جاذبه های گمشده
گاهی در مسیر تاریخ، اتفاقاتی روی داده است که باعث از بین رفتن برخی مکان ها و یا پنهان شدن آنها شده اند. این اتفاقات می توانند حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله و یا رویدادهایی چون نبرد میان دودمان های مختلف باشد. البته شرایط آب و هوایی و پدیده های طبیعی نیز قادرند گاهی حتی شهرهایی را زیر خروارها خاک مدفون نمایند. در این مطلب سعی کرده ایم با کاوش در دل تاریخ، مکان هایی را که به کلی گم شده اند و یا بخش های مختصری باقی مانده اند به شما معرفی نماییم. با الی گشت همراه باشید.
انکگور ، کامبوج
شهر انکگور تحت عنوان پایتخت امپراطوری خمر بین قرن ۹ تا ۱۵ پس از میلاد رونق داشت. در سال ۱۴۳۱ میلادی سربازان تایلندی به شهر انگکور هجوم آوردند و آن را ویران کردند. پس از آن، ویرانه شهر به حال خود رها شد و به تدریج گیاهان و درختانی در اطراف شهر یوییده و آن را در خود پنهان ساختند. سرانجام این شهر ۱۵۰ سال پیش مجددا کشف شد. در سال ۱۸۵۰ میلادی یک مأمور فرانسوی به قصد میانبر زدن، راه خود را از میان جنگل متراکم و گرمسیری کامبوج کوتاه نمود و در کمال حیرت با ویرانه های این شهر با شکوه مواجه شد. پس از مدت کوتاهی باستان شناسان برای جستجو و بازسازی این شهر که به شهر معبدها مشهور است به آن مکان آمدند. این شهر بیش از هزار معبد کوچک و بزرگ داشته است که این شهر تاریخی را به بزرگ ترین اثر تاریخی مذهبی جهان تبدیل نموده است. بسیاری از معابد شهر مرمت شده اند و هم اکنون سالانه پذیرای میلیون ها علاقه‌مند از سراسر جهان می باشد.
شهر سوخته، ایران
شهر سوخته نام بقایای شهری باستانی کشورمان است که در ۵۶ کیلومتری زابل و در حاشیه جاده زابل-زاهدان در استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. این شهر کهن روی آبرفت های رودخانه هیرمند به دریاچه هامون قرار دارد که زمانی در ساحل آن رودخانه بنا شده بود. دوره بنای این شهر بزرگ مقارن با دوره برنز تمدن جیرفت است و ایرانیان حدود ۶هزار سال پیش در این شهر زندگی می‌کرده‌اند. گفته می‌شود شهر سوخته پیشرفته ترین شهر جهان قدیم بوده و حتی بسیار پیشرفته تر از دولت شهر کرت که سینوهه در کتابش از آن یاد کرده، بوده است. در تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۱۴ در سی و هشتمین اجلاس یونسکو، شهر سوخته به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت گردید. این محوطه باستانی هفدهمین اثر تاریخی ایران در فهرست یونسکو می باشد که با قدمت ۵۰۰۰ ساله هم اکنون، یکی از پیشرفته ترین شهرهای باستانی دنیا به حساب می آید.
پترا، اردن
«پترا» شهری تاریخی در پادشاهی اردن است که در گذشته پایتخت حکومت باستانی «نَبَطی ها» بوده است. این شهر باستانی در ۲۶۲ کیلومتری جنوب شهر عمّان پایتخت اردن و در غرب راه اصلی میان این شهر و بندر عقبه واقع قرار گرفته است. پترا شهری است که کاملا در دل کوه و در تخته سنگ هایی به رنگ سرخ یا صورتی تراشیده شده است. کلمه پترا به زبان یونانی به معنی صخره است و چون این شهر باستانی تماماً در دل سنگ ها به وجود آمده، آن را پترا نامیده اند. پایان حکومت نَبَطی‌ها و خرابی پایتخت شهر پترا به دست رومیان در سال ۱۰۵ میلادی بوده است. قشون رومیان به سال ۱۰۵ میلادی سرزمین نَبَطی‌ها را محاصره کرده و آب را به روی ساکنان این شهر می‌بندند. و سرانجام پس از مدتی آن شهر را به تصرف در آورده و به حکومت نَبَطی‌ها پایان می‌دهند. امروزه آثار این شهر باستانی پرشکوه به عنوان یادگاری از دوران نَبَطی‌ها به‌جا مانده که از مراکز مهم گردشگری کشور اردن به حساب می‌آید. این شهر تاریخی که از سال ۱۹۸۵ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است در سال ۲۰۰۷ به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته شد.
