با قسمت های مختلف بدنه هواپیما آشنا شوید

قسمت های مختلف هواپیما

تاکنون در مجله اینترنتی الی گشت شما را با قسمت های مختلف هواپیما به صورت مجزا و در مطالب جداگانه آشنا نموده ایم اما این بار، به ساختمان و اجزای بدنه هواپیما می پردازیم. بسیاری از قسمت های مختلف هواپیما و عملکرد آن ها را در این مطلب می خوانید. هواپیماها وسیله ای برای حمل و نقل هستند که در انتقال افراد و محموله و بارها از یک مکان به مکان دیگر طراحی شده اند. هواپیماها با توجه به مأموریت و نحوه استفاده آن، از اشکال، طراحی و اندازه های مختلفی برخوردار است. هر هواپیمایی که پرواز می کند، باید وزن خود هواپیما، سوخت، مسافران و محموله را تحمل کند. بال ها اکثر انرژی بالابرنده برای هواپیما را توسط فشار هوا تولید می کنند. هوا با حرکت در شکل های آیرودینامیک و مقاوم بال ها به جریان در می آید. هواپیماهای مدرن از winglets در نواحی بال استفاده می کنند تا اصطحکاک را کاهش دهند. موتورهای توربویی که در زیر بال ها واقع شده اند، باعث می شوند تا از مکیدن هوا به درون توربین ها انرژی لازم برای پرتاب هواپیما به جلو ایجاد شود. هواپیماهای کوچکتر و کم سرعت، به جای موتور توربین، از پروانه جلوی دماغه برای این عملکرد استفاده می کنند.

بدنه هواپیما

مطالب مرتبط:
به نظرتان آلوده ترین قسمت های هواپیما کجاست؟
هواپیماهایی که باعث تغییر شکل هواپیماهای قرن اخیر شدند(قسمت اول)
تاریخچه و تصاویری باورنکردنی از «قسمت فرست کلاس لوکس‌ترین هواپیماهای دنیا»

قسمت اصلی هواپیما بدنه هواپیما نامیده می شود. این قسمت عموما و به طور کلی به شکل یک لوله طولانی طراحی می شود. چرخ های هواپیما قسمت چرخ دنده فرود نامیده می شود. دو چرخ اصلی در هر دو سمت بدنه هواپیما وجود دارد و در نهایت چرخ سومی هم در نزدیکی دماغه هواپیما دیده می شود. ترمز چرخ ها مانند ترمزهای اتومبیل عمل می کنند. آن ها توسط پدال های ترمز که برای هر چرخ یکی طراحی شده است، کنترل می شوند. در بیشترین زمان و در طول پرواز، چرخ ها به درون بدنه جمع می شوند و تنها در زمان فرود آمدن از درون بدنه خارج می شوند.

در هنگام پرواز با جمع شدن چرخ ها در واقع سطح اصطحکاک بدنه با هوا کمتر شده و هواپیما به راحتی به پرواز خود ادامه می دهد.  از مهم ترین کارایی بدنه هواپیما این است که قسمت های مختلف هواپیما را نگه می دارد. خلبان ها در قسمت دماغه بدنه و در کابین خلبان می نشینند. مسافران و بارها در قسمت میانی بدنه قرار می گیرند. بعضی از هواپیماها سوخت خود را در قسمت بدنه هواپیما حمل می کنند و بعضی دیگر در طراحی خود، قسمت سوخت را در بال ها قرار می دهند.

نمونه ای از بدنه هواپیما را در تصاویر مختلف می بینید. هر چند برای اکثر هواپیماهای شخصی این بدنه به گونه ای دیگر طراحی می شود. عموما در هواپیماهای جنگنده، موتورهای جت در درون بدنه اصلی به جای غلاف های بر روی بال های هواپیما جاسازی می شود. بسیاری از پیکربندی هواپیماها ممکن است، اما هر پیکربندی باید چهار نیروی مورد نیاز برای پرواز را فراهم کند.

