موزه معروف جنگ استقلال آنکارا
این ساختمان در میدان اولوس (Ulus به معنای ملت) در آنکارا بنا شده است. در اصل این بنا باهدف استفاده به‌عنوان ساختمان اصلی کمیته حزب اتحاد و ترقی طراحی‌شده بود و توسط معمار بنیاد پیوس (pious foundation) که سلیم بی نام داشت، طراحی و ساخته شد. ساخت این بنا در سال ۱۹۱۵ آغاز شده و فرایند ساخت آن نیز توسط معمار ارتشی به نام حصیب بی (Hasip Bey) نظارت می‌شد. با الی گشت همراه باشید تا از بنا بیشتر بدانیم.
مطالب مرتبط: آرامگاه آتاتورک در ترکیه موزه تمدن آناتولی در آنکارا
این ساختمان دوطبقه با سبک معماری ترکیه‌ای ساخته‌شده است و یکی از برجسته‌ترین مشخصه‌های آن، استفاده از سنگ آنکارا (آندزیت) در دیواره‌های بنا است. هنگامی‌که در روز ۲۳ آوریل سال ۱۹۲۰، تصمیم بر برقراری گردهمایی‌های ملی در این بنا گرفته شد، ساخت بنا هنوز به پایان نرسیده بود. به‌این‌ترتیب این ساختمان درنتیجه مشارکت و شور و اشتیاق فراوانی که مردم از خود نشان دادند، تکمیل شد.
این ساختمان به‌عنوان موارد زیر مورداستفاده قرار گرفته است: ۱٫ مجلس ملی کبیر ترکیه در بازه زمانی بین ۲۳ آوریل ۱۹۲۰ تا ۱۵ اکتبر ۱۹۲۴٫ در ادامه نیز این ساختمان به‌عنوان دفتر اصلی حزب جمهوری خواه مردمی و یک مدرسه آموزش علوم حقوقی مورداستفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۵۲، مالکیت این بنا به وزارت آموزش سپرده شد و عملیات ترمیم این بنا نیز در سال ۱۹۵۷ آغاز گشت تا این ساختمان به یک موزه بدل شود. در تاریخ ۲۳ آوریل ۱۹۶۱ بود که این بنا به‌عنوان موزه مجلس ملی کبیر ترکیه برای بازدید عموم افتتاح شد.
در اوایل سال ۱۹۸۱ میلادی بود که عملیات بازسازی و فعالیت‌های نوسازی این بنا در قالب جشن صدسالگی میلاد آتاتورک شروع شد. این فرایند به‌واسطه مدیر بخش موزه و عتیقه‌ها در وزارت فرهنگ و گردشگری انجام گرفت. این بنا سرانجام در تاریخ ۲۳ آوریل ۱۹۸۱ به‌عنوان موزه جنگ استقلال ترکیه برای بازدید عمومی بازگشایی شد.
افتتاحیه نخستین موزه مجلس ملی کبیر ترکیه
در زمان افتتاح این بنا در تاریخ ۲۳ آوریل ۱۹۲۰، جمعیتی چند هزارنفره به دور آن جمع شده بودند. پس از مراسم افتتاحیه، نخستین نشست و گردهمایی در این بنا با حضور ۱۱۵ نماینده آغاز شد. نخستین سخنرانی نیز توسط رییس مجمع به نام شریف بی (Serif Bey) که نماینده حزب سینوپ (Sinop) در مجلس بود و به علت داشتن بالاترین سن در میان اعضا به این سمت انتخاب شده بود، ارائه شد.
بخش‌های ساختمان
راهرو
در سمت چپ راهرو و در ورودی اتاق‌ها، رخدادهای بین سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۳ در قالب نقاشی‌های رنگ روغن، عکس‌ها، اسناد، اجسام مختلف، نمونه‌های ساخته شده از سلاح‌های جنگی، ابزارها و تجهیزات مختلف روایت شده است.
در سمت راست راهرو و در ورودی اتاق‌ها به‌سوی آن نیز فعالیت‌های نشست‌های مجلس، عکس‌های مربوط به اعضای اولین و دومین دوره مجلس، نقاشی‌های رنگ روغن، اسناد، یادواره‌ها و اجسام مختلفی به نمایش گذاشته شده‌اند.