تروآ، ترکیه
شهر افسانه ای تروآ که با حماسه ایلیاد هومر به شهرت رسیده، هم اکنون در شمال غربی کشور ترکیه قرار گرفته و در واقع محلی است که جنگ تروی در آن اتفاق افتاد. محوطه باستانی تروا دارای چندین لایه خرابه است که عمرش به اواخر قرن ۱۳ پیش از میلاد می رسد. سالیان طولانی گمان می‌شد شهر تروآ همچون آتلانتیس، شهری خیالی است اما «هاینریش شلیمان»، باستان شناس آلمانی، سال ۱۸۷۰ به حفاری در این محل پرداخت و چندین شهر بنا شده را بر روی یکدیگر یافت. در آنجا دیوارهای دفاعی درست همانطور که هومر توصیف کرده بود وجود داشت. جواهراتی نیر در این محوطه کشف شد که به جواهرات هلن نسبت داده شد. در ابتدا گمان می شد این جواهرات مکشوفه گم شده اند اما در حقیقت اتحادیه جماهیر شوروی در جریان جنگ جهانی آنها را به سرقت برده بود و هم اکنون در موزه پوشکین نگهداری می‌شوند. باستان شناسان همچنین دریافتند که این شهر حدود سال ۳۰۰۰ قبل از میلاد ساخته شده و پس از چندین و چند بار ویرانی، هر بار شهر جدیدی روی خرابه های شهر قبلی بنا می‌شده است.
پمپئی، ایتالیا
ویرانه های پمپئی در نزدیکی ناپل در کشور ایتالیا واقع شده و آثاری از بناها و مردم شهر باستانی پمپئی که بر اثر آتشفشان کوه وزوو ویران شده است در آن به چشم می‌خورد. پیش از این تصور می‌شد مردم این شهر به خاطر گازهای سمی حاصل از آتشفشان از بین رفته اند اما تحقیقات دیگر نشان داد که مرگ آنها به علت حرارت بالا بوده است. برخی دیگر نیز بر اساس نامه‌هایی که ۲۵ سال پس از این ماجرا نوشته شد، به این نتیجه رسیدند که مردم به دلیل استشمام خاکسترهای آتشفشان خفه شده‌اند. این شهر پس از آتشفشان، به مدت ۱۵۰۰ سال زیر چهار تا شش متر خاک و خاکستر مدفون شد و به شکلی کاملاً اتفاقی در سال ۱۵۹۹ میلادی کشف شد. این شهر تاریخی که جزو میراث جهانی یونسکو محسوب می‌شود با بیش از دو میلیون و پانصد هزار بازدید کننده در سال، از جاذبه های مهم ایتالیا محسوب می شود.
اِفسوس، ترکیه
افِسوس از شهرهای ایونیا در آناتولی باستان بوده است که امروزه ویرانه های آن اکنون در سه کیلومتری جنوب شهر سلجوق استان ازمیر به عنوان مرکز گردشگری و باستان‌شناسی کاربرد دارد. جاذبه های گردشگری این شهر، همه ساله جهانگردان زیادی را به این منطقه جذب می‌کند. «افسوس» میزبان یکی از هفت کلیسای آسیا در کتاب «مکاشفه یوحنا» در «عهد جدید» بوده و شاید انجیل یوحنا در این محل به رشته تحریر درآمده باشد. بسیاری بر این باورند که اصحاب کهف در این شهر زندگی کرده اند و در غاری که در آن نزدیکی وجود دارد به خواب رفته‌اند. کشف بسیاری از اسناد مربوط به مسیحیت و مذاهب پیشین، «افسوس» را در زمره مهم ترین بقایای تاریخی قرار داده است.
