به ایده های جدید چه زمانی بی توجه باشیم؟!

اگر شما در حال گرداندن یک سازمان نوآورانه هستید، نیازمند نادیده گرفتن بسیاری از ایده‌ ها هستید.

در حقیقت، شما پیش از این نیز به همین صورت رفتار می‌کردید. مشکلی که بسیاری از افراد و سازمان‌ها با آن مواجهند این است که ایده‌ ها را در زمان نامناسب (دیر یا زود) نادیده می‌گیرند و این امر در فرآیند نوآورانه آنها بسیار تعیین ‌کننده خواهد بود. در ادامه با الی گشت همراه باشید.

مطالب مرتبط:
خلاقیت و نوآوری لازمه ی پیشرفت هر سازمانی است
مواردی که مانع خلاقیت و نوآوری در سازمان ها می شود

در حقیقت بسیاری از ایده‌ ها در مراحل ابتدایی فراموش خواهند شد. در چند ثانیه، مدیریت یک ایده را حتی بدون تلاشی برای فهم آن نادیده گرفت. بدتر آنکه، اگر این کار چند مرتبه تکرار شود، کارمندانش این برداشت را می کنند که او برای ایده ‌ها ارزشی قائل نیست. در نتیجه کارمندان ایده‌ ها را نزد خود محفوظ می دارند. متاسفانه، این امر همواره در حال اتفاق افتادن است. اما در بسیاری از شرکت‌ های نوآوری‌ محور شرایط به گونه ‌ای دیگر است.

تولید ایده یا نابودی آن؟

متاسفانه، حتی زمانی که یک سازمان به صورت هدفمند مانند جلسه ‌های هم ‌اندیشی در جهت تولید ایده ‌های خلاق تلاش می‌کند، غالبا منجر به نابودی ایده در مدت زمان بسیار کوتاهی خواهد شد. در برخی از موارد آنها یک ایده را در جریان فعالیت‌های تولید ایده از بین خواهند برد. مثال بدتری از این حالت را مدیر یک بنگاه مهندسی برای من تعریف کرد. او برای من توضیح داد که چگونه در شرکت خود یک جلسه هم ‌اندیشی برای خلق ایده ‌های جدید ترتیب داده بود. علاوه بر این، آنها تصمیم گرفتند که بازخورد ایده را به پیشنهاددهنده در سریع‌ترین زمان ممکن ارائه داده تا تمام آنها نظر خود را بیان کنند. هر ایده طی چند هفته ارزیابی شد و برای پیشنهاددهنده ارسال شد.

مانند بسیاری از جلسه‌ های هم ‌اندیشی، این شرکت از مجموعه ایده ‌ها برای یک مورد تجاری خاص استفاده نکرد. در نتیجه، بسیاری از ایده ‌ها ظهور پیدا کرد. البته بسیاری از آن ایده‌ ها، به موضوع مورد نیاز بی ‌ارتباط بود. بسیاری از آنها حتی به کسب ‌وکار شرکت نیز مرتبط نبود. با اتخاذ این سیاست، پیشنهاددهندگان سریعا علائم عدم پذیرش را دریافت کردند. کارمندان به سرعت متوجه شدند که پیشنهاد یک ایده در جلسات هم ‌اندیشی یک روش قطعی برای دریافت علائم عدم پذیرش بود. تعجب ‌آور نیست که ابتکار طی چند هفته به ورطه فراموشی سپرده شد. این مشکل برای بسیاری از جلسات هم‌ اندیشی روی می‌دهد، زمانی که شرکت‌کنندگان و به خصوص مدیران ارشد شرکت ‌کنندگان، از ایده ‌ها در مرحله خلق ایده انتقاد می کنند. سایر شرکت‌کنندگان به سرعت در می‌یابند که ایده ‌های ریسکی مورد انتقاد قرار می گیرد و یاد می گیرند که ایده ‌ها و خلاقیت خود را بروز ندهند. ساختار ضعیف ارزیابی، می‌تواند ایده‌های نو را به سرعت نابود کند.

اگر ایده‌ها از فرآیند خلق ایده خلاقانه بگذرند، مرحله بعد ارزیابی آنها به منظور تعیین چگونگی برطرف کردن نیازهای شرکت است. از لحاظ نظری، این مرحله، زمان مناسبی برای نابودی یک ایده است. شما ایده ‌های بسیاری را خلق کرده‌ و حال شما نیازمند انتخاب بهترین ایده هستید. این امر به صورت عادی از طریق برخی از فرآیندهای ارزیابی که یک ایده را در مقایسه با ایده دیگر یا بسیاری از معیارهای دیگر انتخاب می‌کنند، صورت می‌پذیرد. برخی اوقات امکان دارد، ایده ‌ها در مرحله نخست مورد انتقاد قرار بگیرند و این امر بسیار خطرناک است. باید توجه داشت که گاهی با منظور کردن اصلاحاتی، آن ایده ‌ها می‌توانند از سد انتقادات رد شوند.‌ به عنوان مثال، امکان دارد شما در حال بررسی تعدادی از اید ه‌ها به منظور تعیین آنکه کدام یک با بودجه ‌ای یک میلیون دلاری قابل پیاده‌ سازی است باشید. در نگاه اول به نظر می آید که بهتر است ایده‌ای را که نیازمند بودجه بیشتری برای پیاده سازی است، رد کنیم. در نتیجه، آن ایده به احتمال زیاد نابود خواهد شد.

اما اگر بررسی‌کنندگان از خودشان بپرسند که «چگونه امکان دارد همان کار را با نیمی از هزینه ‌ها انجام دهیم» نه‌تنها ممکن است به یک راه حل بلکه ممکن است به ایده بهتری نیز دست یابند.