بال های هواپیما

بعد از بدنه اصلی هواپیما از مهمترین قسمت های مختلف هواپیما که در واقع بخش اصلی هواپیما محسوب شده و کابین مسافرین در آن قرار گرفته است، هواپیما برای پرواز نیاز به بال دارد. همانند پرندگان تمام هواپیماها باید بال داشته باشند. بال ها با سطوح صاف و با کمی منحنی طراحی می شوند در نتیجه سرعت آن سریعتر از بالون حرکت می کند. عملکرد بال هواپیما به این صورت است که در هنگام پرواز هوایی که به سمت بالای بال جریان می یابد سرعت کمتری از هوایی که در قسمت پایین بال جریان می یابد، داشته و در نتیجه این عامل، اختلاف فشار به وجود می آید. هر چه طراحی باله ها دقیق تر و ارگونومی تر باشد این اختلاف فشار بیشتر بوده و در نتیجه هواپیما سریع تر اوج می گیرد و از زمین کنده می شود.

شکل بال ها و اندازه طولی آن ها تعیین کننده نحوه و سرعت پرواز و صعود هواپیما است. در طراحی های جدید ایرباس ها و هواپیماهای جدیدی که وارد چرخه صنعت هواپیمایی شده اند، بال های هواپیما متفاوت شده و در انتهای بال ها، شکسته و به سمت بالا برگشته است. این نوع طراحی روند پرواز را سریع تر کرده و کارایی بهتری نسبت به طراحی هواپیماهای گذشته دارد. همچنین تحمل بدنه سنگین و بزرگ هواپیما را خواهد داشت. به بال های هواپیما ایرفویلز airfoils سوخت هوایی نیز می گویند.

زبانه یا به گونه ای پرهای بال هواپیما

سطوح کنترل لولایی یا همان زبانه ها، در حقیقت قسمتی کوچک در بال ها هستند که برای هدایت و کنترل هواپیما استفاده می شوند. زبانه ها و قسمت های متحرک بال ها به ناحیه انتهایی و پایین بال ها نزدیک به بدنه هواپیما متصل می شوند و به سمت بالا و پایین حرکت می کنند تا سطح و کارایی بال ها را افزایش دهند. آن ها همچنین برای بیشتر شدن منحنی بال ها کار گذاشته می شوند. منحنی بال ها از ناحیه جلویی بال ها شروع شده تا فضا و مساحت سطحی بال را افزایش دهد. این موضوع کمک می کند تا نیروی پروازی بال را در سرعت های پایین تر مانند زمان های صعود و فرود افزایش دهد.

قسمت های متحرک بال

از قسمت های مختلف هواپیما قسمت های متحرک بال ها هستند. قسمت های متحرک بال بر روی بال ها و دورتر از بدنه هواپیما آویزان هستند و به سمت پایین حرکت می کنند تا هوا را پایین آورده و شیب بال ها را افزایش می دهند. این قسمت بال ها، هواپیما را به جهات کناری حرکت می دهد و در کل به پرواز هواپیما در جهات مختلف کمک می کند. در هنگام فرود، این قسمت مانند ترمزهای هوایی برای کاهش سرعت هواپیما عمل کرده و هر گونه حرکت باقی مانده را کم کرده و در کم کردن سرعت هواپیما استفاده می شود.

دم هواپیما

از دیگر قسمت های مختلف هواپیما که در طراحی بدنه آن نقشی بسیار مهم و اساسی دارد، دم هواپیما است. دم هواپیما در ناحیه عقبی بدنه هواپیما به شکلی ثابت قرار دارد. در مجموعه دم هواپیما باله ای به صورت عمودی طراحی شده است. سکان در قسمت انتهایی هواپیما به سمت چپ و راست حرکت می کند تا حرکت چپ یا راست هواپیما را کنترل کند. آسانسورهایی در عقبی هواپیما یافت می شوند که کار آن ها کمک به تغییر جهت دادن هواپیما است. این موضوع که هواپیما به سمت بالا حرکت می کند یا به سمت پایین می رود توسط حرکت این قسمت های بالا یا پایین رونده آسانسوری تعیین می شود.

پس از آشنایی با قسمت های مختلف بدنه هواپیما می توانید اطلاعات عمومی خود را در این زمینه تخصصی تر کرده و اگر علاقه مند به این مطالب هستید، دیگر مطالب هواپیمایی ما را در مجله الی گشت بخوانید.

منبع: thoughtco.com