ماجراجویی های من در مالدیو
ماجراجویی در مالدیو
مالدیو پر از سواحل بکر، جزایر مرجانی و خانه های ییلاقی لوکس بر روی آب است که در آنجا مهمانان خوش شانس می توانند از کف شیشه ای اتاق ها ماهی ها را تماشا کنند و یا از روی سکوها به دریا بپرند. این کشور جزیره ای همیشه در نظرم از کشورهایی بود که باید به آن سفر می کردم به همین دلیل وقتی ماه پیش تصمیم گرفتم به سریلانکا و دبی بروم مالدیو را هم در لیست سفر خود گنجاندم. با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: چه طور به مالدیو ارزان سفر کنیم؟ راهنمای سفر به مالدیو
درسال ۲۰۰۹ دولت مالدیو به مردم محلی اجازه داد تا مهمانسراها و رستوران های خود را به روی گردشگران باز کنند. در حالی که قبلا گردشگران باید فقط به جزیره های اقامتی می رفتند اما الان میتوانند در هر جزیره ای که دوست دارند اقامت داشته باشند. ناگهان در این جزیره خوابگاه ها، مهمانسراها، هتل ها در همه جا شروع به فعالیت کردند. از آنجاییکه دوست دارم تمام روزهای زندگیم را به تجربه در کشورهای مختلف بگذرونم تصاویر این جزیره زیبا همیشه در ذهنم موج میزد و به هیچ عنوان دوست نداشتم شانس تجربه این جزیره رویایی را از دست بدهم، مسافرت ۹ روزه به این جزیره را به دو قسمت تقسیم کردم تصمیم گرفتم چهار روز را در اقامتگاه های تفریحی و پنج روز را در خود جزایر سپری کنم.
حا ل و هوای زندگی در هتلی در مالدیو
با یک دوست اهل دبی که همه جا همراهم بود به مجتمع تفریحی سینامن در ۱۵۰ کیلومتری جنوب ماله پایتخت مالدیو رفتیم مثل همه مجتمع های تفریحی دیگر این هتل هم در جزیره خصوصی خودش قرار گرفته و در آن خانه های ییلاقی آبی و رستوران های زیادی وجود دارد و مثل همه اقامتگاه های دیگر پول غذا و نوشیدنی ها با پول اتاق حساب می شود. هتل سینامن با قیمت شبی ۳۵۶ دلار نسبت به هتل های دیگر قیمت کمتری دارد. این جزیره درست همان جایی بود که دکترم به من تجویز کرده بود: جزیره ای استوایی با دسترسی محدود به اینترنت و دوستی که مدام مرا به گردش و تفریح در این جزیره وامیداشت. کارکنان هتل به شدت مهربان بودند و غذاها همه به شیوه سلف سرویس سرو می شد، هتل گردش های زیادی ترتیب می دهد؛ به تماشای دلفین ها رفتیم و جزایر اطراف را نیز بازدید کردیم. بعد از ۴ روز آماده حرکت شدیم تا مالدیو واقعی و زندگی در جزیره های محلی و حرف زدن با مردم را تجربه کنیم.
زندگی در جزایر
بعد از خداحافظی با بعضی از دوستانم با قایق به سمت جزیره مافوشی رفتیم تا ماجراجویی های جزیره ای خود را آغاز کنیم. جزیره ترسناکی بود و امیدوارم دیگر هیچگاه به این جزیره برنگردم. مافوشی که روزی جزیره ای خواب آلود بود حالا قربانی توسعه بی رویه شده است همه جای این جزیره پر از هتل است و قایق ها در زمان هایی مشخص به ماله می روند و مسافران را به این جزیره می آورند. رستورن های کمی که در این جزیره هستند بیشتر برای گردشگران فعال هستند. صاحب یک مهمانخانه می گفت بزودی همه کسانی که در این جزیره زندگی می کنند خانه های خود را اجاره داده و به مله می روند.
اما خوبی این جزیره در این است که محل مناسبی برای شیرجه و غواصی می باشد و نسبت به جزایری مثل گولهی و فوایدهو خلوت تر است.
بعد از دو روز به جزیره مهیبادهو رفیتم و برعکس جزیره مافوشی اینجا رادوست داشتم، علاقه مند بودم تا حتما به مهمانخانه نویلو سر بزنم چون تعریف آن را به عنوان بهترین مهمانخانه مالدیو زیاد شنیده بودم با اینکه هزینه این مهمانخانه برایم کمی گران بود اما غذا و کارهایی که کارکنان انجام می دادند از نظر کیفیت مثل هتل های اقامتگاهی بود و بسیار به جزئیات توجه داشتند پیشنهاد می کنم حتما در این مهمانخانه اقامت کنید.
منبع: nomadicmatt.com
