برای دیدن این موزه در جزایر قناری باید غواصی کنید!

موزه زیر آب جزایر قناری

شنیدن نام موزه شما را به یاد یک بنای تاریخی و یا مدرن می اندازد که برای ورود به آن باید بلیط تهیه کنید و بعد از ورود به بخش های مختلف آن سر بزنید. اما نظرتان در مورد موزه ی زیر آب چیست؟ موزه ای که برای دیدنش باید لباس غواصی به تن کنید و به اعماق آب بروید! چنین موزه ای برای اولین بار در جزایر قناری برپا شده است. موزه ای از انسان ها و مجسمه ها سنگی در زیر آب که به دلیل وجود آب بسیار تاثیر گذار و از نظر بعضی از افراد ترسناک هستند. با الی گشت در ادامه ی معرفی این موزه زیر آب جزایر قناری همراه باشید:

مطالب مرتبط:
کریشنا، سنگ عجیبی در هند که قوانین فیزیک را نقض کرده است!
خلیج عجیب روسی بطری را به سنگریزه رنگارنگ تبدیل می کند+ تصویر

در جزیره ای به نام لانزاروته در جزایر قناری، برای اولین بار موزه ای از مجسمه های مختلف در زیر آب برپا شده است که اولین موزه ی  از این نوع در سرتاسر اروپا است. این موزه کمی دورتر از ساحل لانزاروته و در عمق ۱۲ تا ۱۴ متری از سطح آب ساخته شده است و در آن آثاری از هنرمند بریتانیایی، Jason deCaires Taylor به نمایش گذاشته شده است.

این موزه، انسان ها را در حالات مختلف زندگی نشان می دهد، انسان هایی که در حال قدم زدن هستند، در حال عکس گرفتنند، انسان هایی که در خواب هستند و… یکی از جالب ترین بخش های این موزه، نمایش مجسمه ها از انسان هایی است که در یک قایق نجات به نام قایق لامپدوسا (the raft of Lampedusa) هستند و با ناامیدی کامل منتظر رسیدن نیروهای کمکی اند که نمادی از بحران پناهندگان است.

این مجسمه ها در زیر آب باعث رشد و پیدایش حیات جانوری و گیاهی شده است که نمادی از رابطه ی انسان با طبیعت است. بسیاری از موجودات دریایی برای خلاص شدن از دست شکارچیان، به کنار و زیر این مجسمه ها می روند و این موضوع باعث شده تا تعداد آنها روز به روز بیشتر شود.

تیم جیسون تیلر، هنرمند خالق این مجسمه ها به گفته ی خود او مناطقی را برای جاسازی این مجسمه ها انتخاب کرده اند که «بیروح و ویرانگر» هستند.

این مجسمه ها از یک نوع سیمان آبی ساخته شده اند که می تواند تا صدها سال در زیر آب دوام بیاورد. او در ساخت این مجسمه ها از آهن استفاده نکرد چرا که آهن هم به مرور زمان دچار خوردگی می شود و هم محیط زیست را آلوده می کند.

این هنرمند گفته است: هر چه ای مجسمه ها زمان بیشتری در زیر آب باشند، لایه های ته نشینی کلسیم زودتر شکل می گیرند و این لایه ها روی آنها می نشیند و نتیجه اینکه با گذشت زمان، بیشتر و بیشتر غیر قابل تشخیص می شوند. به همین دلیل است که من با تصاویر ساده از حالت های انسان این کار را انجام دادم چون می دانم هر چقدر هم که مرور زمان باعث تغییر بیشتر آنها شود، هنوز هم قابل تشخیص خواهند بود.