چرا انسان ها از خاموش کردن چراغ های این شهر وحشت دارند؟

شهر کیت سالت

وقتی که صحبت از شهرهای متروکه یا به اصطلاح همان شهرهای ارواحی باشد به احتمال خیلی زیاد فورا یاد شهری مخروبه با خانه های بدون سقف، پنجره های شکسته ی کثیف، خیابان هایی که آسفالت آن ها ترک برداشته و همه جا را تار عنکبوت گرفته است می افتید، جایی که فقط باد می وزد و گرد و غبار را با خود جابه جا می کند (شبیه به فیلم های سینمایی!) ولی وقتی به شهر کیت سالت نگاه کنید می بینید داستان طور دیگری است و اتفاقا شما را یاد یکی از بهترین و آرام ترین ها برای زندگی می اندازد اما این شهر متروکه است، شهری که در آن خانه های زیبا و تمیز وجود دارند و تمام چراغ خانه ها هم روشن است اما شهری متروکه است! با الی گشت همراه باشید تا ببینیم داستان این جای غیرعادی چیست.

مطالب مرتبط: دره ماه در شیلی!+ تصویر میراث شومی که می توانست نسل انسان را منقرض کند

شهر کیت سالت یکی از شهرهای ایالت بریتیش کلمبیای کانادا است که در آن می توان صف های منظم از خانه های زیبا را دید و به جز این خانه ها باید به فروشگاه ها، رستوران ها، مراکز خرید، بانک ها، تئاترها، و دیگر منطقه های شهر اشاره کرد که کاملا دست نخورده باقی مانده اند و انگار که همین حالا به تازگی ساخته شده اند. چراغ های این شهر همیشه روشن است و حتی اگر به خانه های آن نگاه کنید می بینید که چراغ خانه ها هم روشن است، خیابان ها با صف منظمی از دکورها تزیین شده است و حتی سبزی چمنزارها هم به تازگی زمانی است که تازه رشد می کنند و می رویند اما هیچ کسی این خانه را یک شهر قابل سکنه نمی داند.

کیت سالت از سال ۱۹۸۲ به بعد کاملا به یک شهر ارواحی تبدیل شد و همه ی ساکنان آن خانه هایشان را رها کردند و این شهر را ترک کردند، شهری که که در نزدیکی مرز آلاسکایی قرار دارد و تاریخچه ی کم و کوتاهی دارد. همه چیز در سال ۱۹۷۹ به عنوان جامعه ای از کارگران معدن molybdenum آغاز شد، مولیبدن کربن سخت و پایدار در آلیاژها را تشکیل می دهد و معمولا برای سختی و خواص مقاوم در برابر خوردگی به فولاد استفاده می شود ولی از آن جاییکه زندگی در حال شکل گرفتن در این شهر کوهستانی زیبا بود، کم کم نرخ تقاضا برای مولیبدن کم و کمتر شد تا این که شهر کیت سالت که ۱۲۰۰ سکنه داشت کاملا آن را ترک کردند.

این منطقه از ایالت بریتیش کلمبیا که یکی از بهترین نقاط برای رصد خانه بود، به خاطر مواد معدنی پر ارزش و گرانبهایش مثل نقره، روی و مس نزدیک به یک قرن حفاری شده است و باعث شد تا شهرهای آلی آرم و آنیوکس به رونق باالایی برسند. اولین بار در اوایل دهه ی ۶۰ میلادی بود که مولیبدن در این جا حفاری شد و این حفاری ها تا اوایل دهه ی ۷۰ میلادی هم ادامه داشت اما هنگامی که سود شروع به فروپاشی کرد، متوقف شد ولی تا پایان همان دهه تمام قیمت ها و نرخ ها دوباه بالا رفت چرا که خیلی از سپرده های مولیبدن آلاسکا، بریتیش کلمبیا و آمریکای غربی شروع به تهی شدن کردند. تا اینکه شرکت حفاری آمریکایی Phelps Dodge فرصت را قاپید.

بنابراین تصمیم گرفته شد تا یک نقطه ی بزرگ برای شهر کیت سالت آماده شود و یک پروژه ی عظیم ساخت و ساز در آن شروع شد آن هم در مقیاس بزرگی که تا آن زمان در بریتیش کلمبیا دیده نشده بود. قایق های زیادی که حاوی مواد و مصالح بودند وارد کیت سالت شدند و در کوهستان های منطقه هم جاده ای سنگفرش شده کشیده شد. مهندسان و کارگرانی که به کار ساخت و ساز مشغول بودند از همه جای شمال آمریکا به این منطقه سرازیر شدند چرا که دستمزدهای بسیار بالایی برای آن ها به ازای ساخت و ساز در این شهر در نظر گرفته شده بود.

بیشتر از ۱۰۰ خانه و دوبلکس در کیت سالت ساخته شد و هفت آپارتمان بزرگ که بیشتر از ۲۰۰ واحد خانه را در خود جای داده بودند. جدای از خانه ها، بیمارستانی کاملا مدرن با تمامی تجهیزات، یک مرکز خرید، چندین رستوران، چندین بانک، اداره پست، استخر، کتابخانه و دو مرکز تفریحی که در آن ها سونا و تئانر وجود داشت ساخت شد و به طوری که طی مدتی کوتاه این منطقه به یک شهر تمام عیار با بهترین امکانات تبدیل شد و به جرات می توان گفت که سیستم آبی که در شهر کیت سالت بود، تمیزترین سیستم آب بود.

بعد از ۱۸ ماه که اولین خانواده ها در این شهر ساکن شدند، بازار مولیبدن به خاطر رکود اقتصادی به شدت سقوط کرد، تمام معادن بسته شدند، مردم کوله بار و زندگی و هر انچه که داشتند را بستند و شهر کیت سالت را ترک کردند این گونه بود که این شهر برای همیشه به دست فراموشی سپرده شد.

در سال ۲۰۰۵ یکی از کارآفرینان به کریشنان سوثانثیران کیت سالت را با ۷ میلیون دلار خرید و شروع به احیای این شهر ارواحی کرد. از آن زمان تا حالا، این میلیونر چیزی حدود ۲۵ میلیون دار را صرف به روز کردن شهر و خرید وسایل برای آن کرده است  بیشتر از ده ها نگهبان و سرپرست را به کار گرفته است تا در آن جا کار کنند و شهر را در هر جایی که خرابی ای به وجود آمده است، تعمیر کنند. آن ها چمن ها را زده و آراسته کرده اند، درخت ها را هرس کرده اند و خیابان ها را کاملا خط کشی کرده اند. اما برنامه ی کریشنان چسیت  از این کار چه چیزی عایدش می شود؟ اصلا یک شهر مرده به چه دردی می خورد و چرا باید او این  اندازه برای آن هزینه کند؟

در واقع کریشنان قصد دارد تا سرمایه اش را با تبدیل کردن شهر کیت سالت به قطب گردشگری ایالت بریتیش کلمبیا جبران کند  از طرف دیگر آن را به قطب گاز طبیعی ایالت بربیتیش کلمبیا (LNG) تبدیل کند. آینده ی این شهر کاملا به موفقیت این پروژه بستگی دارد و ممکن است در صورت موفقیت آمیز نبودن به همان سرنوشت قبلی دچار شود…

منبع: amusingplanet.com