مصاحبه با یکی از راهنمایان الی گشت را بخوانید
در تورهای مسافرتی، بودن یک راهنما و تور لیدر مطلع و کارآمد نقش اصلی در گذراندن سفری خوب و لذت بخش را برعهده دارد. شما با یک تور لیدر مجرب است که می توانید علاوه بر به دست آوردن ساعاتی لذت بخش و استثنایی در سفر، اطلاعات مفید و موثری را کسب کنید. در همین راستا به سراغ یکی از تورلیدرهای موفق آژانس هواپیمایی الی گشت رفتیم و پای صحبت های شنیدنی وی نشستیم.
عکس تزئینی است
وی در ابتدا خود را معرفی کرد و گفت: « محمدرضا عرب سلمانی هستم که از سال ۱۳۸۰ در صنعت گردشگری مشغول به کار بوده ام. مدت ۴ سال تجربه کار در دفتر خدمات گردشگری دارم و از سال ۸۴ در سمت راهنمای تور مشغول به کار هستم.» عرب سلمانی از شهرهایی نظیر جاکارتا، بالی، کوالالامپور، سنگاپور، پکن، شانگهای، گوانجو، مسکو، بانکوک، پاتایا، دهلی، جیپور، کیپ تاون و ژوهانسبورگ نام برد و عنوان کرد که در این شهرها نقش راهنمایی گروه های مسافرتی را بر عهده داشته است. از وی پرسیدیم، با تجربه ای که از سر گذرانده به طور حتم می تواند مانند یک کارشناس گردشگری مسائل مختلف در این حیطه را تجزیه و تحلیل کند. بنابراین پررنگ ترین چالشی که در صنعت گردشگری بدان برخورد کرده، را در چه می داند، که گفت: « بدیهی است که چالش اصلی ایران ناتوانی در دستیابی به سهم درآمدی درخور پتانسیل سرزمین ما است. عوامل متعددی مانع رسیدن به این درآمد هستند که مشخصا برداشتن این موانع به عهده سازمان میراث فرهنگی است.» عرب سلمانی؛ عدم امنیت شغلی را نیز از بزرگ ترین و مهمترین مشکلات حرفه تورلیدری دانست.
وی در این باره توضیح داد: «به این معنا که راهنمایانی که مانند بنده که این شغل تنها منبع درآمدشان است، هیچ برنامه و یا اطمینانی بعد از نوروز، از تعداد تورهای سال پیش رو نداشته و همواره نگران و به دنبال تور از آژانسی به آژانس دیگر در جستجو هستند. همچنین ما با چالش عدم نظارت سازمان بر اجرای تورهای فروخته شده و برنامه ریزی شده از جانب آژانس های تحت نظارت سازمان در خارج از کشور مواجه هستیم.»
این راهنمای گردشگری ادامه داد: «با وجود اینکه ۹۹ درصد مسافران این تورها ایرانی و تبعه ایران هستند، اما هفتاد درصد تورها توسط دانشجویان و یا افراد مقیم در این کشورها که فاقد کارت راهنمایان گردشگری سازمان بوده ، اجرا می شود. بنابراین، بدیهی است عملکرد این افراد غیر متخصص سبب نزول کیفیت اجرای تور می شود.»
وی تصریح کرد: «با نظر به اینکه ؛ اخذ این کارت مستلزم طی راه دشواری برای ما راهنمایان بوده ، اما در عمل وجود یا عدم وجود این کارت در مقاصد خروجی تفاوتی ندارد.»
عرب سلمانی با همه این مشکلات؛ دلیل انتخاب و عدم تغییر این شغل را صرفا علاقه و عشق به این حرفه دانست و در ادامه درخصوص یکی از خاطره های پررنگش در طی سالها فعالیت کاری یاد کرد و گفت: « برخی افراد و برخی اتفاقات در این حرفه هیچ وقت فراموش نمی شود ؛ مانند خانم و آقای رضوی اردستانی که حدود ۸۰ سال سن داشتند و همواره در طی گشت ها در شهر پکن دست در دست هم قدم میزدند ، و پس از دو سه روز از تور جوان ترها به طعنه آنها را لیلی و مجنون خطاب می‌کردند. تا اینکه روز سوم سفر که برای خرید ، ۲ ساعت زمان اعلام شد ؛این زوج درخواست کردند، در اتوبوس مانده و در این فاصله شروع به درد دل کردند که برای فراموشی، پس از سه ماه از حادثه فوت دختر مبتلا به سرطانشان که البته پزشک هم بوده تصمیم به این سفر گرفتند. خانم رضوی که اشک می ریخت جمله ای گفت که باعث شد من و تمامی همسفرانی که به نوعی از این موضوع مطلع شدند، شوکه شویم و آن جمله این بود : بیست سالی بود که سفر نرفته بودیم. “از سالی که رضوی نابینا شد خانه نشین بودیم”. در همین حین بود که ما تازه فهمیدم که آقای رضوی به دلیل عارضه نادر شبکیه در ۶۰ سالگی نابینا شده و هیچ علامت مشخص ظاهری هم نداشت. جوان ترها که فهمیدند لیلی و مجنون به این دلیل دست در دست راه میرفتند متعجب و شرمسار شدند. همچنین آقای رضوی گفت هرچه در این چند روز توضیح دادید من هم دیدم ، چون بعد از پنجاه سال زندگی مشترک وقتی خانمم توضیح می داد بناها شبیه کجا و چیست من هم می دیدم. …»
وی ، فرهنگ سازی برای سفر را در افزایش سفر موثر ارزیابی کرد و گفت: «این موضوع نیز به عهده رسانه ها بویژه صدا و سیما است.»
عرب سلمانی، پیشنهاداتی نظیر نظارت بیشتر، رتبه بندی راهنمایان بر اساس سابقه، عملکردشان از نگاه آژانس ها و مسافران و تعداد اجرای تور را عواملی موثر در بهبود عملکرد سازمان درحوزه راهنمایان عنوان کرد . همچنین در پایان از آژانس مسافرتی الی گشت درخواست کرد؛ درصورت امکان، از ابتدای سال برنامه مدونی جهت همکاری با راهنماهای این شرکت ارائه کرده و همچنین تقسیم بندی تورها را با توجه به مواردی که در بالا در خصوص توانمندی راهنما ذکر شد، تعیین کند.