ماجرای عجیب مردی که هر حیوانی را که می دید می خورد!

ماجرای مردی که زمانی همه حیوانات را می خورد!

دوران ملکه ویکتوریا همه را به یاد قوانین سختگیرانه و آداب و رسوم عجیب آن زمان می اندازد. زمانی که قانون حرف اول و آخر را می زد و هر کسی نافرمانی می کرد، مجازات می شد. این دوران همچنین زمان کنجکاوی های بزرگ و عجیب، نوآوری ها و اکتشافات است. در چنین شرایطی، زیاد عجیب نیست اگر بگوییم فردی تلاش می کرد تا همه حیوانات دنیا را بخورد! امروز داستان عجیب و غریب مردی به نام ویلیام باکلند که همه حیوانات را می خورد، برایتان تعریف می کنیم. در صورت تمایل در ادامه این مطلب الی گشت را همراهی کنید.

مطالب مرتبط:
ماجرای خوفناک گناه خواران در انگلستان!
ماجرای کشف گوهر نایاب سلطنتی در جنوب انگلستان! + تصویر
جنگل شروود، اقامتگاه رابین هود در انگلستان

در دوران ملکه ویکتوریا در انگلستان، مردم عادات و رفتارهای عجیبی را از خود بروز می دادند! به عنوان مثال، در این دوران برخی از مردم ماه ها از قصد چیزی نمی خوردند تا ببینند چه می شود! برخی تمام بدن خود را خالکوبی می کردند و حتی یک نقطه را هم خالی نمی گذاشتند و برخی دیگر آرسنیک را با مواد آرایشی در هم می آمیختند! حکومت در آن دوران در عین حال که پیروی از قوانین را گوشزد می کرد، بی قاعدگی و گریز از مرکز را هم ترویج می کرد! سوژه مورد نظر ما در این مطلب فردیست به نام ویلیام باکلند (William Buckland).

باکلند در سال ۱۷۸۴ متولد شد. او در طول زندگی اش شغل های مختلفی داشت! باکلند زمانی وزیر، زمین شناس و یک معلم بود. او در دانشگاه مطرح آکسفورد تحصیل کرد و پس از فارغ التحصیلی یک مدرس حرفه ای و وزیر مملکت شد. او همچنین بعدها ریاست دانشگاه وستمینستر را در سال ۱۸۴۵ بر عهده گرفت. هنگامی که او رئیس این دانشگاه شد، نمایشگاهی از حیوانات وحشی را در این مکان برپا کرد. این حیوانات شامل انواع مارها، عقاب ها و میمون ها می شدند. طبق گذارش روزنامه گاردین، باکلند یک استاد دانشگاه بسیار عجیب و غریب بود.

گفته شده که او سوالاتش را با داد و فریاد از دانشجویانش می پرسید و اگر پاسخ نمی دادند، جمجمه یک کفتار را به سمت صورت آن ها پرتاب می کرد!

به همین ترتیب، او یکبار از دانشجویش پرسید: «چه چیزی بر جهان حکومت می کند؟!» و وقتی دانشجو اظهار بی اطلاعی از پاسخ این سوال کرد، او جواب داد: «معده! معده بر جهان حکومت می کند! بزرگترها کوچکتر ها را می خورند و کوچکتر ها نیز کوچکترها را!» شاید به همین خاطر است که ویلیام باکلند به عضویت جامعه خو گرفتگی با حیوانات بریتانیا در آمد. وظیفه این جامعه، مطالعه گونه های مختلف حیوانات بود تا ببینند که آیا می توان آن را وارد اکوسیستم انگلستان کرد یا نه. همچنین این جامعه به دنبال یافتن بهترین مواد غذایی از حیوانات بود! این جامعه، به خوبی با یکی از اهداف مهم باکلند همخوانی دارد: خوردن یک عدد از هر حیوانی که در جهان وجود دارد!

او تعداد قابل توجهی از حیوانات عالم را خورد! یکی از غذاهای مورد علاقه او، موش کبابی بین نان تست بود! او این غذا را در میهمانی ها برای اعضای جامعه درست می کرد. او همچنین جوجه تیغی، خوک دریایی، پلنگ، شتر مرغ کبابی و حتی توله سگ ها را می خورد! علاوه بر باکلند، اعضای دیگر این جامعه هم همین بی قاعدگی را دنبال کردند و حیواناتی نظیر حلزون، کانگورو و انواع پرندگان را می خوردند. او در خاطراتش آورده است که بدترین موجوداتی که تا به حال خورده، موش کور و مگس بوده اند. او این حیوانات را بسیار بدمزه و بد بو می داند.

خاطرات و بیانه های او بسیار جالب هستند. او با آب و تاب از عادات غذایی عجیب و غریبش سخن گفته است. آخرین بیانیه او در خانه لورد هارکورت، اسقف اعظم یورک بیان شد. درون خانه لورد هارکورت یک قفسه کریستالی بود که درونش بشقابی نقره ای قرار داشت. درون این بشقاب، قلب مومیایی شده شاه لویی پنجم قرار داده شده بود! با وجود اینکه این یک شیء تزئینی بود، ویلیام باکلند آن را برداشت و سریعا خورد!!

ویلیام باکلند علاقه شدید خود به خوردن حیوانات را به پسر خود فرانسیس که او را در همه این آزمایش ها همراهی می کرد هم منتقل کرد. آن ها تنها افرادی بودند که این مورد عجیب و غریب را ادامه دادند. به غیر از انجمن خو گرفتگی با حیوانات، گروه های دیگری هم بودند که به چنین مسائلی علاقه داشتند. چارلز داروین یکی از دوستان فرانسیس، عضوی از گروه دیگری به نام گلوتون کلاب بود. بر اساس مقالات روزنامه مطرح گاردین، گروه اجتماعی گلوتون کلاب (the Glutton Club)، هدفی عجیب و غریب داشت. هدف آن ها خوردن گوشت عجیب ترین ماهی های اعماق دریاها و اقیانوس ها بود. ماهی هایی که بعضی هایشان از خطرناک ترین حیوانات کره زمین محسوب می شوند. آن ها همچنین گوشت حیوانات عجیب دیگری را هم میل می کردند. به عنوان مثال، شاهین شکاری و بوتیمار از غذاهای مورد علاقه آن ها هستند!

داروین در دریانوردی های بی شمار خود حیوانات عجیب و غریب دیگری را هم مصرف می کرد. او به خاطر امتحان کردن گوشت گورکن (به نظر داروین، گوشت گورکن هم مزه گوشت اردک است!) و نوعی جانور جونده دیگر شهرت زیادی در دنیا پیدا کرد. به اعتقاد داروین، گوشت این جونده که هیچکس، هیچوقت متوجه نشد چه حیوانی است، خوشمزه ترین غذایی است که یک انسان در طول حیاتش می تواند آن را بخورد. در طول تاریخ، انتقادات بسیاری به این انجمن ها و افرادی مثل داروین و ویلیام شده است. آن ها نه تنها به سلامت خود ضررر وارد می کردند، بلکه به محیط زیست انگلستان هم لطمه زیادی وارد کردند. امروزه در دانشگاه های مطرح انگلستان زیاد درباره این اساتید صحبت می شود. بعضی آن ها را قبول دارند و بعضی شدیدا به آن ها نقد وارد می کنند.

منبع: thevintagenews.com