شاید باستان شناسان آینده باید لباس غواصی به تن کنند!
با توجه به آب شدن لایه های یخی گرین لند ، قطب جنوب و قطب شمال ، سطح آب دریا در سراسر جهان در حال بالا آمدن است که این مساله تهدیدی برای اجتماع های کنار آب و اکوسیستم های آن می باشد ، اما در این میان ممکن است به تعدادی از جاذبه های زیبا و ثبت شده در یونسکو نیز آسیب برسد.
در سال ۲۰۱۴ ، تخمین زده شده است که با توجه به این تغییرات زیست محیطی ممکن است تا سال ۲۱۰۰ ، یک پنجم میراث جهانی یونسکو در خطر زیر آب رفتن باشند. هر چند در حال حاضر تمام تلاش ها برای بقای این جاذبه های باستانی انجام می شود اما بد نیست برخی از آنها را بشناسیم تا شاید پیش از آنکه به زیر آب بروند، از نزدیک تعدادی از آنها را ببینیم.
مجسمه آزادی (The Statue Of Liberty)
شاید بتوان گفت این مجسمه مشعل به دست در این لیست مشهورترین است. بدون شک دیدن نام این مجسمه پرطرفدار در لیست آثاری که ممکن است به زیر آب برود خود تعجب بر انگیز است. مجسمه آزادی که با نام بانوی آزادی ، به مناسبت صد سالگی استقلال ایالات متحده از طرف فرانسه اهدا شد به مدت ۱۳۰ سال است که در بندرگاه نیویورک قرار گرفته است. بالا آمدن سطح آب برای این مجسمه ۹۲ متری نیز دردسرساز خواهد بود.
معبد خورشید در کنارک (Sun Temple at Konark)
آنسوی دیگر جزیره الفنتا در هند ، در سواحل شرقی ، یک سازه باستانی هشتصد ساله به نام معبد خورشید قرار گرفته است. این معبد در قرن ۱۳ ساخته شده است که گفته می شود ساخت آن و حکاکی های استادانه دیواره های آن – که توسط ۱۲۰۰ هنرمند انجام گرفته – ۱۲ سال به طول انجامیده است.شهر کنارک در شرق هند فقط ۳ متر از سطح آب بالاتر قرار گرفته است ، بنابراین نابود شدن یک لایه یخ ممکن است کل این مجموعه را به زیر آب ببرد.
خرابه های لپتیس مانیا (The Ruins of Leptis Magna)
لپتیس کبیر یا آنچه مردمان امروز لیبی می گویند ، لبدا ، یک شهر بندری در زمان امپراطوری روم بوده که امروزه خرابه هایی از آن باقی مانده است. این شهر هزار ساله یکی از آثار باستانی کشور لیبی است که بهترین حفاظت از آن صورت گرفته اما با توجه به اینکه این آثار باستانی در خلیج سرت در دریای مدیترانه قرار گرفته است ، در قرن پیش رو با بالا آمدن سه متری سطح آب روبه رو خواهد شد. هر چند با توجه به قرار گرفتن در شهر حمس لیبی ، که انواع جنگ ها را به خود می بیند ، شاید تغییرات آب و هوایی تنها تهدید برای این سازه تاریخی نباشد.
مونت سن میشل (Mont Saint-Michel)
مونت سن میشل یک جزیره کوچک در ناحیه نورمندی فرانسه است که در یک کیلومتری شمال غربی این کشور قرار گرفته است. این جزیره کوچک سنگی مربوط به قرون وسطی می شود و دارای یک کلیسای بسیار قدیمی می باشد.جزر و مد آب که بالا باشد رفتن به این جزیره غیر ممکن است اما زمانی که جزر و مد کم است و آبها حالت ساکنی دارند توریست ها از میان زمین های گلی به این شهر کوچک می روند.با وجود سختی وغیرقابل دسترس بودن این منطقه در بیشتر روزها ، اما مونت سن میشل سالانه بیش از سه میلیون بازدیدکننده دارد. داخل این مجموعه ۶۰ ساختمان وجود دارد که ساختمان های تاریخی زیبایی هستند.
غارهای الفنتا (The Elephant Caves)
در غرب هند جزیره ای به نام الفنتا قرار گرفته است که در آن مجموعه ای از غارها حکاکی شده و تاریخی وجود دارد. گفته می شود این مجسمه ها و حکاکی های داخل غار مربوط به ۱۵۰۰ سال پیش می شود که متعلق به فرقه هندو می باشد. این غارها در حال حاضر نیز تحت تاثیر بادهای موسومی ، زباله ها ، کارخانه های صنعتی اطراف و رسوخ آب هستند. گرمایش زمین و بالا آمدن سطح آب نیز خطر دیگری برای این غارهای باستانی محسوب می شود.
خانه اپرا سیدنی (Sydney Opera House )
خانه اپرای سیدنی شاید از جدیدترین جاذبه های اعجاب انگیزی باشد که در یونسکو ثبت شده است . خانه اپرا در مرکز شهر سیدنی واقع شده است و اگر چه فقط ۴۳ سال دارد اما بعنوان یکی از برجسته ترین و متمایزترین ساختمان های قرن بیستم شناخته شده است. اما خانه اپرا فقط ۴ متر از سطح آب بالاتر است و بالا آمدن سطح آب خطری جدی برای این ساختمان مشهور به شمار می رود.
مجسمه های موآی در جزیره ایستر (The Moi of Easter Island)
موآی‌ها ، مهم‌ترین مظهر فرهنگی جزیرۀ ایستر هستند که ۲۸۸ تای آنها روی سکوهای عظیمی به نام «آهو» (Ahu) ایستاده‌اند ،این مجسمه‌ها نیمتنه هستند و به «سرهای جزیرۀ ایستر» مشهورند. حتی اگر نام محلی آنها را نیز ندانیم قطعا تصاویر این سرهای دوهزار ساله را بارها دیده ایم. با توجه به اینکه این مجسمه ها در ساحل قرار گرفته اند تغییرات آب و هوا و بخصوص بالا آمدن سطح آب تاثیر زیادی به روی آنها خواهد داشت.
