بهترین جاذبههای گردشگری پالرمو
قدیمی ترین مرزهای پالرمو، بین قصر نورمن و کلیسا جامع، در واقع اصلی ترین جاذبه های گردشگری این شهر هستند. این شهر در قرن ۹ تا ۱۱ که زیر سلطه اعراب بود، به سمت بندرگاه گسترش پیدا کرد و به عنوان پایتخت امیران سیلسی شناخته می شد. این شهر در آن زمان مساجد و قصرهایی شبیه با مساجد موجود در بغداد داشت. نورمن ها در سال ۱۰۷۲ شهر را تسخیر کردند و در سال ۱۲۸۲ در انقلابی که با عنوان «Sicilian Vespers» شناخته میشد، تمام فرانسوی ها یا کشته و یا از شهر بیرون رانده شدند و جانشینان اسپانیایی آن ها شهر را گسترش دادند. بعد از اینکه در سال ۱۹۴۶ سیلیس تبدیل به ناحیهای خودمختار شد، بندر پالرمو گسترش یافت و صنعت این شهر پیشرفت کرد. ولی با این حال، پالرمو ضعیف ترین مرکز استان در ایتالیا است. با الی گشت همراه باشید.
کلیسا جامع پالرمو
مطالب مرتبط: هزینه های سفر به ایتالیا ۱۰ غذای معروف ایتالیایی
طراحی شرقی کلیسا جامع پالرمو ماهیت نورمن اصلی آن را حفظ میکند- ۳ محراب و قوس های متقاطع. در سمت جنوبی هم که رو به میدان است، شما از ۱۴۵۳ رواق گوتیک-کاتالان عبور می کنید و وارد کلیسا می شوید. یکی از این ستون ها که الهام گرفته از ستون های عربی قدیمی است، از یک مسجد گرفته شده است. در بالای درب ورودی یک موزاییک متعلق به قرن ۱۳م است که در عکس مریم مقدس را در پس زمینه ای طلایی نشان می دهد.
کاخ نورمن – Palazzo dei Normanni
در قرن نهم، اعراب کاخی را برای امیر خود ساختند و در تحت حکومت حاکمان نورمن و فریدریش دوم، امپراتور مقدس روم، به زرق و برق این کاخ اضافه شد. ولی بعد از مدتی کسی دیگر به این کاخ توجهی نمیکرد و به آن بی توجهی شد. تا اینکه بعد از پیروزی اسپانیایی ها، یک نایب السلطنه حکومت در آن منطقه، این قصر را به عنوان محل اقامت خود انتخاب کرد. از سال ۱۹۴۷، پارلمان منطقهای سیسیل در این کاخ قرار گرفته است.
Cappella Palatina
این کلیسا دادگاه نورمن در سال ۱۱۴۰ ساخته شده است ولی نصب موزاییک های قرار گرفته در جای مخصوص کشیش این کلیسا در سال ۱۱۴۳ و بخشهایی دیگر از تزئینات کلیسا هم احتمالاً در سال های بعد به پایان رسید. موزاییک های دیوارهای غربی که نقش حضرت مسیح (ع) را در میان پیتر و پاول نشان میدهند، در سال ۱۳۵۰ به مجموعه اضافه شده است. علیرغم تمام تغییراتی که در طی قرن ها در این کلیسا صورت گرفت، نمای داخلی و صحن آن همچنان هماهنگی خود را حفظ کرده اند.
La Martorana
کلیسا Santa Maria dell’Ammiraglio که معمولاً با نام کلیسا La Martorana شناخته می شود، بیش از هرچیزی به خاطر موزاییک های زیبای قرن ۱۲می خود معروف است. باروک شمالی این کلیسا بعد از زلزله ای که در حدود سال های ۱۷۲۰ رخ داده بود، و همراه با برج ناقوس به مجموعه اضافه شده است. این مجموعه عناصری از معماری عربی هم دارد، ولی اساس اصلی معماری آن بیزانسی است. این کلیسا در طول تاریخ دستخور تغییرات زیادی شده است. در سال ۱۲۰۰، چند بنای دیگر از قبیل یک سالن و برج ناقوس در سمت غربی این مجموعه اضافه شدند. در طی سال های آتی هم تغییرات دیگری هم در مالکیت و هم در ظاهر این کلیسا انجام شد. ولی علیرغم تمام این تغییرات، با ارزش ترین بخش این کلیسا، موزاییک هایی که در پس زمینه طلایی و قدیمی ترین موزاییک های نوع خود در سیلیس هستند، همچنان از سال ۱۱۵۰ سالم باقی مانده و حفظ شده اند.
موزه باستان شناسی
موزه باستان شناسی پالرمو مجموعه ای بی نظیر از آثار باستانی و یکی از بهترین مجموعه های ایتالیا است. برخی از آثار باستانی که شهرت جهانی دارند در این موزه نگهداری می شوند. حتی اگر بخواهیم لیستی از برجسته ترین آثار این موزه را تهیه کنیم، باز هم لیستی طولانی خواهیم داشت.
در الی گشت بخوانید: موزه مصرشناسی تورین در ایتالیا
دخمه های کاپوچین – Catacombe dei Cappuccini
صومعهی کاپوچین، عجیب ترین جاذبه ی پالرمو، ولی در عین حال یکی از محبوب ترین جاذبه های پارلمو است. البته این صومعه را بیشتر به خاطر دخمههای محل قبر مردگانی که در آن قرار دارند میشناسند. این راهروهای زیر زمینی در حدود سال ۱۵۹۹ در درون سنگ های آتشفشانی حفاری شدند و تا سال ۱۸۸۱ از اینجا به عنوان محلی برای تدفین استفاده می شد. در داخل این دخمه ها حدود ۸۰۰۰ جسد مومیایی شده را مشاهده خواهید کرد که بر اساس جنسیت و موقعیت اجتماعی مرتب شده و یا روی زمین قرار گرفته اند ویا از دیوارها آویزان هستند. اگر از این دخمه ها دیدن کنید، احتمالاً حس خواهید کرد که لباس هایی که تن این مومیایی ها است جدید باشد. در حقیقت هم اینطور است. چراکه بستگان نسل های بعدی این مومیایی ها تا همین چندسال پیش لباس های تازه برای آنها میآوردند. لازم به ذکر است که عکس برداری در این مکان ممنوع است و به شدت از آن جلوگیری خواهد شد.
Teatro Massimo
Giovanni Battista Basile و پسرش Ernesto این تئاتر که ۳۲۰۰ صندلی دارد را در بین سال های ۱۸۷۵ و ۱۸۹۷ ساختند. این تئاتر در ۱۶م ماه می ۱۸۹۷ به صورت رسمی افتتاح و تبدیل به یکی از اصلی ترین خانه های اپرا در سیسیل شد. تورهای دارای راهنما همه روزه بخش های مختلف این تئاتر را به شما نشان خواهند داد.
