نقاشی های رنگارنگ دیواری، زندگی بخش خیابان های خاکستری تهران

چند سالی است که به لطف هنرمندان جوان و خلاق نمای شهر تهران جان تازه ای گرفته است و تماشای نقاشی های دیواری در تهران و  زیبای آن ها هرکسی را به سر ذوق می آورد و حتی گاهی می تواند برای لحظاتی هم که شده باعث شوند دغدغه های زندگی روزمره در این شهر شلوغ فراموش شوند. زیبا سازی شهرهای ایران پس از پایان جنگ تحمیلی و در دهه ۷۰ و ۸۰ در شهرداری های شهرهای مختلف ایران شروع شد چرا که تا قبل از آن برای جامعه ای درگیر جنگ این کار بیش از حد غیر ضروری به نظر می رسید. در ادامه با الی گشت همراه شوید تا چند نفر از هنرمندان برجسته و آثارشان را به شما معرفی کنیم.

مهدی قدیانلو

مطالب مرتبط:
نقاشی های قاجاری در موزه ملی گرجستان
دلیل کشیدن این نقاشی عجیب چیست؟

در سال ۱۳۸۵ شهرداری تهران فراخوان را صادر کرد و در آن از هنرمندان دعوت کرد که ایده ها و طرح های خود را برای شهرداری ارسال کنند. مهدی قدیانلو توانست برنده این رقابت شود. در آن زمان محمود شعیبی که کارشناس ارشد هنر است مدیر اداره نقاشی شهر تهران بود. به گفته خود او: سعی من در کارهای شهری این بود تا فضاسازی هایی را در نقاشی هایم انجام دهم که برای مردم جالب باشد و مردم با دیدن آنها تخیلات و داستان های خودشان را در ذهن شان شروع کنند. در کارهای شهری همیشه به مخاطب و حسی که ممکن است پیدا کند به طور وسواسی فکر می کنم و احساس مسئولیت می کنم نسبت به مخاطبم. عده ‌ای معتقدند بیشتر کارهای مهدی قدیانلو سوررئال است و سبک خاصی را دنبال می ‌کند، اما خودش این حرف ‌ها را قبول ندارد. او در این باره می ‌گوید: به سبک خاصی متعهد نیستم چرا که وقتی سبک خاصی را انتخاب می‌ کنید ناخودآگاه دچار محدودیت می ‌شوید. وقتی تصویرسازی برای مردم انجام می ‌شود باید رضایت مخاطب مد نظر قرار گیرد نه پیروی از یک سبک خاص.

این نقاش، نقاشی های دیواری تهران در سال ۱۳۶۰ در کرج متولد شد . لیسانی نقاشی از دانشگاه تهران گرفت و سپس در رشته انیمشین کارشناسی ارشد خود را دریافت کرد.حدود ۱۰ سال پس از آن که قدیانلو اولین اثرش را در خیابان های تهران کشید توانست به لندن برود و آثار خود را در خیابان های شلوغ آن ها هم به ثبت برساند.

مهدی بادیه پیما

اگر گذرتان به پل کالج افتاده باشد حتما آثار جذاب او را تماشا کرده اند. پهلوانانی که تهران را بر دوش گرفته اند. نقاشی های دیواری که اشاره به فرهنگ پهلوانی ایران زمین دارند. . این نقاشی های دیواری مردان پهلوانی را شبیه به پهلوانان قدیم تهران که در میدان ها و زورخانه های شهر دیده می ‌شدند به نمایش گذاشته ‌است، پهلوانانی که بنابر خصوصیت های اخلاقی ‌اشان وظیفه نجات و دفاع از مردم را داشته ‌اند و حالا گرافیتی مهدی بادیه پیما همین حس را القا می ‌کند؛ پهلوانانی که پل کالج تهران را از فرو ریختن نجات داده ‌اند. امروزه چنین نقاشی های خیابانی تبدیل به بخشی از جاذبه هایی گردشگری شهرها می باشند و رفته رفته محبوبیت آن ها در جهان در حال افزایش است. چندی پیش Giuseppe Pasetto عکاس ایتالیایی از این نقاشی دیواری عکس گرفت و موجب شد شهرت آن جهانی شود.

لاله اسکندری

هیچ کس نیست که در خیابان های تهران قدم زده باشد و برق کاشیکاری های زیبای نقاشی های خیابانی لاله اسکندری را ندیده باشد. می توان گفت او اولین زنی است که به عنوان پیمانکار با شهرداری تهران قرارداد بست تا به چهره خاکستری خیابان های تهران رنگ های زیبا بپاشد نظر خودش را درباره ایده جان بخشی به تهران بخوانید:

هر بار که در خیابان ها و اتوبان ها تردد می کردم و به دیوارهای شهر نگاه می انداختم دلم می لرزید. دوست داشتم شهرم از سیاهی که به خود گرفته به سمت شادی تغییر رنگ دهد. بعد از گذراندن دوران دانشگاه طرح هایی که در این خصوص در ذهن داشتم را با مسئولان در میان گذاشتم. در آن زمان، کار بازیگری ام هم به خوبی جلو می رفت به همین خاطر مشکل مالی نداشتم. فقط دلم می خواست ایده ای را که در ذهن دارم برای همشهری هایم اجرا کنم. به همین خاطر به ساختمان اصلی شهرداری در خیابان بهشت رفتم و در جلسه های مختلف با چند نفر از مسئولان در این باره صحبت کردم.

سه سال پس از صحبت کردن او با مسئولان شهرداری در سال ۸۶ توانست اولین اثر خود را بر روی دیوارهای تهران ببرد.  این بازیگر بین همه دیوارهای شهر، دیوارهای اتوبان همت و مجموعه پل ستاری را به مسئولان معرفی کرد و گفت می تواند بهترین کاشیکاری ها را روی دیوارهای این مجموعه پل ها به تصویر بکشد که مساحت آن ۲۵۰ متر بود.

یکی از نکات مثبت کارهای او که از قبل به آن فکر کرده بود استفاده از کاشی به جای رنگ است تا با گذر سال ها رنگ خاکستری به خود نگیرند و همواره با رنگ های درخشانشان بدرخشند.

لاله اسکندری در یکی از یادداشت هایش گفته: ما وارث نقش و نگارهای ماندگار، وارث روحانیت و طراوت، وارث نقش برجسته بر کاشی ‌های مسجد امام که هارمونی یک دستی از زیبایی و زندگی‌ اند هستیم. وارث نقش‌ و نگارهای اصیل ایرانی و زیبایی و صلابت ثبت ‌شده بر عمارت تخت ‌جمشید که صدها سال جنگ و سختی را تاب آورد و به ما رسید تا یادآوری کند که نیاکان ما هنر را پاس می‌ داشتند.

مانلی منوچهری

مانلی منوچهری از دیگر افرادی است که در سال های اخیر نقاشی های دیواری را در تهران انجام داده است.  رهگذرانی که هر روز از بزرگراه بسیج می ‌گذرند با آمدن بهار طرحی را روی این دیوارها دیدند که کاری بود از مانلی منوچهری. او گرافیک و تصویر سازی خوانده و نقاشی ‌اش با شعر همراه است. او یکی از هنرمندانی است که دیوارهای شهر را تابلوی نقاشی کرده‌ اند. او متولد سال ۱۳۵۳ است و کارشناسی ارشد تصویر سازی دارد.