سازه های مرموزی که هیچ دلیلی پشت ساخت آن ها نیست+ تصویر

سازه های توماسون

یک شهر از جهات زیادی به سلول های بدن انسان شباهت دارد چرا که دائم در حال رشد و بزرگ تر شدن است. ساختمان ها ساخته می شوند و خراب می شوند، جمعیت بیشتر و بیشتر می شود، آدم ها می آیند و می روند و… ساختمان ها مرمت می شوند و سازه های جدید به شهر اضافه می شوند و ساختمان های قدیمی تخریب می شوند و از بین می روند و این پروسه مدام و مدام تکرار می شود. همه ی ما در هر شهری که هستیم تا حالا احتمالا سازه هایی را دیده ایم که به نظر آن ها بی معنا و مفهوم آمده است و با خودمان فکر کرده ایم که واقعا چه هدفی پشت ساخت این سازه ها است؟ در این نوشتار می خواهیم به شما سازه های توماسون را معرفی کنیم. با الی گشت همراه شوید تا ببینیم دقیقا سازه های توماسون چه هستند.

مطالب مرتبط:
پر پیچ و تاب ترین آسمانخراش های جهان!+ تصویر
کلیساهایی که به جای زمین در آسمان ساخته شده اند!

تا حالا همه ی ما آن ها را دیده ایم: پله هایی که راه به جایی نمی برند و به دیوار می رسند، دری که روی نمای بیرونی طبقه ی  چندم یک ساختمان ساخته شده است و در صورتی که باز شود رو به بیرون و ارتفاع خواهد داشت یا حتی نرده هایی که در وسط یک بیابان ساخته شده اند… این سازه های معماری که هیچ دلیل و منطقی پشت ساخت آن ها نیست و هیچ هدف و کاربردی هم ندارند یک نام دارند، به این ها سازه های توماسون گفته می شود که توسط یکی از معماران ژاپنی به نام گنپی آکاسگوا به آن ها داده شده است. در واقع همین معمار ژاپنی بود که اولین بار این نام را پروسه را در توکیو در سال ۱۹۷۲ شروع کرد و این نام را به آن ها داد.

داستان ساخت سازه های توماسون به سال های پیش برمی گردد که گنپی آکاسگوا در حال قدم زدن در خیابان برای صرف ناهار بود که ناگهان چشمش به راه پله هایی افتاد که در حالی که به ارتفاع ختم می شد راه به هیچ جایی نمی بردند و در واقع اصلا آن طرف پله ها چیزی نبود. این موضوع باعث شد تا توجه گنپی به این پله ها جلب شود اما چیزی که در این میان خیلی نظر او را به خود جلب کرد نشانه هایی از تعمیر پله ها بود که دیده می شد که نشان دهنده ی این موضوع بود که علیرغم این که از این پله ها هیچ استفاده ای نمی شود هنوز هم به مرتب بودن آن ها اهمیت داده می شود.

بعد از این اتفاق بود که آکاسگوا به دنبال سازه های این چنین عجیب و غریب در شهر گشت تا این که سال بعد هم به پنجره ای را دید که روی یک ایستگاه شیشه ای اتوبوس قرار گرفته بود. همه ی این ها باعث شد تا ذهن او مشغول شود. تصور این را بکنید در جایی که ایستگاه اتوبوس شیشه ای است و همه چیز از دو طرف مشخص است، یک پنجره هم وسط این ایستگاه وجود داشته باشد. حتی یکی از دوستان این معمار در جریان جستجوهایش برای سازه های این چنینی به یک راه فرار در یک بیمارستان رسیده بود که کاملا با بتن پر شده بود!

آکاسگوا و دوستش تصمیم گرفتند تا روی این سازه ها اسمی بگذارند و به همین دلیل نام هایپر آرت را به آن دادند که از نظر آن ها به معنای قطعاتی از هنر هستند که هیچ هدفی را در جامعه ی مدرن ندارند اما همچنان از آن ها نگهداری می شود تا جایی که همیشه به اندازه ی روز اولش نو به نظر می رسد. هایپرآرت هیچ خالقی ندارد و نمی تواند مستقیما توسط یک هنرمند خلق شود بلکه فقط می تواند دیده شود!

بعدها این دو دوست تصمیم گرفتند تا نام هایپر آرت را از روی این سازه ها بردارند و به همین دلیل نام سازه های توماسون روی آن ها گذاشته شد. آن ها این نام را از روی اسم گری توماسون برداشته بودند که در واقع یک بازیکن بیسبال آمریکایی بود که با یکی از تاجران اهل توکیو در ژاپن معامله می کرد. آنها به توماسون یک پول عظیم دادند و یک قرار داد ۲ ساله هم با او بستند اما بعد از مدتی او زیر قول و قرارش زد و قرارداد آن ها به هم خورد با این حال از نظر آکاسگوا توماسون هم «غیر قابل استفاده» و هم «با ارزش» بود.

آکاسگوا تصمیم گرفت تا کتابی را منتشر کند که در آن عکس هایی که خودش از این سازه ها گرفته بود را منتشر کند این کتاب هایپر آرت: توماسون نام دارد.

یکی از این سازه ها در بروکلین نیویورک قرار دارد و خانه ای است که به تازگی خریداری شده است. در جلوی این خانه ها چهار پله وجود دارد که راه به جایی ندارند و جالب این که در طبقه ی دوم این خانه هم رو به بیرون دری وجود دارد! بعد از این که کتاب منتشر شد، مقاله هایی هم در روزنامه های مختلف در این باره چاپ شد و باعث شد تا تاثیر زیادی روی دانش آموزان و جوان تر هایی که به این نوع هنرها علاقه مند بودند گذاشته شود و این جنبش به اندازه ای گسترده شد که این کلمه ی توماسون حتی روی افرادی که این نوع هنر را درک نمی کردند هم گذاشته شد و از دل آن یک پدیده ی اجتماعی بیرون آمد.

این پدیده حتی تا جاذبه های دیدنی شهر هم کشیده شده است به طوریکه در جای جای شهرهای بزرگ سعی شده است تا سازه های توماسون ساخته شوند و به این ترتیب بتواند طرفدارانی را به شهرها بکشانند و صنعت گردشگری شان را بالا بکشند. طبق نظر یکی از هنرمندانی که در این زمینه کار می کند، سازه های توماسون شاهکارهایی هستند که این بار به دست انسان ها خلق می شوند، این سازه ها اگر چه هدفی ندارند و از نظر کاربردی شاید فایده ای نداشته باشند ولی باعث جلب نظر بیننده می شوند و باعث می شود که تماشاگر حتی برای چند دقیقه هم که شده بایستد و به این سازه ها نگاهی بیندازد و کمی در فکر فرو رود.

منبع: amusingplanet.com