نگهداری از الماس بدلی به جای الماس واقعی
خبرگزاری ها اعلام کردند که الماس ها و یاقوت هایی که در موزه ی ملی پراگ و در کشور چک نگهداری می شوند، همگی تقلبی هستند. اکثر افرادی که از این موزه بازدید می کردند، براساس تمام اطلاعاتی که از طرف این موزه در اختیار عوام مردم و خبرگزاری ها تا به الان گذاشته می شده است، با تصور این که تمامی سنگ های قیمتی این موزه واقعی هستند، به بازدید این بخش از موزه می رفتند ولی حالا…! در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید تا به اتفاق هم از جزئیات خبر سنگ های تقلبی در موزه ی ملی پراگ مطلع شویم .
سنگ های تقلبی!
مطالب مرتبط: قلعه پراگ، بزرگ ترین قلعه دنیا برگزاری نمایشگاه موزه لوور در تهران
الماس‌ها و یاقوت‌های کبودی که در موزه‌ی ملی چک در پراگ نگهداری می‌شدند و به تصور عموم، میلیون‌ها دلار ارزش داشتند در کمال تعجب، تقلبی از آب در آمدند.
مدیران این موزه به تازگی اعتراف کرده اند که، الماس ۵ قیراطی که توسط موزه در سال ۱۹۶۸ تا به الان نگهداری می شود، فقط یک تکه شیشه ی تراش خورده است و به هیچ عنوان الماس نیست.
دراین مابین، ۱ عدد یاقوت کبود ۱۹ قیراطی که ۷ هزار پوند ارزش دارد و در سال ۱۹۷۸ خریداری شده است، مشخص شده است که تنها یک تیکه شیشه ی بدلی ارزان‌قیمت است و بهای فعلی آن فقط تنها برابر با درصد کمی از قیمت اصلی آن می باشد! این خبر برای اولین بار در سایت HlidaciPes.org رسانه ای شد.
در حال حاضر تصور می‌شود که بیش از نیمی از مجموعه سنگ های با ارزش مجموعه و علی الخصوص یاقوت‌های موزه، تقلبی باشند.
هنوز مشخص نشده است که این سنگ های تقلبی چگونه به موزه رسیده اند و سنگ های واقعی اصلا وجود دارند و یا این ها به خاطر فقدان سنگ های اصلی، جایگزین آنان شده است.
به هر حال این امکان نیز در دست بررسی است و دور از ذهن هم نیست که این سنگ ها را در زمان خرید به درستی بررسی نکرده باشند. در این مابین اما پر رنگ ترین فرضیه ای که وجود دارد و کارآگاهان زیادی را مشغول به خود کرده است این است که این احتمال هم وجود دارد که سنگ های اصلی به وسیله ی دزدان، جایگزین جواهرات واقعی شده باشند.
تا به الان بعد از درز این خبر به رسانه های جهانی، تمام سنگ های قیمتی موزه ی ملی پراگ مورد بررسی قرار گرفته اند و حاصل بازرسی از تعدادی از این ۵ هزار جواهر و سنگ قیمتی موزه که تا به الان در پایتخت جمهوری چک نگهداری می‌شوند، این است که تعداد زیادی از آن ها تا به الان تقلبی اند.
بسیاری از کارشناسان هنری و تاریخی این موضوع را بسیار عجیب توصیف کرده اند تا جایی که کریستوفر ای. مارینلو، وکیل و مدیر اداره‌ی بین المللی ترمیم هنر، که از قضا یکی از معروف ترین متخصصان بازیابی اموال فرهنگی به سرقت رفته نیز هست، این پرونده را بسیار شگفت انگیز توصیف کرده است.
وی در این زمینه گفته است که: این پرونده به تنهایی، موضوع بیش از نیم قرن اشتباه مسئولان و کارکنان موزه است. اصلا معلوم نیست که این پرونده به کجا می خواهد برسد. مارینلو در این زمینه اضافه کرد که: این کارها معمولا به وسیله ی افرادی که در داخل مجموعه هستند انجام می‌شود زیرا، دسترسی در زمان های زیاد به این اشیاء، باعث می گردد که مجرمان، جرایم خود را به گونه ای انجام دهند که کسی آن‌ها را نبیند و کسی حتی شک هم نکند.
