اگر یتی افسانه است، پس این رد پاها برای کیست؟

یتی، موجود خیالی یا واقعی؟

همانطور که در بسیاری از داستان ها، فیلم ها و افسانه های باستانی شنیده اید، موجود مرموزی به نام یتی همیشه بر سر زبان ها بوده است. یتی یک موجود اسرارآمیز و ناشناخته است که مدتها ساکن کوه های هیمالیا مثل کوه اورست، آسیای مرکزی، نپال، تبت، چین و جنوب روسیه بوده است. این موجود خیالی و فرا واقعی بیش از دو متر ارتفاع دارد، وزن آن حدود ۱۳۶ کیلوگرم انتظار می رود. بدن او با موهای قرمز-خاکستری یا سفید پوشیده شده است، همیشه از او صدای صوت زدن می آید، بوی زننده ای دارد و معمولا شب هنگام بیرون می آید. اگر میخواهید در مورد این موجود خیالی و گزارش هایی که از دیدن او و رد پایش در میان کوه ها وجود دارد بدانید، با الی گشت همراه باشید تا تاریخچه و اطلاعات افرادی را که این موجود را دیده اند بشنوید.

افسانه ی هیمالیا

مطالب مرتبط:
باورش سخت است اما این موجودات عجیب بارها دیده شده اند
در این غار، مومیایی های عجیب و باستانی ببینید!

یتی شخصیت بسیار معروفی در اساطیر هیمالیا می باشد که قرن ها در آنجا وجود داشته است. مردم مختلف ساکن در تبت و نپال و کوه اورست که بالاترین کوه جهان است، یتی را به عنوان نوعی انسان نمی بینند، بلکه در عوض آن را یک حیوان انسان مانند می دانند که به نظر می رسد قدرت شگفت انگیز و خارق العاده ای دارد. یتی آرام می آید و مثل یک روح مودار می رود. او فقط خود را نشان می دهد و معمولا ردی از خود به جای نمی گذارد. در برخی از داستان ها آمده است که یتی ها پرواز می کنند؛ بز و دام های دیگر را می کشند؛ زنان جوان را می ربایند و در غارها رها می کنند و به طرف انسان ها سنگ پرتاب می کنند.

اسامی متفاوت یتی

اسم بومی یتی منعکس کننده شخصیت اسطوره ای اوست. کلمه یتی در زبان تبتی یک کلمه ترکیبی است که تقریبا به معنای “خرسِ یک مکان سنگی” ترجمه می شود، در حالی که نام دیگر تبتی آن میچه به معنای مرد خرس مانند است. برخی از مردم هیمالیا آن را جوزو نامیده اند که به معنای گاو خرسی است.

بون مانچی یک نام نپالی برای یتی به معنای مرد جنگلی است. دیگر اصطلاحی که برای یتی به کار میبرند کنگ اَدمی یا مردبرفی است. برخی از محققان زمان مدرن احساس میکنند که یتی ها معمولی طوری به دنیا می آیند که بتوانند به طرف بالا راه بروند.

پلینی، شخصی که یتی را دید

ساکنان هیمالیا این موجودات مرموز را هزاران سال است که مشاهده کرده اند. افراد متفاوتی از وجود این موجود مرموز نوشته اند. از جمله پلینی، مسافر رومی، که در قرن اول میلادی در تاریخ طبیعی نوشت: “در میان مناطق کوهستانی شرقی هند حیوانی با سرعت فوق العاده زیادی را دیدیم”.

“اینها گاهی اوقات بر روی چهار پا و گاهی دو پا راه می روند، همچنین دارای ویژگی های یک انسان هستند. با توجه به سرعت آنها، این موجودات هرگز گرفته نخواهند شد، مگر زمانی که آنها پیر یا بیمار باشند … آن ها طرز وحشتناکی گریه می کنند؛ بدن آنها با مو پوشیده شده، چشم آنها به رنگ سبز دریاست و دندان هایشان مانند دندان های سگ است. “

۱۸۳۲: اولین گزارش مشاهده یتی

این موجود به ظاهر خیالی برای اولین بار در سال ۱۸۳۲ توسط مجله جامعه آسیایی بنگال گزارش شد. این مطلب توسط یک کاشف انگلیسی، بی اچ هودزون انتشار یافت که گفته بود راهنمایان او قبلا یک میمون مودار را که روی دو پا راه می رفت در کوه های بالا دیده اند. هودزون معتقد بود که این موجود موقرمز یک اورانگوتان است.

۱۸۹۹: اولین رد پای ثبت شده ی یتی

اولین رد پای ثبت شده ی یتی، که هنوز هم شایع ترین شواهد وجود یتی است، در سال ۱۸۹۹ توسط لورنس وادل انجام شده است. او در کتاب خود “در میان هیمالیا”، گزارش داد که رد پا شبیه رد پای راست یک انسان بود. وادل مانند هودزون، از صحبت با افراد محلی که واقعا یتی را ندیده بودند، اما داستان های آنها را شنیده و بازگو می کردند، شگفت زده بود. وادل بعدها تصور میکرد که ردپا توسط یک خرس به جا گذاشته شده است.

اولین گزارش با جزییات در سال ۱۹۲۵

تامبزی، عکاس یونانی در سفری به هیمالیا، پس از مشاهده یتی در بالای یک کوه ۱۵۰۰۰ فوتی، یکی از اولین گزارش های دقیق را در مورد یتی نوشت. بعدا تامبزی در مورد چیزی که دیده بود اینگونه تفسیر کرد: “بدون شک، تصویری که در دیدرس ما قرار داشت دقیقا همانند یک انسان بود که به طور پیوسته راه می رفت و گاهی اوقات برای کندن بعضی بوته ها توقف می کرد. او سایه ی تاریکی روی برف انداخته بود و تا آنجا که می توانستم ببینم هیچ لباسی بر تن نداشت”. یتی قبل از اینکه تامبزی بتواند عکسی از او بگیرد ناپدید شد اما بعد از آن، تامبزی در حال برگشت و در سر پایینی کوه، ۱۵ رد پا که بین هر کدام حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر فاصله بود را مشاهده کرد. او در مورد ردپاها نوشت: “آنها شبیه به ردپای انسان بودند، اما حدود ۱۶ سانتی متر طول و ۱۰ سانتی متر عرض داشتند”. ردپا با پنج انگشت کاملا قابل تشخیص بود اما ردیابی آن ناممکن بود. “

مشاهدات یتی در قرن بیستم

از دهه ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰، علاقه زیادی به صعود قله های بزرگ هیمالیا، از جمله چهارده قله ۸۰۰۰ متری، و همچنین تلاش برای یافتن شواهد یتی وجود داشت. بسیاری از کوهنوردان بزرگ هیمالیا، از جمله اریک شیپتون؛ سر ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی در اولین صعودشان به قله اورست در سال ۱۹۵۳؛ دون ویلانز در آناپورنا؛ و کوهنورد بزرگ، رینولد مسنر، یتی را دیدند. مرسن اولین بار در سال ۱۹۸۶ و همچنین بعدها نیز مشاهداتی از یتی داشت. مسنر بعدا در کتابش “تلاش من برای یافتن یتی” در سال ۱۹۹۸ در مورد مشاهده، اکتشافات و افکارش در مورد این موجود افسانه ای نوشت.

همچنان در عصر مدرن از یتی به عنوان موجودی غیر قابل انکار یاد می شود. اینکه یتی واقعا وجود دارد یا زاییده ی خیال افرادی است که اکثرا در تاریکی آن را مشاهده کرده اند همچنان بی پاسخ باقی مانده است.