از نقطه نظر انگیزشی می توان با توجه به تاریخچه مسافرت های تفریحی چندین روند را شناسایی کرد. از نظر تاریخی، گردشگری در اشکال اولیه، غالباً نتیجه دو انگیزه عمومی مذهبی و سلامت بوده است. از دیدگاه مذهبی، خاستگاه گردشگری، به سفرهای زیارتی بر می گردد. همچون سفرهایی که متدینین برای زیارت اماکن مذهبی نظیر واتیکان و مکه انجام می دادند. در واقع گردشگران همان زائر مدرن می باشند. گردشگری معادل زیارت مذهبی در جهان است و هر دو از یک سنخند؛ زیرا در هر دو تجارت اصیل دنبال می شود.
انسان های مدرن به دنبال اصالت و اعتبارند، همان گونه که انسان ها در جوامع ابتدایی به دنبال امور مقدس بودند؛ از این رو، می توان گفت که گردشگری همان پیگیری و جست وجوی امور مذهبی برای دستیابی به حقیقت نهایی است. انسان مدرن در جست وجوی این حقیقت به سراغ جوامع و فرهنگ های اصیل می رود. مک کنل به گردشگری به عنوان نوعی نقش فردی می نگرد. گردشگر از دیدگاه مک کنل تنها به صورت غیر مستقیم درستی زندگی دیگران را می آزماید اما آن را از آن خود نمی کند؛ بنابراین، امکان دارد که حتی تفحص وی به دلیل ماهیت جانبی اش در اساس مذهبی و تجربه واقعی اش بیشتر زیبایی شناختی باشد. این مسئله در جایی بهتر دیده می شود که گردشگران تجربی، زائران را در کانون سفر خود مشاهده کنند. زائران قداست کانون را می آزمایند در حالی که گردشگران ممکن است با زیبانگری به آزمایش درستی تجربه زائران بپردازند.
از نقطه نظر انگیزه های پزشکی و سلامتی، افراد به طور گسترده با انگیزه بازیابی سلامتی و استفاده از خدمات پزشکی و درمانی به مقصد های مختلف سفر می کنند. در جامعه رومی ها مردم برای استراحت، آرامش، فرار از گرما، کنجکاوی و انگیزه های دیگر به مسافرت می رفتند. در قرون وسطی مردمان مذهبی برای زیارت مکان های مقدس مسافرت می کردند. جوانان اشراف زاده سده های هفدهم و هجدهم که گراندتور اروپا را تشکیل می دادند، بیشتر در پی حادثه جویی بودند ولی در این سفر ها به مسئله تحصیل توجه کردند.
در سده نوزدهم مردم با انگیزه حفظ سلامت و آب تنی در چشمه های آب معدنی به دامنه کوه ها و نقاط دیگر مسافرت می کردند. در این سده مشاهده می شود که کسانی برای تماشای مناظر طبیعی و استراحت به نقاط دور مسافرت می کردند. در نیمه دوم سده بیستم به سبب پیدایش مقصدهای گوناگون و خدمات متفاوتی که صنعت گردشگری ارائه کرد، شاهد انگیزه های مهم تاریخی هستیم. در این دوره مردم برای فرار از کسالت، حفظ سلامت، تحصیل و فراگیری مهارت های مختلف به مسافرت می رفتند. در مقایسه با جوامع پیشین، انگیزه هایی که برای مسافرت های کنونی بر می شمارند، احساس غربت است.
کتاب گونه شناسی گردشگری نوشته رحیم یعقوب زاده
