غارهای اسرارآمیز موستانگ | نپال

غارهای موستانگ نپال

امپراطوری موستانگ در فلات تبت، یکی از دوردست ترین و دور افتاده ترین مناطق هیمالیای نپال است. در بین رشته کوه های هیمالیا، غارهایی وجود دارند که از حیرت انگیزترین رازهای باستان شناسی جهان هستند. موستانگ به معنای «اسب وحشی»، نامی است که روی این غارها گذاشته شده است و از همان امپراطوری برگرفته شده است. تعداد زیاد غارهای این منطقه که بدست بشر ساخته شده اند، که به حداقل ۱۰ هزار عدد می رسد، باعث شگفت شدن این منطقه شده اند، غارهایی که قدمت آنها به قرن ها پیش تخمین زده شده است. اما واقعا راز این غارها چیست و این تعداد غار چگونه در زمان های گذشته ایجاد شده اند و چه کاربردی داشته اند؟ در ادامه همراه الی گشت باشید تا از این غارهای رازآلود بیشتر بدانید.

غارهای موستانگ (Caves of Mustang) در نپال

مطالب مرتبط:
سفر خاص و هیجان انگیز به جایی مثل هیچ جا، نپال
راهنمای سفر به نپال

هیچ جای دیگری در نپال مانند این منطقه، چشم اندازی به این شکل ندارد و در جای جای آن می توان دره های عمیقی را دید که بوسیله ی رودخانه Gandaki کنده شده اند و صخره هایی با شکل و شمایل عجیب و غریب بوجود آورده اند. همانطور که در بالا گفته شد، تخمین زده شده که حدود ۱۰ هزار غار در این منطقه وجود دارد که بعضی از آنها در ارتفاع بسیار زیادی از سطح زمین (ارتفاع ۱۵۰ فوتی) هستند.

چیزی که مشخص است این است که هنوز هم هیچ کس نمی داند که چه کسی این غارها را کنده است یا حتی مردم آن دوران چطور از این صخره ها بطور عمودی بالا رفته اند و این غارها را حفر کرده اند و جالب است بدانید که دسترسی به بعضی از این غارها حتی برای ماهرترین صخره نوردان هم کاری غیر ممکن است.

بیشتر این غارها امروزه خالی از سکنه هستند اما در بعضی از آنها هم نشانه هایی از زندگی دیده می شود. به طور مشخص از بعضی از این غارها به عنوان محل دفن اجساد استفاده می شده است چون اجساد بی شماری در این غارها پیدا شده است که بر روی تخت های چوبی با جواهراتی از مس روی بدنشان آرمیده بودند.

باستان شناسان بر این اعتقادند که غارهای موستانگ نپال در ۳ دوره ی زمانی استفاده شده اند. آنها می گویند این غارها در ابتدا حدود ۳۰۰۰ سال پیش به عنوان محل دفن اجساد استفاده می شده اند و بعد حدود ۱۰۰۰ سال پیش به عنوان مکانهایی برای زندگی تبدیل شدند که این موضوع هم ممکن است برای فرار از جنگ و پناه به دره ها بوده باشد. دوره ی سوم هم آخرین دوره است که افراد این غارها را رها کردند و به روستاهای سنتی رفتند و از این غارها به عنوان مکانی برای مدیتیشن استفاده می کردند و بعضی از غارها هم به صومعه هایی تبدیل شدند.

در این میان یکی از صومعه ها، GanLuri Gompadaki نام دارد که از بقیه مشهور تر است. این صومعه حداقل ۱۰۰ متر با زمین فاصله دارد و ساختاری تعجب برانگیز دارد. هیچ مستندی که مربوط به Gompa باشد وجود ندارد اما نقاشی هایی که روی دیواره های آن کشیده شده است مربوط به قرن چهاردهم یا قبل تر از آن است.