مروری بر مجموعه هتلهای رامادا

رامادا یکی از بزرگترین هتل های زنجیره ای دنیا می باشد که در حال حاضر تحت تملک و مدیریت شرکت بزرگ هتلداری Wyndham Worldwide می باشد و هم اکنون ۹۰۰ هتل در بیش از ۵۰ کشور دنیا دارد.
تاریخچه
رامادا برای اولین بار در سال ۱۹۵۳ توسط یک رستوران دار اهل شیکاگو به نام ماریون ایزبل (۱۹۰۵-۱۹۸۸) و یک گروه از سرمایه گذاران شامل مایکل رابینسن (که بعدها در دهه ۶۰ گروه هتل های Rodeway Inns را راه اندازی کرد) و دل وب (مالک تیم بیس بال نیویورک یانکیز که در سال ۱۹۵۶ گروه متل های Hiway House را راه اندازی کرد)، افتتاح شد.
ایزبل شبیه کمونز ویلسن (بنیان گذار گروه هتل های هالیدی این)، هنگامی که با همسرش در سفر دور آمریکا بود، ایده ساخت و اداره یک گروه از متل های کنار جاده ای به ذهنش رسید. او استانداردهای متل های موجود را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که در آینده هتل های کنار جاده ای بازار خوبی خواهند داشت، و در صورتی که خدمات با کیفیتی نظیر تلویزیون، تهویه مطبوع، استخر و رستوران در آنها قرار گیرد، بسیار مورد استقبال قرار خواهند گرفت.
رامادا در سال ۱۹۵۴ دفتر مرکزی خود را در فینکس و اولین هتل خود را که ۶۰ اتاق داشت در فلگستف ایالت آریزونا تاسیس کرد. اسم رامادا از لغت اسپانیایی راما به معنی شاخه درخت گرفته شده است و در آمریکا به معنی سرپناه می باشد.
تا اوایل دهه هفتاد مهمانسراهای رامادا با سبک معماری سنتی ویلیامزبرگ (چوب های سفید و ستون های بلند) ساخته می شد تا از طرح های معماری استاندارد رقبایش نظیر هالیدی این و هاوارد جانسون متمایز شود.
لوگوی رامادا تا سال ۱۹۷۶ تصویر یک میهماندار هتل کچل خنده رو به نام عمو بن با یک پیش بند (بعداً کت و شلوار و کراوات شد) بود. او در یک دستش یک کلاه و در دست دیگرش تابلوی « Ramada Inn Roadside Hotels» داشت. از سال ۱۹۷۶ لوگوی رامادا به یک مستطیل ساده که با خط گوتیک وسترن Ramada Inn در وسط آن نوشته شده بود، تغییر شکل داد. از سال ۱۹۸۲ گوشه های مستطیل کمی گرد شد و فونت آن کمی مدرن تر شد و به شکل امروزی آن در آمد.
این هتل ها مدتی در تملک Ramada Inns, Inc بود، یک شرکت هلدینگ که مسوولیت مدیریت هتل ها، فرانشیز، املاک و خرید تجهیزات بر عهده اش بود. تحت رهبری ایزبل، رامادا به یکی از بزرگترین گروه هتل های آمریکا در دهه های ۶۰ و ۷۰ تبدیل شد و تعداد هتل هایش در سال ۱۹۶۴ به عدد ۱۰۰ رسید. در سال ۱۹۷۰ این آمار به ۲۵۰ هتل و در سال ۱۹۷۶ به ۶۵۰ هتل رسید. همچنین در طول دهه ۷۰ رامادا وارد اروپا و دیگر قاره ها شد و در پایان این دهه بعد از هالیدی این، به عنوان بزرگترین هتل زنجیره ای آمریکا شناخته شد.
ماریون ایزبل تا سال ۱۹۷۰ مدیرعامل و رئیس هیات مدیره رامادا بود و در این سال مدیریت را به فرزندش ویلیام ایزبل واگذار کرد، اما تا بازنشستگی اش در سال ۱۹۷۹ رییس هیات مدیره باقی ماند.
در دهه ۸۰ رامادا گروه رستوران هایی شبیه هوارد جانسون تحت عنوان های Uncle Ben›s Kitchen، Ramada Pancake Cottage و Chez Bon در هتل های خود ایجاد کرد. اما این گروه رستوران ها در سال ۱۹۹۰ با شکست مواجه شد و هتل ها فقط به فروش غذاهای مرسوم خود ادامه دادند.
در سال ۲۰۰۴، Ramada International و حق استفاده از نام آن توسط شرکت سندانت خریداری شد و در سال ۲۰۰۶ سندانت بخش هتلداری خود، از جمله رامادا را به Wyndham Worldwide واگذار کرد.

طبقه بندی اقامتگاه ها
گروه هتل های رامادا بر اساس قیمت و خدمات، هتل های خود را به ۶ نوع طبقه بندی کرده است:
Ramada Limited: اقامتگاه های ارزان قیمت که رستوران جدا ندارند و فقط صبحانه کنتیننتال ارایه می دهند. بعضی از این اقامتگاه ها علاوه بر اتاق، دارای سوییت نیز می باشند.
Ramada Inn/Inn & Suites/ Suites: اقامتگاه هایی با خدمات کامل به همراه استخر، اتاق ورزش، روم سرویس و صبحانه رایگان. این اقامتگاه ها در صورت نداشتن رستوران مجزا از فروشگاه هایی که مواد غذایی مورد نیاز را می فروشند، برخوردارند. بعضی هتل ها ترکیبی از اتاق و سوییت و بعضی از آنها فقط سوییت دارند.
Ramada Hotel/Hotel & Suites/Hotel & Resort: این اقامتگاه ها فقط در کانادا و مقاصد بین المللی وجود دارند و هتل هایی با خدمات کامل روم سرویس، رستوران بین المللی و سالن بدن سازی می باشند. بسیاری از هتل های بین المللی علاوه بر اتاق، سوییت نیز ارایه می دهند و تعدادی از آنها ریزورت هتل هستند.
Ramada Plaza: اقامتگاه های مجللی که مراکز تجاری، رستوران های بزرگ، روم سرویس پیشرفته و دربان دارند.
Ramada Resorts: این اقامتگاه های تفریحی در مقاصد بین المللی خارج از آمریکا، مکان های توریستی و پر ترافیک دنیا واقع هستند.
Ramada Renaissance: این هتل های مجلل تجاری و تفریحی از سال ۱۹۸۲ احداث شدند. زمانی که رامادا در سال ۱۹۸۹ فروخته شد، مالک جدید، برند Renaissance Hotels را جدا نمود و بعداً در سال ۱۹۹۷ به گروه هتل های ماریوت فروخت.