قطار سواری در هند

مسافرت با قطار در هند

هند مثل فیل ها و آسمان خراش هایش کشور بزرگی است، اگر بخواهید از گوشه ای از این کشور به سمت فلات تبت پیاده بروید تقریبا یک سال زمان لازم دارید، رفت و آمد در این کشور از نقطه ای به نقطه دیگر بسیار طولانی است اما با وجود خطوط راه آهن هند، ۱.۱۳ میلیارد هندی به راحتی در این کشور جابجا می شوند. با الی گشت همراه باشید می خواهیم از قطار سواری در هند بگوییم.

مطالب مرتبط:
جاذبه های کمتر معرفی شده دهلی (هند کوچک)
رستوران های خوشمزه هند

خطوط راه آهن در هند فقط وسیله حمل و نقل نیست بلکه راه زندگی است، هر روز ۱۸ میلیون هندی با بیش از ۹,۰۰۰ سرویس مختلف در هند با قطار رفت و آمد می کنند و این کشور بدون خطوط راه آهنش عملا از کار می افتد. زیارت های مذهبی به تنهایی صدها میلیون مسافرت را در سال ایجاد می کنند و خط راه آهن هند با ۱.۶ میلیون کارمند بزرگ ترین کارفرمای جهان است. خاطره اولین باری که سوار این قطارهای هندی می شوید برای همیشه در ذهن شما خواهد ماند، برای بلیط گرفتن باید یک سری فرم پر کنید، در صف های طولانی بایستید و اطلاعاتی درباره شماره قطار، کد ایستگاه خود داشته باشید، بعد از گرفتن بلیط باید سکوی قطار را پیدا کنید، در بین مسافران خواب آلود، فریاد دست فروشان مواد غذایی و باربرهایی که در حال حمل بار زیادی هستند راه خود را پیدا کنید، اما هنگامیکه در قطار جای خود را پیدا کردید و قطار از ایستگاه شروع به حرکت کرد در آن هنگام مسافرت شما تبدیل به سفری هیجان انگیز  می شود، اگر مسافرت طولانی باشد و شب در قطار بمانید در هنگام طلوع آفتاب خدمه برای شما صبحانه می آورند و در تمام این مدت چشم انداز مناظر زیبای هند در شیشه مقابل در جلوی چشمانتان است و با سرعتی زیاد پیش می روید. با اینکه دیگر قطار دودی در این کشور وجود ندارد اما هند به داشتن مسافرت های کلاسیک ریلی معروف است، این کشور  قطارهای لوکس و مدرن هم دارد می توانید صدها دلار پول خرج کنید و سوار قطارهای لوکس« دیکن ادیسی» شوید، قطار لوکسی که در ایالت مهاراشترا از بمبئی به سمت گوا می رود می توانید در این قطار هیجان مسافرت های ریلی هند را تحربه کنید. با مناظر و چشم اندازهای زیبایی که هند دارد هر سفری از شهری به شهر دیگر می تواند سفری فوق العاده و خاطره انگیز شود.

اگر سوار یکی از قطارهای خط راه آهن کنکان از بمبئی به سمت کرالا شوید در هنگام رسیدن به دریاچه عرب در مسیر شهر کوچی از ۹۲ تونل و ۱,۹۹۸ پل رد می شوید و از تماشای دهکده های پر از درختان نخل ، شالیزارهای برنج، جنگل های انبوه و دلتاهای رودخانه سیر نمی شوید. بین ژوئن و سپتامبر که باران زیاد می بارد با قطار از بین جنگل های مه آلود رشته کوه گهات غربی بین شهر ماگاو و گوا و تقاطع لوندا در ایالت کارناتاکا رد شوید و از کنار پنجمین آبشار بلند هند گذر کنید و مناظری را بینید که تاکنون در هیچ جای جهان ندیده اید.

حیف است به راه آهن هیمالیایی دارجیلینگ نروید این راه آهن در لیست یونسکو قرار دارد و یکی از زیباترین مسیرهای آن وقتی است که بیشتر از ۲۰۰۰ متر بین سیلیگوری در غرب بنگال و مزارع چای دارجیلینگ بالا می رود تا ۳۶۰ درجه بچرخد و راه خود را در دامنه های هیمالیا ادامه دهد.