گرجستان از نمایی دیگر

دیدار گرجستان از زوایه ای دیگر

منطقه آخالتسیخه (Akhaltsikhe) خود به تنهایی دارای جاذبه های هیجان انگیزی برای گردشگران نیست، اما این منطقه برای دسترسی به واردزیا (Vardzia) و ساپارا (Sapara) محل مناسبی محسوب می شود. در اینجا راهنمای سفر به این منطقه را از زبان یک گردشگر حرفه ای دنبال می کنیم. با الی گشت همراه باشید:

مطالب مرتبط:
سفر به گرجستان، معجون فرهنگ و تاریخ و طبیعت
رانندگی در گرجستان؛ از سکون تا جنون

واردزیا:

یک راننده کامیون ارمنی با کامیون ولگای بزرگ خود برای تامین آب و علاقه مندی خاص وی به برژنف (لئونید ایلیچ برژنف Brezhnev سیاست ‌مدار و دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۲ بود. ) مشوق اصلی ساخت هتل واردزیا بود که امروزه متروکه و رها شده است. مسیر و جاده های منتهی به واردزیا، از تپه های سرسبز و دره هایی که دشت و بیابان ها متعددی در آن وجود دارد گذشته و همچنین صخره های زیادی در این مسیر قرار دارند.

واردزیا در حقیقت یک مجموعه مکان مقدس و اقامت گاه افرادی بود که در قرون ۱۲ و ۱۳ میلادی در دل صخره ها کنده شد. امروزه تنها امکان بازدید از بخش کوچکی از این مجموعه غارها و تونل ها وجود داشته و بیشتر بخش های آن برای عموم مردم قابل بازدید نیست. البته همین مقدار کم نیز برای درک دقیق و ارائه تصویری از عمق و وسعت این شبکه غارها، کفایت می کند. کلیسای اصلی این محل نیز مانند سایر بخش ها، در دل یک صخره بزرگ کنده شده و نقاشی های فرسک (آبرنگ روی گچ) مرموز و نیمه روشنی در آن وجود دارد. در هنگام بازدید از این محل می توانید از کشیش درخواست کنید که چراغ ها را روشن کرده و دروازه اصلی را باز کند تا نور کافی در این محل ایجاد شده و شما بتوانید به غار کناری که یک چشمه آب زلال در آن قرار داشته و به وسیله تونل هایی به سایر بخش های مجموعه راه دارد، رفته و بر تعجب خود بیفزایید.

مکان مقدس ساپارا (Sapara Monastery):

یک جاده باریک و کوچک به سمت ساپارا وجود دارد که چندان برای کامیون های ولگای بزرگ، امن و مناسب نیست. اگر در چنین شرایطی در حال رسیدن به ساپارا بودید، توصیه می کنیم بیشتر از اینکه حواستان به صخره های زیبای اطراف باشد، به جاده و مسیر رو به رویتان توجه کنید. زمانی که از مناطق پوشیده از گل های وحشی گذشته و جنگل انبوه تری در برابرتان ظاهر شد، شما به ساپارا رسیده اید که در کوهستان مجاور جاده ساخته شده است.

ما در این سفر خیلی خوش شانس بودیم زیرا یکی از نگهبانان این مکان مقدس به نام جرج که به انگلیسی مسلط بود؛ برای ما توضیحات کاملی از این محل ارائه کرد. قدیمی ترین سازه این مکان مقدس متعلق به قرن ۱۰ میلادی است در حالی که کلیسای فعلی در قرن ۱۵ ساخته شده است. متاسفانه در دوران حکومت شوروی، از این مکان مقدس برای برگزاری اردوهای آموزش پیانو استفاده می شده و در این دوران بسیاری از نقوش دیواری و پوشش های مکان مقدس آسیب دیده و از بین رفتند، البته امروزه برخی از آن ها باقی مانده و بخش های آسیب دیده نیز مرمت شده و به شکل اولیه بازگردانده شدند. امروزه ده کشیش و کارآموز در این مکان مقدس زندگی کرده و اگرچه ورود به همه بخش های این مکان مقدس کمی دشوار است، اما ساپارا را می توان اثری زیبا و دارای محیطی آرام و تاثیر گذار دانست. در بین تمامی مکان های مقدسی که ما در این سفر بازدید کردیم، ساپارا از همه تاثیرگذارتر و زیباتر بود.

