مهم‌ترین چالش‌های سرمایه‌گذاران بخش گردشگری
توسعه صنعت گردشگری ایران به همراهی و هماهنگی کلیه بخش‌های مهم کشور وابسته است. اگر این هماهنگی و بررسی وجود نداشته باشد، باید منتظر معضلات بیشتری در این صنعت باشیم. کارشناسان صنعت گردشگری ایران، ورود به بازار صنعت گردشگری بدون مطالعه و دانش کافی، مطلع نبودن از جنس این نوع سرمایه‌گذاری و همچنین نبود تشویق کننده ها و حمایت‌های اجرایی دولت را از مهم‌ترین چالش‌های سرمایه‌گذاران بخش گردشگری عنوان می‌کنند. همچنین متخصصان یکی دیگر از مجموعه های گردشگری، عدم توسعه یافتگی کافی و مناسب گردشگری در دو بخش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری می‌دانند. با الی گشت همراه باشید تا بیشتر به این مورد بپردازیم.
مطالب مرتبط: سوئیسی ها در گردشگری ایران سرمایه گذاری می کنند نقش گردشگری در جذب سرمایه و تاثیر آن بر محیط پیرامون
در همین راستا، دولت به تنهایی قادر به پیشبرد اهدا گردشگری نخواهد بود و حضور تمامی بخش‌های حاکمیتی ضرورتی اجتناب ناپذیر در این ارتباط است. یکی از سرمایه‌گذاران حوزه گردشگری با بیان اینکه منافع اقتصادی گردشگری همه جانبه است، ورود تمامی نهادهای دولتی با تمام قوا را یک وظیفه عمومی و دستگاهی برای همه ارکان دولت و حکومت می‌داند. وی با اشاره به اینکه گردشگری در بسیاری از کشورها به عنوان یک حوزه شغل ساز، پویا و سودآور تلقی می‌شود، این صنعت را در زمره اولویت‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری در آن مناطق عنوان می‌کند: برطرف کردن موانعی که سد راه فعالیت بخش خصوصی است و نیز فراهم کردن مشوق‌ها برای ایجاد انگیزه در سرمایه‌گذاران جهت آوردن سرمایه‌هایشان به این حوزه، لازمه تحول و شکوفایی گردشگری در کشور است.
از دیگر مسائل مهم، شناخت و دسته بندی مسائل و مشکلات صنعت گردشگری است. فعالیت‌های نهاد دولت و حاکمیت در حمایت از سرمایه‌گذاران را می‌توان به دو دسته کلی نرم‌افزاری و سخت‌افزاری طبقه‌بندی کرد. فرهنگ سازی از جمله اقداماتی است که این نهادها با امکانات تبلیغاتی، اجرایی و گستردگی حیطه‌های تحت پوشش باید در دستور کار خود قرار دهند؛ از جمله اینکه جامعه محلی را برای پذیرش تحولات ناشی از ورود سرمایه‌گذار و در ادامه آن ورود گردشگران به منطقه آماده کنند و با مشارکت دادن آن‌ها در فرآیندهای تصمیم‌سازی و همچنین در حوزه اجرایی که منجر به ایجاد مشاغل جدید و جلوگیری از مهاجرت ساکنان این مناطق به شهرهای بزرگ می‌شود، با پیوند منافع سرمایه‌گذاران و مردم محلی، آن‌ها را با جریانات ایجاد شده همراه کنند.
در ارتباط با توسعه سخت‌افزاری نیز باید گفت که توسعه سیستم حمل‌ونقل عمومی، ساخت راه‌ها و ایجاد مسیرهای ایمن و نیز ایجاد تأسیسات مربوط به آب، گاز، برق و مخابرات از جمله مهم‌ترین وظایف دولت در همراهی با بخش خصوصی برای توسعه گردشگری است. پس از همه این مراحل و در شرایطی که زمینه‌های لازم برای ورود گردشگر فراهم شد، جذب گردشگر در درجه بعدی اهمیت قرار می‌گیرد که از محدوده امکانات و توانایی‌های بخش خصوصی خارج بوده و عزمی ملی در چارچوب پرداختن به فعالیت‌های تبلیغاتی و بازاریابی و حتی بازار سازی را طلب می‌کند.
دیده می‌شود که عدم هماهنگی‌ها و مواضع متفاوت و گاه متضادی که نهادهای گوناگون در قبال گردشگری اتخاذ می‌کنند، با ایجاد حاشیه های بسیار، انرژی سرمایه‌گذار را به هدر داده و مانع از ورود خلاقیت و ایده‌های نو به گردشگری کشور می‌شود. همچنین وجود این مزاحمت‌ها، باعث از دست رفتن انگیزه‌ها برای ورود به این بازار آینده دار و رو به رشد می‌شود.
البته نباید به مسائلی همچون در اختیار قرار دادن تسهیلات بانکی با بهره پایین و معافیت‌های مالیاتی و حذف عوارض برای جلب سرمایه‌گذاران که، منجر به افزایش ظرفیت‌های کافی برای پذیرایی از گردشگران خواهد شد را نیز از نظر دور داشت.
