ردپای دایناسور در تهران!
دایناسورها موجودات غول پیکری که میلیون ها سال پیش بر روی زمین زندگی می کردند و برخورد شهاب سنگی بزرگ به کره زمین در حدود ۶۵ میلیون سال قبل باعث انقراض آن ها و ۷۵ درصد از موجودات زنده زمین شد. دایناسورها حدود ۱۶۵ میلیون سال در زمین فرمانروایی کردند و انواع مختلفی از آن ها در زمان های مختلف به وجود آمدند. تصوری که ما از این موجودات در ذهن داریم همان تصویری است که در کارتون های بچگی و یا کتاب داستان ها می دیدیم. شاید فکر کنید در ایران هیچ نشانی از دایناسورها وجود ندارد اما این طور نیست و در استان کرمان تا به حال اثرات زیادی از دایناسورها دیده شده است به طوری که در بین کشورهای خاورمیانه از معدود مکان هایی است که فسیل دایناسور دارد، در ادامه با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: مکان هایی روی زمین دقیقا شبیه دنیای ژوراسیک! موزه هنرهای معاصر، گنجینه ای از آثار هنری
در شمال استان کرمان منابع زیادی از زغال سنگ وجود دارد که نشان می دهد در گذشته های دور در اینجا حیات گیاهی و جانوری وجود داشته است. اگر گذرتان به موزه تاریخ طبیعی کرمان بیفتد فسیل های زیادی از جانوران که در این منطقه زندگی می کردند و همچنین ردپای حیوانات بر روی رسوبات دوران گذشته را می توانید ببینید.
در جست و جو برای پیدا کردن بقایای دایناسورها در این ناحیه همیشه فقط تعدادی رد پا پیدا می شد تا اینکه اولین بار تیمی شامل ایرانی ها و برزیلی ها موفق شدند در اطراف زرند، دندان دایناسورهای گوشت خوار و تعدادی استخوان پیدا کنند این دایناسور که برای ۱۸۰ میلیون سال پیش بود قسمتی از ردپایش به دلیل بی توجهی ها از بین رفته است. قبل از آن محققان فرنسوی در حدود ۴۰ سال قبل توانسته بودند در حوالی کرمان بقایای دایناسوری را پیدا کنند و آن را بدون اطلاع ایرانی ها به موزه تاریخی طبیعی پاریس بردند.
اگر به دیدن حیات وحش و محیط زیست علاقه دارید و دیدن ردی از دایناسورها برایتان جذاب است سری به موزه طبیعت و حیات وحش دارآباد در تهران بزنید. این موزه تا آخر شهریورهر روز از ۸ صبح تا ۸ شب و در روزهای پاییز از ۸ صبح تا ۶ عصر باز است و در آن می توانید علاوه بر دیدن انواع مختلفی از حیات وحش ایران اثرات به جای مانده از ردپای دایناسور را هم ببینید.
این دایناسور گیاهخوار که ۲٫۵ متر ارتفاع و طولی حدود ۶ متر دارد حدود ۱۵۰ میلیون سال قبل زندگی می کرده و مانند کانگوروها فقط از پاهای عقب خود استفاده می کرده است. این رد پا که اندازه اش ۴۲ × ۲۵ سانتی متر است با عمق ۴ سانتی متر بر روی ماسه سنگ های موجدار ایجاد و در شمشک کرمان پیدا شده است. در سال ۱۳۸۰ گروهی از متخصصان این موزه به کرمان رفته و از ردپا قالبی تهیه کردن تا بتوانند بر روی آن مطالعات بیشتری انجام دهند.
