کم کردن نورکابین و بالابردن پرده های پنجره ها در هنگام برخاستن هواپیما از معیارهای استانداردهای ایمنی پرواز در “حساس ترین لحظات هر پرواز” ، همچون بلند شدن (Taking off) و به زمین نشستن (Landing)هواپیما می باشد. ولی آنها چه هدفی را دنبال می کنند ؟ همان طور که مشخص است ، کم کردن نور کابین یک معیار ایمنی است که به چشمان مسافران اجازه می دهد که سریعتر خود را در هنگام تخلیه اظطراری هواپیما با نور محیط تطبیق دهند.
آقای کریس کوک یک خلبان ، با سابقه ای طولانی از پرواز در این خصوص می گوید : تصور کنید در یک اتاق نا آشنا و روشن و پر از موانع هستید و کسی چراغ ها را خاموش می کند و از شما می خواهد که سریعا خارج شوید !
نورهای داخل کابین برای مطابقت با محیط خارجی تنظیم شده اند ، بنابراین در مواقع اضطراری ، مخصوصاً اگر نور داخل کابین خاموش شود ، چشمان شما به نور تنظیم شده عادت کرده و شما نیازی به چند ثانیه اضافی که باید صبر کنید تا چشمان شما به تاریکی و یا روشنایی احتمالی عادت کند ،ندارید و این چند ثانیه ممکن است برای نجات جان شما بسیار حیاتی باشد . نور داخل کابین معمولاً به مانند نور هنگام غروب ، شب و یا صبح زود تنظیم می شود .
و اگر چراغ های داخل کابین در هنگام حادثه خاموش نشوند ، نور کم باعث راحت تر پیدا کردن “علامت خروج ” می شود، که با روشن شدن خود باعث می شود دنبال کردن مسیر خروج از روی زمین راحت تر انجام شود.
این موضوع همچنین بالا بردن پرده های پنجره ها نیز ارتباط دارد. با تاریک شدن نور داخل کابین ، هر منبع نور خارجی ، مخصوصاً آتش سوزی و یا خطرات دیگر راحت تر توسط خدمه پرواز شناسایی می شوند و تصمیم گرفتن برای اینکه کدام سمت هواپیما برای تخلیه مسافرین مناسب است را راحت تر می سازد . به طور مثال اگر در قسمتی از هواپیما آتش سوزی اتفاق افتاده باشد، مسافرین از سمت دیگری تخلیه می شوند.
بنابراین استفاده از پرده ی پنجره ها به منظور داشتن دید بهتر خدمه از محیط خارجی و قسمت های مختلف هواپیما مانند : موتور، بالها و غیره ، می باشد .
منبع : aviation.stackexchange
