سنگاپور، میزبان نژادها و رنگ هایی از جهان

نژادهایی که در سنگاپور ساکن شدند

در کشور سنگاپور گروه های مختلف جمعیتی و نژادی زندگی می کنند که هر یک با فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود، بخشی از فرهنگ عمومی این سرزمین را می سازند. با الی گشت با برخی از این فرهنگ ها آَشنا شوید:

مطالب مرتبط:
گذری بر سنگاپور; شهری مدرن با تنوعی از جاذبه های دیدنی
چرخ و فلک سنگاپور

چینی ها

چینی ها بزرگترین گروه نژادی موجود در کشور سنگاپور محسوب می شوند که تقریبا سه چهارم جمعیت این کشور را به خود اختصاص داده اند. به همین دلیل شاهد حضور فرهنگ پر رنگ چینی در همه امور از جمله غذا، جشن ها، آداب و رسوم، تفریحات و زبان سنگاپور هستیم. البته بیشتر این افراد از استان های جنوبی چین از جمله فوجیان (Fujian) و گوانگدونگ (Guandong) هستند. در این میان بیشتر این گروه نژادی چینی ها با لهجه های هوکین (Hokkien) و توچئو (Teochew) صحبت کرده و گروهای اقلیتی نیز با لهجه کانتونی (Cantonese) و های نانسی (Hainanese)  صحبت می کنند. بسیاری از این افراد با هدف گریز از شلوغی و مشکلات چین به این منطقه آمده و در مشاغل یدی مانند کارگری و باربری شاغل هستند. البته گروه کثیری از این چینی ها نیز دارای شم اقتصادی خوبی بوده و بسیاری از شرکت های مشهور سنگاپور را تاسیس و اداره می کنند. امروزه چینی های مقیم سنگاپور در تمامی بخش های این جامعه پخش شده و در حوزه های مختلف تجارت، ورزش، سیاست و سرگرمی ها به فعالیت مشغول هستند. اگرچه فرهنگ چینی این گروه نژادی در طول دهه های گذشته با سایر فرهنگ های این سرزمین ادغام شده و همچنین فرهنگ غربی تاثیرات خاص خود را در آن گذاشته است، هنوز برخی از آداب و رسوم اصیل چینی مانند جشن سال نوی چینی با شکوه زیادی در سنگاپور اجرا شده و نمایان گر روح چینی این مردم است.

اورآسیائی ها

گروه نژادی اندک ولی به شدت تاثیر گذار اوراسیایی ها در سنگاپور، تجسم برخورد فرهنگ های غربی و شرقی هستند. این گروه نژادی ماحصل اختلاط طوایف اروپایی و آسیایی مهاجر به سنگاپور در اوایل قرن ۱۹ میلادی هستند.  ریشه نژادی بیشتر افراد طبقه اوراسیایی ها در سنگاپور به پرتغال، آلمان و بریتانیا باز می گردد و از سمت اجداد آسیایی خود نیز با کشورهای چین، مالزی و هندوستان در ارتباط هستند. نخستین موج از اقوام اوراسیایی در سنگاپور، اندکی پس از تشکیل کشور سنگاپور توسط بریتانیا در سال ۱۸۱۹ به این منطقه مهاجرت کرده و عمدتا از مناطقی مانند پنانگ (Penang) و مالاکا (Malacca) به سنگاپور آمده و در مشاغلی مانند منشی گری، خدمات شهری، بانکداری و تجارت مشغول به کار شدند. زنان اوراسیایی نیز از ابتدای حضورشان در سنگاپور؛  عموما در مشاغلی مانند معلمی و پرستاری به فعالیت پرداخته اند. زبان اصلی این گروه نژادی، انگلیسی بوده و برخی از افراد کهن سال نیز هنوز به نوعی  گویش پرتغالی موسوم به (Kristang) صحبت می کنند. این مردم علاوه بر زبان، دارای سبک غذایی منحصر به فرد خود بوده و از مهم ترین این غذاها می توان به سوپ (Mulligatawny)، نوعی کلوچه گوشتی به نام (Shepherd’s pie) و کیک (Sugee) اشاره کرد.

