قصه‌ی روستای سرخ رنگ ابیانه
روستای ابیانه
روستای تاریخی ابیانه در ۴۰ کیلومتری شمال غربی شهرستان نطنز در استان اصفهان قرار گرفته است. قدمت این روستا که بر روی دیواره کوهی به نام کرکس ساخته شده به ۱۵۰۰ سال پیش بر می گردد پس تعجب برانگیز نیست که در آن آثار تاریخی زیادی وجود داشته باشد. اگر می خواهید درباره این روستا بیشتر بدانید در ادامه الی گشت را همراهی کنید.
تاریخچه روستای ابیانه
مطالب مرتبط: چهل ستون و یادگارهای دوران شکوه اصفهان گشتی در تونل آکواریوم اصفهان
مردم محلی ابیانه به این روستا ویونا می گویند؛ ویونا از دو کلمه وی به معنی بید و ویانه به معنی بیدستان تشکیل شده و دلیل این که این روستا به این نام معروف شده این است که در زمان های قدیم در این محل پر از درخت های بید بوده است. با سرشماری ای که در سال ۱۳۶۰ در این روستا انجام شده تعداد ۵۰۰ خانه در آن وجود داشته است. با تحقیقاتی که باستان شناسان بر روی خانه های قدیمی این روستا انجام داده اند مشخص شده که طراحی و ساخت آن ها به زمان سلجوقیان، ساسانیان، صفویان و قاجاریان برمی گردد.
معماری روستای ابیانه
برای ساخت خانه های این روستای تاریخی از آجر و خشت استفاده شده است. اتاق های این خانه ها پنجره ها، ایوان و طارم هایی چوبی دارند که زیبایی خاصی را برای ساختمان های آن وجود آورده اند. در نزدیکی این روستا معدنی وجود دارد که در قدیم از خاک رس آن برای ساخت نمای خانه های این روستا استفاده می کردند. معماران و مهندسان معتقدند که دیگر امکان ساخت هیچ خانه ای بر روی دیواره کوه کرکس وجود ندارد به همین دلیل مردم برای نگهداری از دام ها و محصولات کشاورزی خود به تپه های نزدیک اتوبان رفته اند و در آنجا خانه می سازند.
اغلب مردم این روستا از راه کشاورزی، دامداری و باغداری امرار معاش می کنند و همچنان از روش های قدیمی برای انجام این کارها استفاده می کنند به طوری که برای انجام کارهای کشاورزی آب را از هفت قنات تهیه می کنند. محصولات کشاورزی این روستا سیب زمینی، گندم و جو و محصولات باغبانی آن ها گلابی، زردآلو، گردو و سیب است.
قبلا زنان در این روستا با بافتن گیوه های زیبا گذران زندگی می کردند اما الان مردم بیشتر به قالی بافی روی آورده اند به طوری که ۳۰ کارگاه مختلف برای قالی بافی در این روستا وجود دارد. مردم در این روستا بدون رفت و آمد با شهرهای دیگر سال های زیادی را گذرانده اند و به همین دلیل لهجه، فرهنگ و طرز لباس پوشیدن آن ها نسبت به گذشته تغییری نکرده است. زنان لباس های گلدار و رنگی و روسری سفید می پوشند و مردان شلواری سیاه، گشاد و بلند به پا دارند.
از جمله بناهای تاریخی این روستا آتشکده ای است که در زمان زردشتیان ساخته شده است. سه قلعه هم در قسمت های مختلف روستا قرار دارد که از جاذبه های آن به شمار می رود. این روستا تعدادی زیارتگاه دارد که معروف ترین آن ها زیارتگاه هینزا است که در قسمت جنوب شرقی روستا در داخل دره ای قرار دارد. آرامگاه امام زاده یحیی و امام زاده عیسی از دیگر بناهای مذهبی این روستا می باشد.
