معرفی خیابان فریک کاتماندو از زبان یک جهانگرد حرفه ای!

خیابان فریک کاتماندو | Freak Street in Kathmandu

در کاتماندو پایتخت نپال، خیابانی قدیمی با نام فریک وجود دارد که در جنوب میدان دوربار معروف شهر واقع شده است. خیابان فریک کاتماندو که به خیابان باستانی فریک نیز معروف است به مسیر هیپی برمی گردد که راه خاصی در سال های ۶۰ و ۷۰ میلادی بود که هیپی ها در بخش هایی از جاده ابریشم از آن ها گذر می کردند. در ادامه، الی گشت در مورد این خیابان که در حال حاضر یکی از معروف ترین جاذبه های شهر کاتماندو است، اطلاعاتی آورده که آن ها را با هم مرور می کنیم. این اطلاعات از زبان جهانگردی به نام دیو (Dave) است که سال های سال با سفر کردن به نقاط مختلف زندگی خود را می گذارند.

چه اتفاقاتی برای خیابان فریک کاتماندو افتاده است؟

مطالب مرتبط:
پرواز رویاها در باغ آرزوهای کاتماندو
کاتماندو گردی: اینجاها را ببینید

فریک (Freak) در حقیقت به معنی چیزی عجیب و غریب است، پس چرا باید این خیابان به این نام صدا شود؟ در واقع، نام اصلی این خیابان جانچن تول (Jhhonchen Tole) می باشد و به سمت جنوب و مجاور دوربار واقع شده است. نام فریک توسط مردم محلی در دهه ۱۹۶۰ به دلیل تعداد زیاد مردم عجیب و غریبی که در کنار کافه ها جمع می شدند، به آن داده شد. این زمانی بود که هیپی ها نخستین گردشگران کشور بودند.

در دهه ۱۹۷۰ که دولت بخشی از فعالیت ها را در کشور ممنوع کرد، شهرت خیابان فریک کاتماندو کمتر شد و توریست های آن زمان ترجیح دادند که در مناطق معروف دیگری مانند تامل بمانند. دیو می گوید: «با اینکه بسیاری از راهنمایان تور و مردم محلی خیابان فریک را به عنوان یک جاذبه نادیده می گیرند، اما من با این قضیه مخالفم. در طول چند سال اخیر شاید این خیابان کمی محبوبیت خود را از دست داده باشد اما به دلیل افزایش قیمت اقامتگاه ها و هتل های تامل، خیابان فریک کاتماندو باز هم شهرتش را در میان گردشگرانی که با بودجه کم سفر می کنند، افزایش داده است».

پیاده روی در خیابان فریک کاتماندو

بیایید خیلی هیجان زده نشویم، انتظاراتمان را پایین آورده و به دنبال نشانه های قدیمی مهمی برویم که در این خیابان دیده می شود. درست بعد از آنکه میدان دوربار را ترک کنید، شما خود را در خیابانی با کفپوش سنگی خواهید دید، چیزی که با سنگفرش های امروزی و مدرن تر متفاوت است. جالب است که همه نشانه های رسمی در اینجا نام جانچن تول را آورده اند و نه خیابان فریک، اما بهتر است به نشانه های مغازه ها نگاه کنید!

در سمت راستتان یک لوله رنگی را در کنار یک مغازه خواهید دید. سمت چپ شما یک مغازه برای نقشه هیمالیا وجود دارد که می توانید در آنجا مسیرهای خوب طبیعت گردی، کتاب های راهنمای سفر و … بخرید. کمی جلوتر در سمت چپ مرکز ماسک تبتی (Tibetan Mask Center) را خواهید دید، یکی از مغازه های معدودی در شهر که ماسک های چوبی می فروشند.

درست در پشت آن، شما یک فروشگاه کتاب دست دوم خواهید دید.

