیل – دریاچه نئور – سوباتان = در فاصله ۳۵ کیلومتری جاده اردبیل بطرف خلخال روستایی بنام بودآلالو وجود دارد که سه راهی دریاچه نئور است . از این سه راهی بطرف شرق تا روستای عباس آباد ۱۰ کیلومتر و از آنجا تا ساحل دریاچه نئور حدود ۸ کیلومتر جاده آسفالته وجود دارد. فاصله دریاچه نئور تا ییلاق سوباتان نیز حدود ۱۸ کیلومتر جاده خاکی ماشین رو است . البته گردشگران این مسیر را بدلیل جاذبه های طبیعی خاص پیاده طی می کنند.

سخن نهایی

در فصل بهار و تابستان که گردشگران زیادی به این منطقه سفر می کنند، به دلیل وجود برخی افراد سودجو، قیمت ها در این ییلاق دو برابر می شود. بنابراین اگر با قیمت های بسیار زیاد مواجه شدید تعجب نکنید. همچنین به دلیل عدم رعایت ظرفیت تحمل یک مکان طبیعی در این منطقه در برخی مواقع سال و وجود تعداد زیادی گردشگر، لزوم رعایت موارد زیست محیطی از سوی گردشگران اهمیتی دوچندان دارد.