بیشتر مسافران هواپیما به خاطر ملاحظات مالی بلیت‌های خود را در سطح اقتصادی (اکونومی) می‌خرند، صندلی اختصاص داده شده به این بلیت‌ها در کوچکترین حالت است که باعث شده بسیاری از مسافران به خاطر تنگی فضا شاکی باشند و افرادی که اندامی درشت‌تر دارند به سختی روی صندلی جا شوند. با این مقاله همراه باشید تا با اصلاحیه جدید که قصد بزرگتر کردن اندازه صندلی‌ها را دارد، بیشتر آشنا شوید.
کنگره (کشور امریکا) در حال بررسی توقف روند کوچک شدن صندلی‌های کلاس اقتصادی (اکونومی) صنعت هوایی است. حرکتی بی‌سابقه که می‌تواند باعث راحت‌تر و انسانی‌تر شدن تجربه پرواز با هواپیما شود. اصلاحیه پیشنهادی برای تصویب مجدد لایحه اداره «اف.ای.ای» (FAA، Federal Aviation Administratio) این اداره را برای اولین بار در تاریخ صنایع هوایی وادار به تعیین اندازه حداقلی استاندارد برای صندلی‌ها می‌کند.
امروزه میانگین فاصله بین ردیف‌های کلاس اکونومی از ۳۵ اینچ (۸۹ سانتیمتر) در دهه ۷۰ میلادی (قبل از برچیده شدن نظارت دولتی) به ۳۱ اینچ (۷۹ سانتیمتر) رسیده است. میانگین عرض صندلی‌ها نیز از ۱۸ اینچ (۴۶ سانتیمتر) به ۱۶٫۵ اینچ (۴۲ سانتیمتر) کاهش یافته است.
استیو کوهن (Steve Cohen) نماینده دموکرات ایالت «تنسی» (Tennessee) که طرح «راه خروجی بین صندلی‌ها در سفرهای هوایی» (SEAT) را ارائه کرد، می‌گوید:
«کاهش اندازه صندلی‌ها، نگرانی‌ها در مورد سلامتی و ایمنی را افزایش می‌دهد». چند روز قبل، کوهن که عضو کمیته حمل و نقل و زیرساخت کنگره نیز هست، اعلام کرد اصلاحیه‌ای برای لایحه «اف.ای.ای» (FAA) در نظر دارد. یک سخنرانی برای روز در آینده نزدیک برنامه‌ریزی شده است تا اصلاح لایحه مورد بررسی قرار بگیرد. هرچند صنایع هوایی اعلام کرده‌اند با این طرح مقابله خواهند کرد.
«جین مدینا» (Jean Medina) سخنگوی شرکت «ای فور ای» (A4A) که یک گروه تجاری خطوط هوایی است، می‌گوید:
«ما اعتقاد داریم نقش دولت در تعیین اندازه صندلی‌های ماشین، اتوبوس، قطار و هواپیما، به این محدود می‌شود که مشخص کند چه چیزی امن است؛ اما تصمیم‌های «اف.ای.ای» این موضوع را مشخص کرده است. به عنوان ایمن‌ترین شکل حمل و نقل، ایمنی همیشه بیشترین اولویت را برای ما داشته است».
صنایع هوایی نمی‌خواهند دولت اندازه صندلی‌ها را کنترل کند. مدینا همچنین می‌گوید:
«به جای آن نیروهای بازار که تصمیم‌های مصرف‌کنندگان را بازتاب می‌دهند و همچنین رقابت بازار باید آنچه را عرضه می‌شود، تعیین کند. نوع عرضه یکی از عواملی است که رقابت و تفاوت محصولات در هواپیمایی‌ها را رقم می‌زند و با اعلام مشخصات کالا و خدمات، مشتریان هر روز با کیف پول‌شان به آن‌ها رأی می‌دهند».
مدینا به این نکته هم اشاره کرد که کمیته مشورتی بخش حمل و نقل برای حمایت از حقوق مصرف‌کننده حمل و نقل هوایی سال قبل تصمیم گرفت که توصیه‌ای در مورد اندازه صندلی‌ها انجام ندهد.