در هیمن میان موزه‌های مختلف جهان به خاطر اتفاقی که در موزه ی پراگ افتاده است، نگران شده‌اند و احساس خطر جدی کرده‌اند. قرار است که بیشتر موزه های جهان با پیشرفت های تکنولوژی آشتی کرده و میزان ضریب امنیتی خود را بالاتر ببرند.
مارینلیو می گوید که: در صورت انجام بازرسی‌های قانونی روی کلکسیون‌های موسسات و موزه های دیگر، بی شک موارد مشابه بیشتری را کشف خواهیم کرد.
رئیس بخش سنگ‌های قیمتی موزه ی پراگ، ایو ماکک اذعان داشته است که: آن چه که در حل حاضر در این موزه قرار گرفته است یک یاقوت کبود است، اما در آن سال موزره سنگی طبیعی خریداری کرد به این ترتیب، سنگ طبیعی که در زمان تهیه توسط موزه در دهه ی ۱۹۷۰ به ثبت رسید، این سنگ نیست.
سنگ فعلی که داریم کاملا به صورت مصنوعی درست شده است، بنابراین آن ارزشی که ما و دیگران درباره ی فکر می‌کردیم را ندارد. این سنگ تقلبی، در آن زمان به قیمت ۲۰۰ هزار کرون خریداری شد. سنگ اصلی، امروزه می‌توانست بیش از ۱۰ میلیون دلار ارزش داشته باشد.
الماس زیبایی که ما فکر می‌کردیم یک الماس ۵ قیراطی است، در کمال تعجب و واقعیت تنها یک شیشه ی ساده است که همانند یک الماس برش خورده است. تمامی مسئولین این موزه می‌گویند که آن‌ها نمی‌دانند که این اشیاء تقلبی چگونه سر از موزه در آورده‌اند و در حال حاضر، مسئولان این موزه به همراه پلیس مشغول انجام تحقیقات در این زمینه هستند.
البته قابل ذکر است که این ابهام وجود دارد که معلوم نیست که آیا موزه از همان ابتدای خرید این جواهرات، سنگ بدلی خریداری کرده است یا این که در ادامه ی کار این سنگ های تقلبی با سنگ‌های اصلی عوض شده‌اند. این ابهام وجود دارد که آیا کارکنان موزه در آن زمان تخصص لازم برای تشخیص بدلی بودن سنگ‌ها را داشته اند یا نه؟ اصلا کارشناس سنگ ها را خریده است یا خیر؟
فردی که در زمان خرید سنگ ها مسئول این کار بوده است، اکنون در گذشته است. رادیو پراها در گزارش خود آورده است که این کلکسیون از همان ابتدا، به صورت قفل شده و با کلید مخصوص نگهداری می شده است.
تا به الان که این خبر برای شما نگارش می گردد، موزه ی پراگ توانسته است که ۴۰۰ عدد از ۵ هزار سنگ موجود در موزه ی خود را بررسی کند و انتظار می‌رود که بررسی کامل کلکسیونسنگ ها تا سال ۲۰۲۰ تکمیل شود.
یکی از مواردی که بسیار مورد توجه مردم ورسانه ها قرار گرفته است این است که میشل استیلیک، معاول مدیر موزه در هنگام صحبت با برنامه ی رادیویی پراها، بسیار تلاش می‌کرد که این موضوع را کم اهمیت جلوه دهد.
او گفت: هنگامی که شما کلکسیونی که از ۲۰ میلیون اثر قیمتی و هنری تشکیل شده است، را در اختیار دارید این احتمال بسیار وجود دارد که چند مورد از آن‌ها دارای مشکلاتی باشند. این اتفاقات، عادی است وهمیشه هست.
ما همچنان به بازرسی‌های خود ادامه می‌دهیم. وی در ادامه با طعنه و شوخی اضافه کرد: فکر می کنم که در انتهای این بازرسی‌ها و در سال ۲۰۲۰، نمایشگاهی از سنگ‌های تقلبی این موزه و موزه های دیگر جهان بخواهیم برپا کنیم!