خیابان فریک کاتماندو را می توان خیابان اولین ها و آخرین ها دانست. در حقیقت این موضوع بسیار دوست داشتنی و جالبی است، موضوعی که شاید از نظر شرکت های تبلیغاتی شهرها پیش پا افتاده باشد.

حالا به سمت راست نگاه کنید که یک مغازه لباس محلی، شال و فرش خواهید. جالب اینجاست که آن ها هنوز هم روش تبلیغاتی قدیمی یعنی به نمایش گذاشتن خود کالاها را برای جذب مشتریان استفاده می کنند تا اینکه یک نام برای مغازه خود انتخاب کنند. ویژگی دوست داشتنی دیگر کاتماندو!

تقاطع خیابان فریک کاتماندو و کافه اسنومن | Snowman café

در اولین تقاطع خیابان شما یک جواهر واقعی پیدا خواهید کرد. کافه اسنومن از دهه ۱۹۶۰، کیک، میلک شیک و آبمیوه می فروشد. زمانی که پایتان را داخل این مغازه می گذارید، انگار در زمان سفر کرده اید. این تجربه بسیار فوق العاده خواهد بود و یادآوری آن همیشه یک لبخند روی لبانتان خواهد نشاند.

دیو معتقد است که این کافه به تنهایی می تواند دلیل شما برای بازدید از خیابان فریک کاتماندو باشد.

کمی که در کوچه پس کوچه های خیابان پیش بروید، مغازه های محلی نان و شیرینی ها و از این قبلی خوراکی ها را خواهید دید، جایی که حسابی دلی از عزا در میاورید!

به بخش اصلی خیابان که برگردید، کافی شاپ های مختلف و جالبی را پیدا خواهید کرد، بعضی از آن ها خوب هستند و برخی دیگر معمولی.

جلوتر، بنای مذهبی بایراب (Bhairab) در سمت چپتان دیده می شود و به یک تقاطع دیگر خواهید رسید.

نقاشی دیواری غول پیکر Lakhey در انتهای خیابان فریک

پیاده روی را ادامه دهید و نقاشی دیواری بلندی از یک دیو Lakhey را مشاهده خواهید کرد که تا چند طبقه ادامه یافته است. Lakhey، یک دیو نیواری (Newari) در فرهنگ عامه است که از مردم محلی و مخصوصا کودکان محافظت می کند. این نقاشی یک هنر خیابانی بسیار دیدنی در این خیابان است.

داستان این نقاشی دیوار در اینجا کمی تلخ است. لاکسمن رنجیت (Laxman Ranjit) مردی که چهره او در این نقاشی دیده می شود، همسرش را در زلزله سال ۲۰۱۵ از دست داد. او در هنگام وقوع زلزله به بیرون دوید تا پسرش را نجات دهد، اما متاسفانه در همان حین، همسر او از دست رفت و خاطره ای ناخوشایند برای لاکسمن به جای گذاشت. هنرمندی به نام مارتین تریورز (Martin Travers) این نقاشی دیواری را کشید تا یابودی برای این اتفاق باشد و لخی (Lakhey)، این دیو افسانه ای برای همیشه از او مراقبت کند.

درست در کنار نقاشی دیواری یک راز پنهان دیگر مشاهده می شود. شما می توانید یک مهاجم فضایی را ببینید که روی دیواری نقاشی آن کشیده شده است.

دیو اعتقاد دارد که اگر می خواهید نپال و منحصرا کاتماندوی واقعی را بشناسید، حتما باید سری به خیابان فریک کاتماندو بزنید. آن هایی که سفرهای زیادی می کنند، با اینکه نگاهه هم جاذبه های معروف تر شهرها می اندازند، اما چیزی که همیشه جهانگردان واقعی را به خود جذب می کند، درک واقعی از مردم و فرهنگ یک شهر است که در میان نقاطی دیده می شود که شاید کمتر شناخته شده اند، اما همیشه چیزی در خود جای داده اند که می توان آن ها حس واقعی شهر تفسیر کرد.

منبع: thelongestwayhome.com