هندی ها

هندی ها، سومین گروه نژادی عمده در سنگاپور هستند که به عنوان بزرگ ترین جمعیت هندی خارج از هندوستان شناخته می شوند. بسیاری از آن ها در سال ۱۸۱۹ میلادی و پس از ورود بریتانیایی ها به هند از مناطق جنوبی این کشور به سنگاپور مهاجرت کردند. امروزه بیش از ۶۰ درصد از این هندی ها نوادگان ساکنین ایالت تامیل هستند که هنوز به آئین سنتی اجداد خود مقید بوده و پیرو آئین پیشینگان شان محسوب می شوند. انواع جشن ها و فستیوال های هندی مانند جشن دیوالی (Deepavali) یا جشنواره نور توسط این مردم اجرا می شود.

مالایی ها

امروزه مالایی ها که ساکنین اولیه اصلی سنگاپور محسوب می شوند، دومین گروه جمعیتی این کشور را تشکیل داده و دارای فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود هستند که در طی زمان با فرهنگ های دیگر در تعامل بوده است. مالایی ها عمدتا از کشورهایی مانند اندونزی و جزایر  جاوا و باوین (Bawean) و مالزی به سنگاپور کوچ کرده اند. زبان مورد استفاده مالائی های سنگاپور به زبان مردم مالزی و اندونزی شبیه است. اکثریت این نژاد ، دارای مذهب اسلام بوده و اعیاد اسلامی در بین آن ها گرامی داشته شده و جشنواره های اسلامی نیز توسط این افراد برگزار شده و به این مراسم تکریم زیادی گذاشته می شود.

پرنانکان (Peranakan)

سبک غذایی مالایی و استفاده بسیار زیاد از ادویه را می توان اصلی ترین تاثیر مالایی ها بر این گروه نژادی دانست. این گروه نژادی در حقیقت ترکیبی از اقوام ساکن در این سرزمین بوده و عمدتا ماحصل ازدواج بین اقوام چینی ، هندی و زنان مالایی و اندونزیایی هستند.

پرنانکان های چینی می توانند ریشه اجداد خود را به قرن ۱۵ میلادی رسانده و ادعا کنند که این افراد نوادگان بازرگانان چینی و ساکنان بومی سنگاپور محسوب می شوند. پدران چینی این اقوام در طول تاریخ و به دفعات در پی بروز مشکلات و بحران ها در چین به سمت مرزها گریخته و گروهی از آن ها سر از سرزمین امروزی سنگاپور درآوردند. این مردم هنوز از آداب و رسوم چینی پیروی کرده و سبک غذای چینی را می توان در بین آن ها مشاهده کرد.

یکی دیگر از  گروه های زیر مجموعه پرنانکان ها، چیتی ملاکا (Chitty Melaka) یا پرنانکان های هندی هستند که نوادگان مهاجران جنوب هند و افراد بومی منطقه محسوب می شوند. گروه دیگر نیز (JawiPeranakans) نام دارند که اجداد آن ها تاجران مسلمان هندی و زنان بومی سنگاپور به شمار می روند. بیشتر افراد گروه نژادی پرنانکان در مشاغلی مانند بازرگانی، مغازه داری، مشاورین املاک، کشتی رانی و بانکداری شاغل هستند.

سبک غذایی پرنانکان ها به طور خاص نونیا (Nonya) نامیده می شود که در آن تاثیرات شدید سبک غذایی مالائی و اندونزی با سنت استفاده از ادویه زیاد و شیر نارگیل؛ آمیخته به چشم می خورد. لباس رسمی و سنتی زنان پرنانکان که در جشن ها و مراسم خاص پوشیده می شود، (NonyaKebaya) نام دارد که به شدت تحت تاثیر فرهنگ مالایی است. این لباس شامل یک پیراهن با تزئینات قلاب دوزی و نقوش گل سرخ، ارکیده و پروانه است، که از نوع پوشش گذشتگانشان برداشته اند.