جنجالی ترین جاذبه دنیا، خطوط صحرای نازکا

خطوط صحرای نازکا

با نگاه کردن به اقوام مختلفی که در طول تاریخ زندگی کرده اند می بینیم که آن ها به روش های مختلف از خط استفاده می کردند در این میان شاید یکی از عجیب ترین خطوط و طراحی هایی که شناخته شده، خطوط بومیان اهل پرو باشد که روی صحرای بی آب و علف کشیده شده است. می خواهیم درباره یکی از عجیب ترین جاذبه های دنیا حرف بزنیم: خطوط صحرای نازکا (Nazca Lines)، الی گشت را همراهی کنید.

مطالب مرتبط:
بیابان هایی با چشم انداز حیرت آور
وقتی که باران روی خشک ترین بیابان دنیا می بارد…

در ۴۰۰ کیلومتری جنوب شرقی لیما در جایی بین شهرهای نازکا و پالیا، صحرایی غیر قابل کشت به نام نازکا وجود دارد که در دل خود جاذبه ای خاص و شگفت آور را جای داده است. در این بیابان بزرگ در مساحتی حدود ۵۰۰ کیلومتر مربع، صدها خطوط مختلف را می بینید که به شکل های خطوط هندسی، انسان، حیوانات و حشرات کشیده شده اند. این نقاشی ها آنقدر وسعت زیادی دارند که نمی توان مثل دیگر جاذبه ها شکل نهایی آن ها از روی زمین درک کرد بلکه باید از روی ارتفاع شکل این خطوط را تشخیص دهید. اگر سوار بر هواپیما بر فراز صحرای نازکا حرکت کنید شیارهایی را روی زمین می بینید که اشکل پرندگان،سوسمار، ماهی، نهنگ، ستاره،مستطیل و … را به وجود آورده اند، شاید بپرسید این شیارها را چه کسی با این دقت طراحی کرده است؟ این شکل ها هنر مردمانی از تمدن نازکا است که در بین سال های ۴۰۰ پیش از میلاد، تا ۶۵۰ میلادی در این منطقه زندگی می کردند.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید بزرگ ترین این نقاشی ها حدود ۲۷۰ متر طول دارد و دلیل اینکه بعد از این همه سال در اثر فرسایش های مختلف از بین نرفته اند این است که در این منطقه که یکی از خشک ترین نقاط زمین است باد خیلی کمی می وزد و شرایط آب و هوایی اش ثابت است. دقیق بودن این طرح ها همه را متعجب کرده که چطور انسان هایی که حدود ۲۰۰۰ سال پیش زندگی می کردند تا این حد به ظرافت برنامه ریزی کرده اند. بر اساس حدس و گمان های مختلفی که باستان شناسان زده اند طراحان این اشکال، اول آن ها را در ابعاد کوچک بر روی نمودار رسم کرده اند و سپس از روی آن نمودار، اشکال را به صورت بزرگ طراحی کرده اند.

چرا این اشکال کشیده شده؟

از مردمان نازکا هیچ نشانی از تاریخچه این شکل ها باقی نمانده اما نظریه های مختلفی درباره اینکه چرا این خطوط کشیده شده وجود دارد که از جنجالی ترین آن ها نظریه اریک فون دنیکن است، او گفته احتمالا این خطوط، فرودگاهی برای سفینه های فضایی آدم فضایی هاست! اما بسیاری عقیده دارند که انگیزه ای مذهبی پشت این کار مردمان آن زمان بوده است به طوری که آن ها قصد داشتند شکل هایی را به وجود بیاورند که فقط خداوند از آسمان بتواند آن ها را ببیند.

این خطوط که عمق ۱۰ تا ۳۰ سانتی متری دارند مقاومتی در مقابل باران های شدید ندارند و به راحتی شسته می شوند به همین دلیل سازمانی که مخصوص محافظت از این خطوط است اعلام کرده که آلودگی و فرسایش ناشی از جنگل زدایی از عوامل تهدید کننده برای این خطوط هستند.