در وجود هر کدام از کارمندان ما، استعدادهایی وجود دارد که هنوز کشف نشده است. بدون شک ما در جایگاه یک مدیر می توانیم این استعدادها و هوش کارمندان را پیدا کنیم در این مقاله به واکاوی بیشتر این موضوع می پردازیم. در ادامه با الی گشت همراه باشید.
یکی از چالش های موجود در برقراری پیوند مناسب میان هوش و پتانسیل بالقوه نیروی انسانی آگاهی از وجود اشکال مختلف هوش است. هاروارد گاردنر، روانشناس، در سال ۱۹۸۳ در کتاب خود با نام چارچوب های ذهنی: نظریه هوش چندگانه، به اشکال ۹ گانه هوش اشاره کرده است:
هوش موسیقایی: این نوع از هوش شامل توانایی تشخیص تون، ریتم و دانگ صدا است. این نوع از هوش افراد را قادر ساخته تا به شناسایی، تولید، بازتولید و تامل در موسیقی با کیفیتی برابر با درک موسیقیدانان، خوانندگان و آهنگسازان بپردازند.
هوش ریاضی: این نوع از هوش به افراد این توانایی را داده تا مسائل ریاضی را محاسبه و پردازش کنند. افرادی که از سطوح بالایی از هوش ریاضی برخوردارند، به راحتی می‌توانند روابط و الگوها را شناسایی کرده و مهارت های استدلالی پی در پی را به نمایش بگذارند و همچنین از توان تفکر انتزاعی نیز بهره مند هستند.
هوش طبیعی: هوش طبیعی به حساسیت انسان در قبال دنیای اطرافش اشاره می کند. توان تشخیص ویژگی های مختلف طبیعت از جمله حیوانات، گیاهان، سنگ ها و ابرها و…
هوش بین فردی: هوش بین فردی امکان برقراری ارتباط و تعامل موثر را از طریق مفاهیم کلامی یا غیرکلامی، شناسایی افراد، درک احساسات و خلق و خوی اطرافیان و در نظر گرفتن نظرات و دیدگاه‌های مختلف برای فرد فراهم می سازد. به‌طور معمول نشانه های این نوع از هوش بیشتر در میان سیاستمداران، مددکاران اجتماعی و بازیگران یا معلمان دیده می شود.
هوش زبانی: این شکل از هوش شامل توان بالای تفکر زبانی و استفاده از آن برای ایجاد سازوکارهای مناسب درک مفاهیم و نظرات در اطرافیان است. این نوع از هوش افراد را در انتقال مفاهیم پیچیده و بیان آنها به کمک ابزارهای زبانی یاری خواهد کرد
هوش جنبشی: «بدن هوشمند» هماهنگی و تمرکز را در حین انجام طیف وسیعی از فعالیت های فیزیکی و جسمی ممکن می سازد. افرادی که دارای هوش جسمی– حرکتی هستند از ظرفیت بالای زمان بندی و هماهنگی ذهن و بدن برخوردار هستند.
هوش درون فردی: این نوع از هوش توانمندی قابل توجهی داشته که افراد بر اساس آن این توانایی را دارند، تفکرات و احساسات خودرا درک کرده و از آن به منظور برنامه‌ریزی برای زندگی خود بهره‌برداری کنند.
هوش وجودی: یکی از جدیدترین حوزه های مورد مطالعه، شناختی است که پیرامون هوش وجودی شکل می گیرد. افرادی که از سطوح بالایی از این هوش برخوردارند به تفکرات عمیق گرایش داشته و بیشتر مشتاق کاوش در موضوعات مربوط به دلایل وجود هستی و مرگ هستند.
هوش فضایی: به توان انسان در درک سه بعدی اشیا دلالت دارد. این نوع از هوش شامل ظرفیت های اصلی زیر است: تخیل پویا، دستکاری تصویر، تصویرسازی ذهنی، مهارت های هنری و گرافیکی و استدلال فضایی.