حمل و نقل و رسیدن از آخالتسیخه به واردزیا و ساپارا

چگونه از آخالتسیخه به این محل برسیم: تاکسی ها و ون های موسوم به (Marshrutka) هر ساعت یک بار به این مقصد حرکت می کنند . کرایه هر نفر هم ۳۰ لاری (واحد پول گرجستان) است.
بیشتر تاکسی های مستقر در پایانه های اتوبوس رانی با ارائه پیشنهاد ۶۰ لاری امکان سفر به این مناطق ، توقف و بازگشت را فراهم می کنند. هر مسیر حدود ۲ ساعت طول کشیده و البته در صورت چانه زدن ممکن است کرایه خودرو برای این مسیر تا ۵۰ لاری هم امکان پذیر باشد. اگر از ارتفاع و حرکت با خودرو در جاده های صعب العبور می ترسید، پیشنهاد می کنیم قبل از حرکت، یک قرص مسکن یا آرام بخش بخورید.
اتوبوس: هزینه سفر با اتوبوس برای هر نفر کمتر از ۴ لاری است اما شما باید برای انجام این سفر، انعطاف پذیری خوبی داشته باشید. یک فرد مهربان در این سفر توانست با راننده اتوبوس برای حرکت اختصاصی به خاطر ما توافق کند. متاسفانه تنها یک بار اتوبوس ها در این مسیر برای برگشت حرکت می کنند و اگر این اتوبوس را از دست بدهید، باید شب را در ساپارا یا واردزیا سپری کنید. ساعت حرکت اتوبوس ها از آخالتسیخه ۱۰ و ۴۰ دقیقه صبح و از از واردزیا ۱۵ بعد از ظهر است.
محل اقامت: هتل کاخ سفید (Hotel White House) در خیابان (Tetri Sakhli) شهر آخالتسیخه که با خیابان (Rustevi) دارای تقاطع است، گزینه مناسبی برای اقامت محسوب می شود. برای پیدا کردن آدرس این هتل کافی است از اهالی محل سوال کنید، به نظر می رسد همه مردم آدرس این هتل را بلد هستند. هزینه اجاره اتاق دو تخته، ۵۰ لاری شامل صبحانه است. البته یک هتل دیگر نیز در خیابان (Rustevi) قرار دارد که برای هر اتاق ۴۰ لاری مطالبه کرده و صبحانه آن نیز رایگان نیست. برای داشتن صبحانه رایگان در این هتل باید ۵۰ لاری کرایه بدهید. این هتل ها در فاصله نزدیک و قابل پیاده روی با پایانه اتوبوس بوده و برای رسیدن به این پایانه، باید از پل و کنار قلعه بخش قدیمی شهر عبور کنید.
رستوران ها : در این شهر، انتخاب رستوران چندان متنوع نیست. رستوران خیابان (Rustevi) دارای بالکن زیبایی به چشم اندازی مناسب به دره رو به رو است. کارکنان و خدمه این رستوران؛ افراد نازنینی بوده و البته فهرست غذاها نیز تنوع چندانی ندارد. توصیه ویژه: ماهی های ارائه شده بسیار پر تیغ بوده و خوردن آن دشوار است.
فعالیت های پیشنهادی: پیاده روی تا کلیسای ساخته شده در بالای تپه، تماشای بخش های قدیمی شهر و تماشای بردباری و تطبیق پذیری مردم شهر بسیار لذت بخش و جالب است. در این شهر علاوه بر پول محلی، دلار و سایر ارزهای معتبر نیز پذیرفته می شوند. پس این دغدغه تان نیز به راحتی قابل حل است.