«چارلی لئوچا» (Charlie Leocha) رئیس «تراولرز یونایتد» (Travelers United) که نماینده مصرف‌کنندگان در کمیته است، گفت:
«این مسئله پیچیده‌تر از آن است که در سطح کمیته بررسی شود و از «اف.ای.ای» خواست که آزمایش‌های بیشتری در مورد اندازه فعلی صندلی‌ها انجام دهند.
اما کوهن می‌گوید:
«اف.ای.ای» هیچ تصمیمی در مورد اندازه صندلی‌ها نگرفته و حالا وقت آن رسیده است که این کار را بکند. او می‌گوید: «اف.ای.ای باید توانایی تخلیه سریع در زمان اضطراری را داشته باشد. آن‌ها هنوز آزمایش‌های خروج اضطراری روی صندلی‌های کوچک جدید را انجام نداده‌اند. در پرواز با صندلی‌های کوچک‌تر ریسک به خطر افتادن سلامتی وجود دارد. متخصصان پزشکی اخطار می‌دهند که بیماری با نام «ترومبوز» (Thrombosis) شدید، رگ‌ها را دچار آسیب می‌کند و مسافرینی که در پروازهای طولانی هستند، نمی‌توانند پاهایشان را تکان دهند. مصرف‌کنندگان از تحت فشار بودن فیزیکی و مالی توسط هواپیمایی‌ها خسته شده‌اند».
گروه‌های مصرف‌کنندگان از طرح پیشنهادی استقبال کردند. «سالی گرینبرگ» (Sally Greenberg) مدیر اجرایی «اتحادیه ملی مصرف‌کنندگان» (National Consumers League) این اصلاحیه را کاملاً همسو با حقوق مصرف‌کنندگان خواند. او در این باره می‌گوید:
«زمانی که هواپیمایی‌ها به علت سوخت ارزان و قیمت‌های بالا از سودهای بی‌سابقه بهره‌مند می‌شوند، ظالمانه است که می‌خواهند مصرف‌کنندگان را حتی بیش از این تحت فشار قرار دهند. ما فکر می‌کنیم برای امنیت پرواز عموم بسیار مهم است که آقای کوهن موضوع تخلیه اضطراری را مطرح کرده است. فاجعه‌بار است اگر بعد از سانحه هوایی بعدی متوجه شویم که فشردن مسافران در صندلی‌ها مثل کنسرو ساردین امنیت مسافران را در معرض خطر قرار داده است».
اخیراً اعتراضات برای تعیین اندازه حداقلی صندلی‌ها بیشتر شده‌اند. با وجود این که سود شرکت‌های هواپیمایی افزایش یافته، میزان فضای شخصی که به مسافران داده می‌شود به تدریج کم شده است.
لایحه پیشنهادی «سیت» (SEAT) وزیر حمل و نقل را به سمت مقرراتی هدایت می‌کند که ابعاد حداقلی (شامل عرض، طول و فاصله صندلی‌ها) را برای صندلی مسافران هوایی هر هواپیمای بین ایالتی تعیین می‌کند. با وجود این که هنوز هیچ‌کس رسماً اشاره‌ای به اندازه‌ها نکرده اما ابعادی که عموماً موردقبول است ۳۴ اینچ (۸۶٫۵ سانتیمتر) فاصله بین ردیف صندلی‌ها (فاصله بین نقطه‌ای از صندلی تا همان نقطه از صندلی جلویی یا عقبی) و ۱۸ اینچ (۴۶ سانتیمتر) عرض است.
در اصلاحیه پیشنهادی این اعداد بعد از یک روند طولانی قانون‌گذاری در بخش حمل و نقل با نام اختصاری «دات» (DOT) تعیین خواهند شد. تمام این‌ها به این معنی است که در بهترین حالت مسافران از سال ۲۰۱۸ صندلی‌های بزرگ‌تری خواهند داشت البته به شرط اینکه لایحه «اف.ای.ای» دوباره تمدید نشود. محور اصلی این لایحه تلاشی برای خصوصی‌سازی کنترل ترافیک هوایی است، موضوعی بحث‌برانگیز که می‌تواند باعث سخت شدن تصویب این لایحه مصوب، حداقل به شکل کنونی‌اش شود.
