غذاهای بلغاری
در سفر به بلغارستان هیچ نگرانی از بابت غذا خوردن نخواهید داشت؛ قیمت های مناسب خوراکی ها به شما اجازه می دهد رستوران های متنوع این کشور را امتحان کنید و به آسودگی از غذایتان لذت ببرید. انواع رستوران ها با غذاهای دریایی، ترکی، یونانی و انواع فست فود (KFC-MC) در سواحل ماسه های طلایی موجود است.
غذاهای بلغاری نوعی غذای اروپای شرقی اند که از آشپزی ترکی و یونانی هم تأثیر گرفته اند. این غذاها به علت شرایط آب و هوایی و جغرافیایی منطقه دارای سبزیجات، گیاهان دارویی و میوه های مختلف هستند.
انواع سوپ های سرد و گرم در اینجا وجود دارد که «Tarator» از سوپ های سرد معروفشان است. یکی از سالادهای خاص این کشور که شوپسکا (Shopska) نام دارد، مخلوطی از گوجه فرنگی، خیار، پیاز و فلفل خام یا کباب شده است که به همراه نمک و روغن زیتون طعمش را در خاطرتان جاودانه می کند.
موساکا (Moussaka) هم یکی از غذاهای معروف بلغارستان است که شامل سیب زمینی پخته، گوشت قیمه شده و نوعی سس مخصوص است. شیرینی های گوناگونی هم تهیه می شود که از آن جمله می توان به بانیتسا (Banitsa) اشاره کرد.
دو نوع پنیر سنتی در بلغارستان وجود دارد، اولی Kashkaval است که زرد رنگ و شبیه به پنیر آلمانی Dutch Gouda است و دوم پنیر معروف Sirene است که نوعی از پنیر فتا می باشد و از نظر مزه شبیه پنیر فتای یونانی است. این پنیر از شیر گوسفند ساخته می شود، اما گاهی از شیر گاو یا بز یا مخلوط اینها هم استفاده می گردد.
یک ماست محلی بلغاری که معروفیت خاصی دارد Kiselo Mlyako نام دارد. این ماست معمولاً از شیر گوسفند یا گاو درست می شود اما گاهی از شیر بوفالو هم استفاده می گردد که طعم ویژه ای به آن می دهد.
بیش از ششصد چشمه آب معدنی در بلغارستان وجود دارد که مزه کردن آنها می توان (بهترین و طبیعی ترین و جالب ترین تجربه ها باشد. دو نوشیدنی محلی در بلغارستان وجود دارد) یکی دوغ محلی که به آن Ayran می گویند و دیگری نوشیدنی به نام boza است که از ارزن درست می شود..
تمدن و فرهنگ بلغارستان
تاریخ تمدن در بلغارستان کنونی به ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح باز میگردد، ساکنان اولیه این منطقه اقوام تراکیان بودند. نام بلغارستان برگرفته از بلغارها است که مردمی ترک بودند که از استپ های شمال دریای سیاه به آنجا مهاجرت کردند و بر قبایل اسلاو غلبه نمودند و در سال ۶۸۱ میلادی اولین پادشاهی بلغاری را بنا نهادند.
پادشاهی دوم بلغاری که در سال ۱۱۸۶ در ولیکو تارنووو تأسیس شد، دوباره مرزهای قبلی را برقرار ساخت و عصر طلایی جدیدی آغاز شد که در طی آن قلمرو بلغار با سه دریای سیاه، دریای آدریاتیک و دریای اژه هم مرز بود. در سال ۱۳۹۶، پس از یک جنگ طولانی، کشور به سلطه عثمانی ها درآمد. ابتدای قرن هجدهم سرآغازی بر دوره احیای بلغارستان بود که با شکوفایی کلیسا، ادبیات و فرهنگ بلغاری مشخص می گردد.
عناصر اصلی فرهنگ سنتی بلغارستان از میراث تراکیه‌ای، اسلاوی و بلغار تشکیل شده‌اند و نفوذ فرهنگی یونانی، رومی، عثمانی، ایرانی و سلتی نیز در فرهنگ این کشور دیده می‌شود.
نمونه سازهای سنتی بلغارستان عبارتند از کاوال (فلوتی که از ته دمیده می‌شود)، دودوک (سوت بلغاری)، کاباگیوا (نی‌انبان)، گادولکا (ساز زهی قوس‌دار) و توپان (طبل استوانه‌ای دو سر).
هفتاد درصد عطر رز در بازارهای بین‌المللی از بلغارستان می‌آید و جشن رزها در نیمه اول ژوئن در دره گل سرخ برگزار می‌شود. (در بلغارستان مرکزی در نزدیکی شهرهای کازانلوک و کارلوود). این جشن شامل یک گردهمایی شاد همراه با رزچینی همگانی است.
۸۳% جمعیت بلغارستان را بلغارها و ۱۰% را ترک‌ها و کولی‌ها تشکیل می‌دهند. بسیاری از دانشمندان ریشه بلغارها را از قبایل ترک زبان آسیای میانه (احتمالاً به همراه رگه‌های ایرانی) می‌دانند. همچنین گروه‌هایی از روس‌ها، رومانی‌ها، ارمنی‌ها، یونانی‌ها و سایر اقلیت‌های کوچک نیز در این کشور به سر می‌برند. زبان رسمی کشور، بلغاری است اگرچه جوانان بلغاری امروزه تکلم به انگلیسی را ترجیح می‌دهند.
۷۶ %جمعیت پیرو آیین مسیحیت نوع ارتدوکس هستند و ۱۰% جمعیت را مسلمانان تشکیل می‌دهند و ۸/۱۱ درصد بی‌دین هستند. در بلغارستان هشتاد هزار مسلمان علوی وجود دارد. گسترش اسلام در بلغارستان را می‌توان در تصرف این کشور توسط امپراتوری عثمانی ریشه‌یابی کرد.
زبان بلغاری زبانی هندواروپایی و از شاخه اسلاوی جنوبی است که نزدیک‌ترین به آن زبان مقدونی است و گویشوران آن با گویشوران زبان مقدونی درک مطلب می‌کنند. در زبان بلغاری کهن و معاصر صدها واژه فارسی وجود دارد که در مکالمات روزمره به‌کار می‌رود. تعداد این واژه‌ها حدود ۱۰۰۰ عدد است که بیشتر از طریق زبان ترکی و در دوره تسلط ۵۰۰ ساله عثمانی بر این کشور، وارد این زبان شده است.