اتاق کمیسیون
دومین اتاق از سمت چپ در راهرو، اتاقی است که توسط اعضای کمیسیون برای مطالعه و بررسی موضوع‌های مختلف مرتبط با یک مسائل و مشکلات در دست بررسی مجلس مورداستفاده قرار می‌گرفته است. در این اتاق حقایقی درباره معاهده متارکه مودروس (Moudros Armistice Agreement)، ورود مصطفی کمال به سامسون (Samsun)، بخشنامه آماسیا (Amasya Circular)، کنگره‌های ارزروم و سیواس (Erzurum and Sivas Congresses) و پیمان ملی به‌واسطه اسناد، عکس‌ها و موارد دیگر معرفی شده‌اند. ارزشمندترین جسم به نمایش درآمده در این اتاق، مهر استفاده شده در کنگره ارزروم است.
اتاق کمیسیون قانون‌گذاری
چهارمین اتاق از سمت چپ راهرو مکانی است که کمیسیون به تحقیق درزمینه مطابقت لایحه‌های پیشنهادی با قانون اساسی می‌پرداختند. در این اتاق رخدادهایی مانند نبرد تهاجم بزرگ (The Great Offensive) و جنگ‌های مرحله پایانی استقلال نیز به کمک عکس‌ها، اسناد و نقشه‌هایی به نمایش گذاشته شده‌اند. همچنین در این اتاق یک قالیچه که نمادی از پیمان ملی است، مدال‌های جنگ‌های استقلال و نقاشی‌های رنگ روغنی وجود دارند که قاضی مصطفی کمال را در کنار دوستان او در ایوان ساختمان مجلس به نمایش می‌کشند.
اتاق مدیریت
پنجمین اتاق از سمت چپ راهرو به‌عنوان دفتر مدیریت به‌کاربرده می‌شد. سرود ملی ترکیه، عکس‌هایی از فرماندهانی که در جنگ‌های استقلال شرکت کرده بودند، اسناد مربوط به پیمان صلح مودانیا (Mudanya Armistice) و معاهده لوزان، انتخاب آنکارا به‌عنوان پایتخت، اعلام جمهوریت، نخستین سخنرانی مصطفی کمال در مجلس پس از انتخاب شدن به‌عنوان رییس جمهور و عکس‌های مربوط به این رخداد در این محل به نمایش قرار داده شده‌اند. وسایل متعلق به مصطفی کمال مانند عصا، تفنگ موزر (Mauser rifle)، مهرها، دوربینی او که در جنگ‌های استقلال استفاده می‌کرد، نمونه لباس فرم او نیز در این اتاق وجود دارند. همچنین پرچم به اهتزاز درآمده بر فراز مجلس ملی در تاریخ ۲۳ آوریل ۱۹۲۰ به همراه امضای رجب پکر (Recep Peker) و پارچه‌ای که شامل متن ارائه شده توسط جامعه خیریه بانوان به مجلس کبیر ملی است نیز در این اتاق به نمایش گذاشته شده‌اند.
سالن اجتماعات اصلی
سالن اجتماعات در سمت راست راهرو واقع شده است. پیکربندی و چیدمان اولیه این سالن، هنوز هم حفظ شده است. در مرکز این سالن، صندلی رییس مجلس و سکوی نطق خوانی واقع‌شده‌اند و در پشت آن‌ها نیز متن نوشته‌ای در الفبای قدیمی وجود دارد که در آن نوشته شده است: «حاکمیت به ملت تعلق دارد» اعضای کابینه در کنار سکوی یادشده می‌نشستند و ردیف‌های کناری نیز به اعضای مجلس اختصاص داشت. هیئت دیپلماتیک نیز در سمت راست و بر روی سکویی ویژه می‌نشستند و جایگاه سایر حضار نیز در سمت چپ همان سکو قرار داشت. فضای زیرین و کناره‌های این سکو نیز به نمایندگان و کارمندان رسانه‌های داخلی و خارجی اختصاص داشت.
سکوی نطق خانی موجود در این سالن در روز ۲۳ آوریل ۱۹۲۰ و در نخستین تجمع مجلس مورد استفاده قرار گرفت. این سکو توسط نجاران آنکارایی ساخته‌شده و به مجلس تقدیم شده بود. ردیف‌های صندلی نیز از مدارس آنکارا و کلاس‌های معلمان گرفته شده بود. دو لامپ بنزین سوز و بخاری‌های موجود در این سالن نیز از قهوه خانه‌ای در مجاورت مجلس به آن انتقال یافته بود. تجهیزات دفتری نیز از دفتر کار دولت به مجلس انتقال پیداکرده بودند. شالوده نخستین مجلس ترکیه بر پایه حق حاکمیت ملت بنا شده بود و به کمک مردم نیز در این بنا پیاده سازی شد.
مسجد
نخستین اتاق در سمت راست ورودی موزه، مسجد آن است. این اتاق تزئیناتی بسیار ساده دارد و چند جانماز و رحل برای خواندن قرآن در آن برای نمایش قرار داده شده‌است.
منبع: www.kultur.gov.tr
