سفر ما را باهوش تر می کند!
با سفر کردن باهوش تر شوید
دانشمندان طی تحقیقات مختلف به این نتیجه رسیده اند که سفر ما را باهوش تر می کند. در طول سال های گذشته مطالعات زیادی در مورد سفر و تاثیری که بر انسان ها می گذارد انجام شده است. این مطالعات نشان می دهند که بین افزایش سطح دوپامین در مغز و تمایل به سفرهای ماجراجویانه و هیجان انگیز ارتباطی وجود دارد. قبلا ارتباط بین مشخصات ژنتیکی و تمایل به قمار و اعتیاد کشف شده بود و در حال حاضر، دانشمندان در پی یافتن علاقه ما به سفر و کشف جاهای جدید و ناشناخته هستند. با الی گشت همراه باشید تا در مورد این یافته های علمی بیشتر بدانیم.
مطالب مرتبط: مصاحبه با زوجی که با ون به دور دنیا سفر می کنند! چمدان های هوشمندی که سفر کردنتان را متحول می کنند!
انسان از دیرباز به سفر علاقه داشته و این کار را با اهداف و نیات مختلفی انجام می داده است. هرکس دلایل خود را برای سفر دارد. برخی برای تعطیلات به سفر می روند، بعضی دیگر برای کار و کسب و کار سفر می کنند و بعضی ها هم هستند که خود سفر کردن را دوست دارند و مقصد برایشان آنقدر اهمیت ندارد. با این حال، هدف سفر شما هر چه باشد باعث می شود با کسب تجربیات بیشتر به فرد بهتری تبدیل شوید.
در سال ۲۰۱۴ مطالعه ای توسط ویلیام مادوکس، استاد رفتار سازمانی در مدرسه عالی کسب و کار اینسید (INSEAD) انجام شد، و ارتباط بین «تعامل چندفرهنگی» دانشجویان (یادگیری در مورد فرهنگ های جدید) و «پیچیدگی منسجم» آن ها (تمایل و تمایل به رسمیت شناختن دیدگاه های متفاوت) مورد بررسی قرار گرفت. در طی این مطالعه مشخص شد دانشجویانی که با فرهنگ های مختلف آشنا شدند در برخورد با دیدگاه ها و نظرات مخالف پذیرش بالاتری پیدا کردند. تعامل و آشنایی با فرهنگ های مختلف وسعت نظری به آن ها داد که قبلا نداشتند. علاوه بر این، بین آشنایی این دانشجویان با فرهنگ های دیگر و میزان فرصت های شغلی که در پایان دوره MBA به آن ها پیشنهاد شد ارتباط نزدیکی وجود داشت. هرچه دانشجویان تعامل فرهنگی بیشتری داشتند فرصت های شغلی بهتری می توانستند پیدا کنند. مدوکس این طور نتیجه گیری می کند: زمانی که افراد در محیط های چند فرهنگی قرار می گیرند، رویکرد روانشناختی و تعامل با فرهنگ های جدید باعث رشد و توسعه پیچیدگی روانی و ذهنی می شود و آن ها را مستعد فرصت های شغلی بهتری می کند.
در سال ۲۰۰۹، مدوکس و همکارانش آزمون تداعی های دور (RAT) را روی گروهی از دانشجویان کارشناسی انجام دادند. این آزمون مقیاسی قدیمی برای سنجش میزان خلاقیت افراد است. به نیمی از دانشجویان گفته شد که قبل از انجام دادن آزمون خلاقیت، در مورد تجربه زندگی در خارج از کشور فکر کنند و بنویسند. نیم دیگر بدون انجام دادن این کار به سراغ آزمون خلاقیت رفتند. نتایج واضح و مشخص بود: افرادی که قبل از آزمون در مورد تجربه زندگی در خارج فکر کرده بودند ۵۰% بیشتر از گروه دوم موفق به حل معماها شده بودند. به گفته محققان: ما متوجه شدیم که میزان خلاقیت دانشجویانی که در کشورهای خارجی زندگی کرده بودند به اندازه افرادی که در مورد زندگی در کشور خارجی فکر کرده و نوشته بودند بالا بود. به بیان دیگر، صرف جابجایی فیزیکی به یک کشور کافی نیست. زمانی می توانید از مزایای سفر و زندگی خارجی بهره مند شوید که با فرهنگ آن کشور سازگار شوید و در مورد آن فکر کنید. سفر ما را از دایره آشنا و مانوس زندگی (Comfort Zone) جدا می کند، شیوه های مرسوم زندگی ما را تغییر می دهد و ما را با فرهنگ های دیگر و نحوه زندگی متفاوت آشنا می کند. با سفر کردن درک ما از واقعیت پیچیده تر می شود و دقیقا به همین دلیل است که مغز ما را به سمت سفرهای بیشتر سوق می دهد.
در سال ۲۰۰۹ لیل جیا، روانشناس دانشگاه ایندیانا تحقیقی انجام داد و شرکت کنندگان را به دو گروه تقسیم کرد. به گروه اول گفته شد که این آزمون مربوط به دانشجویانی است که در یونان تحصیل می کنند. در حالی که به گروه دوم گفته شد که آزمون متعلق به دانشجویان دانشگاه خودشان است. سپس به هر دو گروه گفته شد که لیستی از شیوه های حمل و نقل جدید و ابتکاری تهیه کنند. نتایج این تحقیق شگفت انگیز بود: گروهی که گمان می کردند آزمون دانشجویان خارجی را انجام می دهند شیوه های حمل و نقل به مراتب بیشتری (۳۰% بیشتر) از گروه دوم نوشته بودند که بسیار خلاقانه و ابتکاری بودند. ذکر یک سرزمین خارجی به تنهایی کافی بود تا سطح خلاقیت دانشجویان را بالاتر ببرد و آن ها را به سمت فکر کردن خارچ از چارچوب (Out of box) سوق بدهد. دلیل این امر ریشه در غریزه اولیه بشری به حفظ بقا دارد. در یک محیط ناآشنا کسی می توانست دوام بیاورد که سریعتر با محیط تطبیق پیدا می کرد و سازگار می شد. امروزه نیز زمانی که به کشور جدیدی سفر می کنیم و در یک محیط ناآشنا قرار می گیریم مغز سریعتر عمل می کند و برای آنکه بهتر و سریعتر با شرایط جدید تطابق پیدا کنیم (و زنده بمانیم!)، خلاقانه تر فکر می کنیم و ایده هایی خارج از چارچوب مرسوم به ذهنمان می رسد.
بنابراین، سفر کردن نه تنها ما را باهوش تر می کند ، بلکه باعث خلاق تر شدن ما نیز می شود. سفر ذهن ما را باز می کند، کمک می کند از لحاظ عاطفی باثبات تر شویم و ما را به انسان بهتری تبدیل می کند. اگر بتوانیم با ترس از ناشناخته ها و مکان های جدید (که معمولا مانع از سفر می شود) کنار بیاییم، می توانیم از مزایا و فواید بی شمار سفر کردن بهره مند شویم.
منبع: forbes.com
