اینجا «جاده مرگ» است، خطرناک ترین جاده جهان! + تصویر

جاده مرگ

در گوشه و کنار دنیا جاده ها و مسیرهای خطرناک زیادی وجود دارد. اما در کشور بولیوی جاده ای وجود دارد که خطرناک ترین جاده دنیاست و به «جاده مرگ» شهرت پیدا کرده است. این جاده تا به حال جان هزاران نفر را گرفته و کمتر کسی جرات قدم گذاشتن در این جاده خطرناک را دارد. به مسافران و طبیعت گردانی که به این کشور وارد می شوند در مورد جاده مرگ هشدار داده می شود تا خود را از این مسیر خطرناک دور کنند. اما ما امروز می خواهیم سری به این جاده مرگبار بزنیم و شما را با آن آشنا کنیم. در ادامه با الی گشت همراه باشید.

سفر به انتهای مرگ

مطالب مرتبط:
مرگبارترین جاده های جهان+ تصویر
جزیره‌ای که باعث مرگ هزاران نفر شده است!

جاده یونگاس شمالی (North Yungas) به دلایل متعددی عنوان «جاده مرگ» را کسب کرده است. این جاده یک گردنه تنگ و پیچ در پیچ ۶۹ کیلومتری است که به خودی خود خطرناک است. اما مه غلیظ، بارندگی های زیاد و در نتیجه لغزندگی جاده، صخره های مرتفع و خظرناک و آبشارهای مختلف باعث شده تا این جاده به خطرناک ترین جاده دنیا تبدیل شود. عرض جاده بسیار باریک است و در عریض ترین قسمت های جاده هم عرض آن از ۳ متر تجاوز نمی کند. در سال ۱۹۹۴ حدود ۳۰۰ راننده در این جاده کشته شده بودند و به همین دلیل بود که از آن زمان عنوان جاده مرگ را به این گردنه خطرناک دادند. تخمین زده می شود که سالانه حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ نفر در این جاده کشته می شوند!

در دهه ۱۹۳۰ زندانیان پاراگوئه ای در طول مبارزات خونین جنگ چاکو جاده یونگاس شمالی را احداث کردند. این جاده از شهر لاپاز جاده یونگاس تا ارتفاع ۴۶۵۰ متری بالا می رود و ارتفاع پیدا می کند. جاده یونگاس با کوهستان های سر به فلک کشید احاطه شده است و تا جنگل های بارانی آمازون ادامه پیدا می کند. قرارگیری جاده بین جنگل های آمازون و پایتخت بولیوی موجب شده تا بسیاری از تاجران برای فروش چوب و الوارهایشان با کامیون از این جاده خطرناک عبور کنند. همان طور که در بالا هم اشاره کردیم جاده مرگ بسیار باریک و پیچ در پیچ است و پیچ های تندی که دارد مناسب هر نوع وسیله نقلیه ای نیست. همین موضوع باعث سقوط بسیاری از وسایل نقلیه بزرگ مثل کامیون ها و بارکش های بزرگ به قعر دره می شود و باعث کشته شدن شمار زیادی آدم شده است.

تا سال ۲۰۰۶ جاده یونگاس شمالی تنها راه ارتباطی بین لاپاز و کوریکو بود. این جاده یک لاین دارد و تصور کنید وقتی دو اتومبیل از جهات مختلف به همدیگر می رسند چطور باید به مسیرشان ادامه بدهند؟ به ویژه این که در این جاده معمولا مه  غلیظ و بارندگی های زیادی وجود دارد و رانندگان دید کافی از جاده ندارند. دور از ذهن نیست که همین موضوع یک بانده بودن جاده مسبب بسیاری از تصادفات و مرگ و میرهای جاده ای شده باشد. بالاخره در سال ۲۰۰۹ دولت بولیوی جاده جدیدی در همان حوالی ساخت که دو بانده است و امنیت بسیار بیشتری دارد.

ماجراجویانی که به استقبال مرگ می روند!

شاید باورتان نشود اما شهرت این جاده به خطرناک ترین جاده مرگ آن را به یک جاذبه توریستی عجیب تبدیل کرده است. گروه های مختلف  کوهنورد، بک پکر، دوچرخه سوار و … خود را از کشورهای مختلف به بولیوی می رسانند تا از جاده مرگ عبور کنند و مرگ را به چالش بکشند! مسلما تعداد زیادی از آن ها در همین جاده کشته می شوند، اما این اتفاقات هم مانع از ورود گردشگران دیگر به این منطقه نمی شود!

در سال های اخیر چندین مستند که در مورد جاده مرگ ساخته شده بود باعث توجه بیش از پیش گردشگران و طرفداران ماجراجویی به این مسیر شد. جاده مرگ بیش از همه مورد توجه دوچرخه سواران حرفه ای کوهستان قرار گرفته است. تورهای مختلف دوچرخه سواری به این منطقه سفر می کنند تا در پیچ های تند و خطرناک جاده به ماجراجویی بپردازند. با توجه به ساخت جاده جدید، امروزه اکثر مرگ و میرهای این جاده را کارگران محلی و ماجراجویانی تشکیل می دهند که همچنان از جاده مرگ استفاده می کنند.

منبع: curiosity.com