برای آنهایی که از گوشی موبایل فرار می کنند!
روزی چند بار گوشیتان را چک می کنید؟
اینکه گوشی های موبایلمان به بخش جدایی ناپذیر از زندگی افراد این جامعه تبدیل شده است، شکی نیست، اما چطور باید با آن کنار آمد تا از گوشی های موبایمان فرار نکنیم. البته با تمام این حرف ها نباید تاثیرات مثبت آن را هم نادیده گرفت. بطوریکه در سهولت ارتباطات در سراسر دنیا و کیفیت زندگی امروزمان تاثیر بسزایی گذاشته است، اما تاثیرات منفی آن را هم دست کم نگیرید.
در همه حال از سرکار، گشت و گذار، میهمانی، رانندگی بطور مداوم سرمان در گوشی است تا خدایی نکرده آنتن نرود یا اینترنتمان قطع نشود. همه اینها باعث می شود، آنطور که باید از چیزهایی که در اطرافمان می گذرد، لذت نبریم. در ادامه با الی گشت همراه باشید.
بر این اساس وب‌سایت ردیت نظرسنجی جالبی انجام داده و از مخاطبان خود خواسته است رفتارهای آزاردهنده‌ای را که در ارتباط با گوشی‌های موبایل از کاربران سر می‌زند، مطرح کنند. این وب‌سایت در مدت کوتاهی دو هزار پاسخ دریافت کرده است که در ادامه به چند مورد جالب از آن‌ها می‌پردازیم.
کاربری اعلام کرده است: «از افرادی که در پیاده‌رو سرگرم کار با گوشی هستند و به من تنه می‌زنند، متنفرم؟» و وقتی گوشی از دستشان می‌افتد خیلی خوشحال می‌شود.
کاربر دیگری، شدت تنفر خود را از زمانی بیان کرده است که داخل مهمانی‌ها همه سرگرم کار با گوشی موبایلشان هستند و کسی با کسی صحبت نمی‌کند.
یک کاربر صدای آزاردهنده‌ی زنگ گوشی را در مکان‌های عمومی مثل قطار و مترو، رفتاری زشت می‌داند و دیگری از مکالمه کردن با صدای بلند در کوچه و خیابان ناراضی است.
یکی از کاربران ردیت می‌گوید: «دلش برای زمانی تنگ شده است که کنسرت را از لابه‌لای سر و گردن افراد قدبلند تماشا می‌کرد؛ اما حالا مجبور است صحنه را از لابه‌لای دستان موبایل به‌دست ببیند.»
کاربر دیگری از اینکه حریم خصوصی معنا ندارد می‌گوید؛ داخل وسایل نقلیه عمومی مدام باید مواظب بود که فرد کناری داخل گوشی شما سرک نکشد.
یکی از کاربران موضوع جالبی مطرح می‌کند. وی می‌گوید: «از اینکه بدون اجازه سوژه‌ی عکاسی افراد می‌شویم شکایت دارم. پیش‌تر هنگام عکاسی، فرد دوربین به‌دست حتما از افراد برای عکاسی اجازه می‌گرفت؛ اما حالا عکس‌برداری از مردم بدون اجازه به سبکی جدید در عکاسی و انتشار آن در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است.»
به گفته‌ی یکی از کاربران ردیت، در دسترس بودن به جزئی از ارتباطات موبایلی تبدیل شده است. اکثر افراد روی گوشی‌هایشان سرویس‌ها و اپلیکیشن‌های مختلفی از توییتر، اینستاگرام، واتس‌اپ و فیس‌بوک دارند. اگر تماسی را پاسخ ندهی و بلافاصله در توییتر یا اینستاگرام پستی به اشتراک بگذاری، با سیلی از پیام‌های اعتراض‌آمیز روبه‌رو می‌شوی که چطور نمی‌توانی پاسخگوی تماس باشی اما در شبکه‌های اجتماعی حضوری فعال داری!
یکی دیگر از کاربران از افرادی معترض است که موسیقی را با صدای بلند گوش می‌دهند.
اما اینها بخشی از مشکلاتی هستند که در نتیجه تعاملات نادرست ما با گوشی‌های موبایل رخ می‌دهند.
اگر کمی ریزبینانه‌تر به اطراف یا حتی خودمان توجه کنیم، می‌بینیم که این دستگاه‌ها حتی بر رفتار‌ها و زندگی شخصی‌مان تأثیر بسیاری گذاشته‌اند.
در تعاملاتمان با افراد و در زندگی شخصی‌مان، توقعِ لذت جای لذت را گرفته است. عکاسی می‌کنیم و تصویر مورد نظر را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذاریم، به‌جای اینکه انتظار داشته باشیم دیگران هم از سوژه یا دید ما در عکاسی لذت ببرند، نگران تعداد لایک‌های هستیم که این عکس دریافت می‌کند. اگر تعداد لایک‌ها به اندازه مورد نظرمان بود، شادی عجیبی سراپای وجودمان را می‌گیرد؛ اما اگر این عکس مورد پسند واقع نشود، گاهی درصدد برداشتن آن از صفحه شخصی‌مان برمی‌آییم.
در سفر به‌جای اینکه از طبیعت لذت ببریم، مدام گوشی دستمان است و تصاویر را از نمایشگر کوچک موبایل می‌بینیم و ثبت می‌کنیم تا بعدا از خاطره این سفر لذت ببریم.
به این ترتیب گوشی‌های موبایل بخش بزرگی از زندگی‌مان را اشغال کرده‌اند و خودمان هم متوجه تأثیر مخرب آن‌ها نیستیم.
پس بیاید ساعاتی از روز گوشی‌های موبایل را کنار بگذاریم. هنگام ورود به مهمانی قانونی بگذاریم که جلوی در گوشی‌ها را تحویل میزبان دهیم. سر میز شام گوشی همراهمان نباشد و تعاملات رو در رویمان را بیشتر کنیم. به فرزندانمان نیز فرهنگ صحیح استفاده از گوشی‌های موبایل را بیاموزیم.
