پیاده روی و تماشای چشم اندازهای زیبا در دریاچه آلماتی (بخش دوم)

سفرنامه ای در وصف دریاچه آلماتی قزاقستان 

ممکن است در برخی مواقع ما در جستجوی زیبایی ها باشیم و گاهی نیز آن را پیدا می کنیم، زمانی ما به دنبال هیجان بوده و زمانی نیز هیجان به سراغ ما آمده و بسیار بیش از حد انتظارمان، ما را غافلگیر می کند. در سفری که به کوهستان تیان شان (Tian Shan) در قزاقستان داشتم، به طور تصادفی با بخش هایی مرتبط با تاریخ معاصر این سرزمین برخورد کرده و علاوه بر کشف مناظر و چشم اندازهای طبیعی و بسیار زیبا، در حین عبور از این مسیر با چهره ای زیبا و متفاوت از کشور قزاقستان رو به رو شدم البته متاسفانه در این مسیر با خود نقشه ای به همراه نداشته و این موضوع یک کمبود جدی در برنامه سفر ما محسوب می شد.

 مطالب مرتبط:
از چه جاذبه هایی در آلماتی دیدن کنیم؟
پیاده روی و تماشای چشم اندازهای زیبا در دریاچه آلماتی (بخش اول)

پس از صرف شام، یک ستاره شناس بومی و و یک دانشمند عجیب و غریب اهل روسیه با موهای سفید و بلند به ما ملحق شده و با راه انداختن تلسکوپ قدیمی با قدرت زوم ۲ هزار و ۵۰۰ برابری، شبی به یاد ماندنی را برای ما رقم زده و ما توانستیم با تماشای ستاره ها و کسب اطلاعات درباه آن ها، بر دانش خود بیفزائیم.

رفتار و نوع علاقه این این ستاره شناس پیر در ما عشق به ستاره شناسی را زنده کرد. وی ادعا می کرد که پس از گذشت ۴۰ سال از بازنشستگی، هنوز دیوانه وار ستاره شناسی را دوست دارد.

تور ستاره شناسی ما پس از مدتی به دلیل نور ایجاد شده از سمت شهر آلماتی به پایان رسیده و ستاره شناس پیر ضمن ابراز تاسف از این موضوع، گفت که این مشکل برای سال هایی طولانی در این منطقه وجود داشته و سبب اختلال در مطالعات ستاره شناسی می شده است. در طول این سال ها، گروهی از مردم محلی تلاش می کردند تا این مرکز نجوم را به عنوان یک پایگاه علمی مهم، فعال نگهدارند اما بیشتر افراد محلی با این موضوع مخالف بودند. گفتنی است در گوشه و کنار این مرکز ستاره شناسی، نشانه های بحران اقتصادی و کمبود بودجه در سال های آخر دوران حکومت شوروی مشاهده شده و علاوه بر این، رشد و گسترش محدود شهر آلماتی نیز در روند از رده خارج شدن این مرکز مطالعات ستاره شناسی تاثیرگذار بوده است.

مرکز پژوهشی (Kosmostantcia)

روز بعد، ما جلسه ای با هدف تعیین نقشه ادامه مسیر خود داشته و از میزبان مان در این رابطه مشورت گرفتیم.  در نهایت قرار شد در ادامه سفرمان به سمت مرکز  مطالعات و پژوهش های هواشناسی (Kosmostantcia) حرکت کنیم که از بناهای باقی مانده از دوران شوروی سابق محسوب می شود. در ادامه مسیر باید به سمت پائین و تا رودخانه (Prokhodnaya) حرکت کرده و سپس به هتل و اقامت گاه (Alma Arasan) برویم.  مرکز مطالعات هواشناسی (Kosmostantcia) بسیار جالب و عجیب بوده و در آن تعداد زیادی خودروها و کامیون های دوران شوروی باقی مانده بود که فضایی خاص و ترسناک  به منطقه می داد. در حقیقت این خودروهای متروکه این احساس را در ما القا می کرد که در داخل آن ها مانند فیلم های ترسناک و تخیلی، اسکلت های متحرکی در حال دستور دادن و رانندگی باشند. در ساختمان های نیمه مخروبه این محل هنوز گروه هایی از مردم محلی زندگی کرده و شرایط این محیط به گونه ای بود که اگر نامه ای با آدرس گیرنده ناکجا آباد ارسال شود، مرکز مطالعات هواشناسی  (Kosmostantcia) بهترین گزینه برای تحویل آن به شمار خواهد رفت.

پس از گذشتن از این منطقه عجیب؛ در بین زمین های خشک و بایر به مسیر حرکت خود ادامه داده و تا ارتفاع ۳ هزار متری از سطح دریا در منطقه (Pik Bolshoy Almatinsky) صعود کردیم.